เรื่องราวของใบปอที่เดินทางตั้งแต่เริ่มมีความรักจนไปถึงการมีเซ็กส์และการเจอผู้ชายวายร้ายทั้ง(สี่)คน
..............................
"เป็นพนักงานบริษัทกูก็ทำตัวน่ารักๆ ว่าง่ายๆ เข้าใจไหม" พอร์ชถอนปากออกจากปากนุ่มนิ่มเหมือนเยลลี่พูดเสียงหยอกล้อมือล้วงสะกิดตุ่มไตเล็กๆ ของคนบนตักอย่างหมั่นเขี้ยว
ผมไม่ตอบอะไรแต่เบือนหน้าหนีมันหันไปมองโต๊ะอื่นๆ ส่วนใหญ่เขาก็มาสนุกกันมากกว่ามามั่วอย่างไอ้พวกนี้
"มองอะไร" ไอ้พี่สองจิกหัวผมให้หันไปหาตัวเองแล้วถามเสียงดุ
"ก็มองไปเรื่อยนั่นแหละ" ผมปัดมือมันออกแล้วตอบเสียงรำคาญ
"อย่าคิดจะมองคนอื่นตอนอยู่กับพวกกู" ไอ้พี่พอร์ชมันบีบขาอ่อนผมอย่างแรงจนผมร้องโอ๊ยออกมา
"รู้แล้ว" ผมตอบเสียงสั่นเพราะโครตเจ็บมันถึงคลายมือออก
"พวกมึงนี่นะ" พี่ภูเขาส่ายหัวอย่างขำๆ กับการกระทำของพวกเพื่อนมัน
"ไม่ร่วมวงกับพวกกูหน่อยหรอ น้องหวานไม่รู้หรอกน่า" เพื่อนเลวไหมล่ะ ไอ้พี่พอร์ชมันยักคิ้วชวนเพื่อนตัวเองที่มีแฟนแล้วแบบนี้ก็เข้าแผนผม
ล่มจมกันไปให้หมดทุกคนนี่แหละ เอาให้เจ็บกันไปทุกคน
........................................................................
"กลัวกูหรอ" ผมสบตาเข้ากับนัยส์ตาคมกริบของพี่ยักษ์แล้วได้แต่ขนลุกซู่มันแสยะยิ้มดูมีความสุขมากที่ผมกลัวมัน
"ยิ่งร้องไห้กูยิ่งชอบ กูเคยบอกแล้วใช่ไหม" ยักษ์บีบกรามของใบปอแน่นเมื่อคนตัวเล็กมีน้ำตาคลอหน่วย
"เจ็บ" ใบปอบีบข้อมือของยักษ์ที่บีบกรามของตัวเองแน่น เขาเจ็บมากจนน้ำตาไหลออกจากหางตาโดยไม่รู้ตัว
"ไอ้ยักษ์เดี๋ยวมันช้ำหมด" พอร์ชที่กึ่งนั่นกึ่งนอนกอดอกอยู่ติงเพื่อนแบบขำๆ
........................................................................
สิ่งเดียวที่ใบปอจะทำได้คือการทำให้พวกพี่มันตกหลุมรักผมแล้วเอาคืนพวกมันแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้ไหมเพราะพวกพี่มันดูไม่มีหัวใจ
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเหมาะสำหรับคนที่มีอายุมากกว่า 18 ปีขึ้นไป อายุต่ำกว่า 18ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
Guest
