"คุณมันจอมปีศาจ"
"น้อมรับคำชมของคุณหญิงด้วยความเต็มใจ"
"ฉันเกลียดคุณ"
"แต่ความรู้สึกของผม มันช่างแตกต่างจากคุณหญิงลิบลับ"
คุณหญิงศิริลัขณาตัวชา กับคำพูดที่เขากล้าตอบกลับอย่างหน้าตาเฉย แต่เธอยังคงเชิดหน้าและต่อกรอย่างไม่ลดละ
"คุณเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันอยากจะฆ่าสุดชีวิต"
"ลองพูดอะไรที่ผมเดาไม่ถูกดูบ้างสิ"
หล่อนโกรธจนตัวสั่น มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูด อยากจะเอามือบางๆของเธอฟาดลงใบหน้าจองหองนั่นนัก แต่คงจะเจ็บมือเสียเปล่า
"คุณหญิงไม่ชอบของที่ผมเอามาประเคนให้สักอย่าง บอกหน่อยได้ไหมว่าคุณหญิงชอบอะไร ผมจะหามาให้"
เขายังคงพูดต่ออย่างไม่อนาทรต่ออาการแสดงออกของหญิงสูงศักดิ์ตรงหน้า
"ฉันเกลียดคุณ และฉันจะไม่มีวันรับของจากคนที่ฉันเกลียด"
"สักวัน ผมจะทำให้คุณหญิงกลับคำพูดให้ได้"