.
....คำขอ.....ตอนที่ 1
3 เดือนผ่านไป
“พี่ไวท์ อ่อ กะกัปขอโทษนะ กัปมีลูกให้พี่ไม่ได้สักที”
“พอเหอะมึง แม่งกูเอามึงเสร็จที่ไร มึงก็พูดเรื่องบ้า แบบนี้ทุกที”
“ก็กัปรู้สึกแย่นิ ที่ไม่มีตันน้อยให้พี่สักที”
ไว้อาทิตย์หน้า เราค่อยไปปรึกษาหมอกันสิว่ะ ว่ามีวิธีอะไรแบบ
ไหนบ้าง”
“คะครับ”
“กูไปตลาดนะ ซึ้อของเข้าร้านหน่อย”
“อืมมม….”
นี่ก็ผ่านไป สามเดือนแล้วที่ ผมไม่มีลูกให้พี่ไวท์….. ผมพยายาม
แล้วนะ….แต่ความพยายามผมมันก็ดูไร้ค่าเกินไป…..
“พรึ่บบบบ!!!”
พญานกตัวหนึ่งบินมาเกาะหน้าต่าง…. มองมาที่ผมอย่าง
ดุดัน….ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมจ้องกลับออกไป…พร้อมกับ….
“ถ้าหากมาเพื่อช่วยเหลือผม….ขอให้พญานกกรุณาช่วยให้ผมมีลูก
สักคนด้วยเถิด…. ถ้าท่านทำได้….ผมจะทำตามที่พญานกต้องการ
โดยไม่มีข้อแม้”
“เจ้าพูดเองนะ….เจ้ารู้หรือไม่ว่าการที่เจ้าขออะไรจากข้า…เจ้าต้อง
ทำตามที่ข้อตกลงของข้า….แม้สิ่งที่ข้าขอจะเป็นชีวิตของเจ้า…เจ้า
ก็มิอาจต่อรองอะไรกับข้า!!!!”
“ผมยินดีรับข้อตกลงของท่าน…ขอแค่ท่านประทานลูกให้….ผม
ยอมทุกอย่าง…แม้แต่ชีวิต!”
“ในเมื่อเจ้ากล้าขอและยืนยันเป็นหมั่นเป็นเหมาะเช่นนี้แล้ว….ข้าก็
จะช่วยเจ้า”
“ละแล้วข้อแลกเปลี่ยนของท่านละ….ท่านต้องการอะไร”
“สิ่งที่ข้าขอ…ก็มีเพียงเรื่องเดียว”
“เรื่องอะไรละท่าน….บอกมาเถอะ”
“ข้าจะขอให้เจ้าจำคำของข้าไว้ว่า….ไม่ว่าลูกของเจ้าจะเกิดมาเป็น
เพศใด…..เจ้าห้ามให้ลูกของเจ้ามีคู่ครองที่เป็นเพศเดียวกัน….คู่
ครองของลูกเจ้าจะต้องไม่ใช่เพศเดียวกัน!!...แต่ถ้าหากลูกของเจ้า
ผิดคำวาจาของข้านี้….จะต้องตอบแทนค่าผิดสัญญานี้ด้วยชีวิต!!!!!”
“ไม่!!!!!!!!!.....ผมจะไม่บังคับเรื่องรักของลูกแบบนั้นแน่นอน….ผม
ขอคืนคำที่เคยขอท่าน!!!!”
“หึ….ข้าส่งลูกเจ้าให้ตั้งแต่ประโยคแรกที่เจ้าขอข้าแล้ว!!!!”
“ท่าน!!!!”
“เจ้าไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไรกับข้า!!!!!”
“ตะแต่!”
“หน้าที่ของเจ้าคือเลี้ยงดูลูกของเจ้าให้เป็นคนดี มีคู่ครองที่เหมาะ
สม ถูกต้องตามความต้องการของข้าเท่านั้น!!!!!”
……มะไม่น่าเชื่อเลยว่า….ผมจะหยิบยื่นความทรมานให้กับลูกผม
ในอนาคต….ผมไม่รู้หรอกนะว่าต่อไปลูกผมจะมีความรักแบบ
ไหน….และผมก็ไม่เคยคิดที่จะบังคับเรื่องความรักของลูก
เลย…..แต่ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้แล้ว….ทางเดียวที่จะ
รักษาชีวิตของลูกผม….คือการยอมรับข้อเสนอของพญานก…..
“ในเมื่อผมไม่สามารถขัดท่านได้….จะเป็นอะไรไหม….ถ้าผมจะขอ
อะไรแก่ท่านอีกสักข้อ”
“ไอ้นี่!!!....หน้าด้านหน้าทนว่ะ!!!....ไหนลองว่ามา….เจ้าต้องการ
อะไรจากข้าอีก”
”ผมขอแค่ให้ลูกขายผมเป็นคนหน้าตาดี หล่อ กระชากใจ
สาวๆ….ราวกับเทพบุตร”
“ลูกของเจ้าก็คือลูกของข้าเช่นกัน….หน้าตาของข้าเป็นเช่น
ไร….ลูกเจ้าของมิผิดไปจากข้าแม้แต่น้อย”
“แต่ท่านอย่าให้ลูกผมเหมือนท่านมากนะ….เอาตาและผมให้
เหมือนผมบ้าง….อย่างน้อยแฟนผมจะได้ไม่สงสัย”
………….เป็นครั้งแรกที่ผมเผลอมองร่างกายทิพย์ของท่านพญา
นก……ไม่น่าเชื่อเลยว่าท่านจะสง่างาม….น่าเกรงขามเช่น
นี้…….ใบหน้าที่คมสัน…..จมูกที่ดั้งโด่ง….มันขับให้มีความเป็น
สุภาพบุรุษที่ดึงดูดสตรีเพศตรงข้ามมาก………
“แล้วตกลงเจ้าจะรับข้อเสนอของข้ารึไหม”
“ผมไม่อยากรับ….แต่ผมก็ไม่อาจต่อรองอะไรท่านได้ไม่ใช่เหรอ”
“งั้นเจ้าก็ไปทำตามหน้าที่ของเจ้าได้แล้ว….เมื่อถึงเวลา…ข้าจะมา
หาเจ้าอีก”
……………………………………………………………………
“กัปมึงตื่นสิว่ะ….กูใจคอไม่ดีที่มึงจะมาตายต่อหน้ากู….ไอ้ตัน!!!!”
………….ผมตกใจที่อยู่ๆ ไอ้ตันมันเป็นลมล้มตึงใส่ผมเมื่อเช้า……
ตัวมันเย็นเหมือนกับน้ำแข็ง……ผมไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้….หรือ
มันเครียดที่มันไม่มีลูกให้ผม….ผมรีบพามันไปโรงพยาบาลใน
เมือง……..
“หมอไม่ได้บอกว่าแฟนคุณกำลังจะตายนะครับ”
“อ้าวก็เห็นหมอเอาแต่มองผมนิ่ง….ผมก็คิดว่า….ว่าแต่ตกลงเมียผม
เป็นอะไร”
“ตอนนี้คุณกำลังมีลูก!!!”
“ห๊ะ!!!....มะมีลูก!!!”
“ครับยินดีด้วย…..ครอบครัวของคุณกำลังจะสมบรูณ์”
“หมอไม่ได้ล้อผมเล่นใช่ไหม”
“หมดพูดความจริง”
“ไอ้ตัน….มึงได้ยินไหม…..มึงท้องแล้ว…..มึงท้องแล้วนะ
เว้ยยยย!!!!!”
…ผมสัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่โอบกอดร่างผมด้วยความดีใจ……บวก
เสียงพี่ไวท์ตะโกนลั่นด้วยความยินดี…..แต่ทำไมความรู้สึกของผม
มันช่างอึดอัดเหลือเกิน….ทำไมผมถึงไม่รู้สึกดีใจแม้แต่น้อย….ผม
จะทำยังไงดี.,….ผมควรบอกพี่ไวท์ไหม…
“พี่ไวท์!!...อึกๆๆๆ….”
“อ้าวไอ้ตัน มึงร้องทำห่าไรว่ะ”
“อึกๆๆๆ”
“มึงคงดีใจสินะที่มึงมีลูกให้กูได้แล้ว…ว่าไปก็น่าจะช้ากว่าไอ้เฆม
ห้าเดือน….ก็ถือว่ายังอยู่ในวัยเดียวกัน”
………….ใช่สิ…พี่ฟ้าก็มีลูก….เท่าที่รู้ลูกของพี่ฟ้าก็เป็นผู้ชาย…
ผู้ชาย!!!…ผมรู้แล้ว….รู้แล้วว่าจะทำยังไงให้ลูกผมรอดตาย…..
มาแล้ววววววว อิอิ หายไปนานเลย คิดถึงกันไหม ยังไงก็อย่าเพิ่ง
ลืมกันน้าาา ากติชมแนะนำกันเหมือนเดิมนะค่ะ....ไม่รู้ว่าชอบแนวนี้
กันไหม.....ยังไงก็บอกกันได้น้าาา....เจอกันตอนต่อไปคร้าาาา
Guest
