You complete me.....อยากรักกูก็ลอง(ดิว่ะ).....

มาแล้วคร้าาาาาาาาาาา...ฟิคเรื่องใหม่มาแล้วค่ะ.....ฝากติชมแนะนำ

กันด้วยนะนะค่ะ...ของไรท์ไม่มีการแนะนำตัวละครนะค่ะ จะนำเข้า

เรื่องเรื่อง....ชอบไม่ชอบอย่าลืมคอมเม้นมาคุยกันได้น้าาาา....

You complete me.....อยากรักกูก็ลอง(ดิว่ะ)......

เลิก!!!......(ปฐมบท)...

“ไวท์...เราเลิกกันเถอะ…”

“เลิก!!!....หมายความว่าไงฟ้า!!!!”

“ฟะฟ้าไม่เคยรักไวท์....และที่ฟ้าทนคบกับไวท์.....เพราะฟ้าแค่
อยากลองใจตัวเอง”

“หึ....ไม่ใช่เพราะว่าฟ้าค้นพบตัวเองเหรอว่า...ฟ้าไม่ได้ชอบผู้ชาย!!!!!”

“วะไวท์รู้!!!!”

“ไม่มีผุ้ชายคนไหนดูคนรักของตัวเองไม่ออกหรอกนะฟ้า”

“แล้วทำไมไวท์ถึงยังคบกับฟ้าละ”

“เพราะไวท์รักฟ้า....ไวท์ถึงยอมโง่....ยอมทำเป็นไม่รับรู้ว่า...ว่าฟ้า

ไม่รัก”

“อึกๆๆ..ฟะฟ้าขอโทษ...ฟ้าไม่อยากรู้สึกผิด....ฟ้ารู้ว่าไวท์รัก

ฟ้า..แต่....”

“หยุดพูดว่าขอโทษ....หยุดพูดว่าฟ้ารู้สึกผิด...สักที!!!!!!!!...เพราะไม่

ว่าฟ้าจะแก้ตัวยังไง....สุดท้าย....คำตอบของฟ้าก็คือ....ฟ้าก็ไม่รัก

ไวท์....ไม่เคยรัก!”

4 ปีที่คบกันโลกของผมเป็นของฟ้าเสมอ...แต่ตอนนี้โลกของผม

กลับมาเป็นของผมแล้ว.......ผมไม่เคยรู้เลยว่าการโดนบอกเลิกมัน

เจ็บและทรมานขนาดนี้.....ผมรู้มาตลอดว่าฟ้าไม่รักผม.....เพราะฟ้า

มีคนที่รักอยู่แล้ว....แต่ฟ้าแค่ต้องการลองใจตัวเอง....และผมก็

กลายเป็นตัวทดลอง.....ตอนนี้หน้าที่ตัวทดลองของผมจบ

แล้ว......ผมสัญญาผมจะไม่มีวันรักใครอีก...นอกจากตัวเอง...แต่มัน

ไม่ง่ายเลย....

“เอี๊ยดดดดดดดดดดด!!!!.....โครม!!!!!!”

………………1 ปี ผ่านไป...........................

ร้าน.…..complete me @ WhiteWo…..

“พี่ไวท์....อันนี้ต้องเอาไปด้วยป่าว.....จะได้เตรียมไว้...”

ผมเงยหน้าถามเมื่อจ้องเตรียมสีไปสกรีนข้างฝา....ตอนนี้เรากำลัง

เตรียมของเปิดร้าน.... complete me @ WhiteWo...ร้านสำหรับ

คนอกหักที่อยากระบายความในใจ...ลงข้างฝา....มันแปลกดีไหม

ฮ่ะ...ผมว่ามันน่าสนใจและดูอาร์ทๆดี....

“กูบอกกี่ครั้งแล้วว่า....สีอื่นกูไม่เอา...เอาแต่สีขาว...สีดำ...แค่

นั้น....แม่งเรื่องแค่นี้ต้องให้กูบอกทุกครั้ง....สมองมึงอ่ะ....ขี้เลื่อย

เกินไปละนะ...ไอ้ตัน!...”

“ขอโทษคราบบบบ...กัปก็แค่อยากฟังพี่ไวท์ด่า...5555”

“โรคจิตนะมึง”

“55555…ก็พี่ไวท์ไม่ค่อยพูด....ผมก็เลยต้องแกล้งให้พี่โมโหเพื่อพี่

จะได้พูด อิอิ”

“หึ....แล้วถ้ากูโมโหจนไข่กูขึ้น....จับปล้ำมึง....มึงจะทำไง”

“……………………..”

“พูดไม่ออกเลย....จำไว้...กูไม่ใช่คนดี.....กูเลวได้ทุกเวลา...”

“แล้วถ้าผมจะบอกว่าสำหรับผม...พี่เป็นคนดี...ถึงแม้ว่าพี่จะจับผม

ปล้ำ...ผมก็ไม่เคยมองว่าพี่เลว...”

“อย่า...เสนอตัว...กูไม่เอา!!!”

“กัปเต็มใจ....และยินดี....ขอแค่พี่บอก”

“ไอ้ตัน!!!”

.......พี่ไวท์เอื้อมมากระชากคอเสื้อผมจนมันขาด....ไม่รู้ทำไมผมถึง

ไม่กลัว....ผมมองท้าไปในแววตาที่เศร้านั้น....มันมีความเจ็บปวด

บางอย่างที่ผมอยากให้พี่ไวท์เอามันออกไปสักที....

“กัปอยากตอบแทนพี่นะ....ตั้งแต่ที่พี่ช่วยกัปจากรถชนวันนั้น...กัปก็

ตั้งใจกับตัวเองเลยว่ากัปจะตอบแทนพี่”

“กูไม่ต้องการอะไรจากมึง...”

“แต่กัปต้องการ!!.”

“บอกกูทำห่าไร....มึงจะรู้สึกยังไง..จะเป็นอะไรมันก็เรื่องของมึง!!!”

......ใบหน้าที่แทบจะติดกันของผมกับพี่ไวท์...ผมมองนิ่ง...พี่ไวท์ก็

มองกลับมาแต่มองด้วยสายตาของความสับสน....สับสนเรื่อง

อะไร...เรื่องผมรึเปล่า....

“กัปไม่รู้ว่าจะบอกพี่ทำไม...แต่กัปแค่ไม่อยากให้พี่ทำตัวเหมือนคน

ไร้หัวใจแบบนี้....”

“ก็กูมันคนไม่มีหัวใจ....ไม่เคยมีด้วยช้ำ....”

“ถ้าพี่ไม่มีหัวใจ...ไม่มีความรู้สึก...แล้วพี่ช่วยกัปทำไม...ทำไมพี่ไม่

ปล่อยให้ผมตายไป...ทำไม!!”

“หึ...เพราะมึงมันดวงชวย!!!...เหมือนกู!!!”

“พี่หยุดพูดให้ตัวเองดูเลวได้ไหม...พี่จะตอกย้ำตัวเองทำไมทั้ง ๆ ที่

มันไม่จริง!!!

“เพราะสำหรับกู...คนดีไม่เคยมีค่าสำหรับใครทั้งนั้น....กูก็ต้องเลว!!”

"ผมนี่ไงผมคนนี้ไงที่มองพี่เป็นคนดี...มองพี่มีค่า...มองเห็นความ

รัก...ความเอาใจใส่....พี่อย่าสนใจใครสิ...สนใจแค่ผม...ได้ไหม"

"ถ้ามึงยังอยากอยู่ร่วมบ้านกับกู...อย่าพูดเรื่องแบบนี้อีก....กูไม่

อยากทะเลาะกับมึงอีก..."

"ก็ถ้าพี่ไม่อยากทะเลาะกับผมพี่ก็เลิกทำตัว...แบบนี้นี้สิ...พี่ต้อง

ยิ้ม....ต้องหัวเราะ....ใชัชีวิตแบบมีความสุขบ้างสิฮ่ะ"

"มึงทำให้กูมีความสุขได้...ก็ลองดู...แต่กูขอเตือนมันไม่ง่าย"

....พี่ไวท์ยิ้มมุมปากเย้ยผมนิดนึง………..ทุกครั้งที่เราทะเลาะก็

เพราะเรื่องแบบนี้....ผมมักจะพยายามแค้นหาเหตุผลว่าทำไมคนคน

หนึ่งพยายามทำตัวเลว...แต่ไม่เคยเจอคำตอบสักที.....และมันจะ

แปลกไหมถ้าผมจะรักคนดีในร่างคนเลวแบบนี้....

เริ่มตอนปฐมบทก็ยาวเกินไปล่ะ 5555 ติดตามตอนต่อไปพรุ่งนี้นะค่ะ อิอิ ชอบไม่ชอบคอมเม้นคุยกันได้นะค่ะ