เพลิงแค้นทัณฑ์อสูร

สนใจดาวน์โหลดนิยายได้ที่ https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMzYxMTg5IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNTc5NjQiO30

GooGle Play  https://play.google.com/store/books/details/%E0%B8%AD_%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A0_%E0%B8%84_%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5_%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%84_%E0%B8%99_%E0%B8%97_%E0%B8%93%E0%B8%91_%E0%B8%AD%E0%B8%AA_%E0%B8%A3?id=5xMsDwAAQBAJ

ขอบคุณโปสเตอร์สวยๆ จากพี่จีนค่ะ

ธาตรี บดินทร์เลิศ (เปรม)

ทิชากร ธนกิจ  (เจน)

จิณณ์   พิศยศ  (จิน)

ธันย์ชนก บดินทร์เลิศ  (ปาล์ม) 

“กล้าดียังไงมาตบฉัน!”

น้ำเสียงลอดไรฟันไม่ได้ทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัว ทิชากรแสยะยิ้มหันหลังเดินหนีเขา แต่ธาตรีมือไวกระชากแขนเล็กสุดแรง

“ปล่อยนะไอ้บ้า! ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”

ร้องให้คนช่วยแต่ไม่มีใครกล้าเข้ามาสักคน ก็คนที่หล่อนทะเลาะด้วยใหญ่สุดในบริษัทแห่งนี้...จะมีใครกล้าฝืนคำสั่งเขาได้

“กราบเท้าขอโทษฉันเดี๋ยวนี้”

เขาต้องการกดเธอให้ต่ำที่สุด แต่ทิชากรก็บ้าไม่แพ้กัน...คนที่ต้องคุกเข่าคือเขาไม่ใช่เธอ

“ไม่มีทาง! ปล่อยนะไอ้โรคจิต”

ใช้รองเท้าส้นเข็มกระแทกใส่เท้าอีกฝ่ายเต็มแรง ธาตรีเจ็บจี๊ดแต่ไม่ร้องสักแอะ...

“สารเลว!”

เขาด่าหล่อนยกสองมือกระชากคอเสื้อไหมพรมต่อหน้าต่อตาคนในบริษัท เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นมาเป็นระยะๆ ทั้งยังมีการแอบถ่ายคลิปวีดีโอไว้อีกหลายเครื่อง

“ปล่อยฉันนะ”

หญิงสาวตกใจเพราะอารมณ์ผู้ชายคนนี้น่ากลัวเหลือเกิน ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยถูกใครหน้าไหนกระชากคอเสื้อแบบนี้ ยิ่งกับผู้ชายแล้วด้วยคงไม่มีทางเป็นไปได้...แต่ทำไมเขาคนนี้ถึงรุนแรงกับเธอนัก

“ก้มกราบเท้าฉันสิวะ กล้าดียังไงมาตบหน้าฉันฮะยายบ้า! ผู้หญิงต่ำๆ  อย่างเธอมีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายร่างกายฉัน”

ธันย์ชนกช็อกฉับพลัน เฝ้าถามตัวเองซ้ำๆ อยู่อย่างนั้นว่าจะเป็นแม่คนได้อย่างไร? ชีวิตเธอก้าวผ่านมาถึงขั้นตอนนี้ได้ยังไง? แล้วคนโง่ๆ ควรเดินไปทิศทางไหน

“ปาล์ม ใจเย็นๆ นะลูก ป้าจะให้พี่เขารับผิดชอบ เดี๋ยวป้าจะเข้าไปคุยกับแม่นะ”

ธันย์ชนกส่ายหัวน้ำตาหยด ยันกายลุกขึ้นนั่งทอดสายตามองมารดาจิณณ์

“หนูขอเอาเด็กออกได้ไหมคะ”

“โถ...ลูก”

“เขาจะเกิดมาได้ยังไง ฮือออ หนูไม่มีอะไร? หนู...หนูกลัว”

ธันย์ชนกสับสนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพูดอะไรออกมา จิณณ์ได้ยินถึงกับเลือดขึ้นหน้า ก้าวอาดๆ ชี้ไปยังเธอ

“สารเลว! เธอพูดบ้าอะไรออกมา”

ธันย์ชนกหลุบตาสะอื้น มารดาปวดหัวรีบลดมือลูกชายลง

“จินใจเย็นๆ ก่อนลูก น้องคงตกใจมาก”

“มันอยู่ในสันดานครับ คนมันเลว! สงสัยเป็นเหมือนกันทั้งบ้าน”

ธันย์ชนกร้องกรี๊ดเหมือนคนบ้า พานให้สองแม่ลูกผวา...จ้องหน้าจิณณ์แววตาอาฆาต

“พี่ลองมาเป็นปาล์มดูไหม ถูกข่มขืนทั้งๆ ที่ผู้ชายเขายังไม่รู้เลยว่าทำอะไรลงไป ทั้งที่เขาไม่คิดจะรัก ไม่คิดจะพูดจากันดีๆ ... หน้าปาล์มพี่ยังไม่อยากมองเลย ฮึกๆ... แล้วปาล์มต้องใช้เวลาอยู่ยังไงตั้งเก้าเดือน ปาล์มมีแม่ มีพี่ชาย...”