หวน(หา)พารัก

หวน(หา)พารัก

               “ลันเป็นเมียน้อยหรือเปล่าคะ ถ้าจะให้ความช่วยเหลือลันในลักษณะนั้นลันไม่เอาด้วยหรอกนะ” นอกจากจะกลัวบาปจากการฆ่าตัวตายแล้ว เธอยังกลัวบาปจากการผิดลูกผิดผัวชาวบ้านด้วย

“ฉันไม่มีเมีย เธอมั่นใจได้เลย” เขายืนกรานด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนอธิบายในข้อต่อไป

“ถ้าเจอกันข้างนอกห้ามเข้ามาทัก ให้ทำเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน”

“ได้ค่ะ” ตอบหนักแน่น เพราะเธอเองก็ไม่ได้อยากวุ่นวายกับชีวิตเขาเท่าไหร่นัก

“ห้ามรักฉัน” สามพยางค์สั้นๆ ทำหญิงสาวใจสั่นคลอน ‘ห้ามรักเขา’ งั้นหรือ? ทำไมถึงมีข้อกำหนดแปลกๆ อย่างนี้ด้วย

“ข้อสุดท้าย ห้ามท้อง” ลันตาวางกระดาษทันทีที่เขาพูดข้อสุดท้ายจบ

“แล้วถ้าเราพลาดมีอะไรกัน ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ จะเป็นยังไงคะ”

“เอาออกสถานเดียว ห้ามมีเด็กเป็นภาระฉัน”

“ลันอาจจะเลี้ยงเขาได้” เธอเถียงเสียงเครือ หากชายหนุ่มโบกมือ

“เธอจะเลี้ยงเขาได้ยังไง ในเมื่อทุกวันนี้คนที่เลี้ยงเธอคือฉัน”

วรชิต หรือ อี๊ด

ลันตา หรือ ลัน

ฝากอีบุ๊คหวน(หา)พารักด้วยนะคะ

มีวางจำหน่ายที่เมพแล้วค่า

หวน(หา)พารัก

อักษราภัค

www.mebmarket.com

"ห้ามรักฉัน" "ห้ามเผลอท้องเป็นอันขาด"นั่นคือข้อตกลงที่วรชิตกำชับกับลันตา ก่อนที่เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขา*****************“ข้อสุดท้าย ห้ามท้อง” ลันตาวางกระดาษทันทีที่เขาพูดข้อสุดท้ายจบ “แล้วถ้าเราพลาดมีอะไรกัน ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ จะเป็นยังไงคะ”“เอาออกสถานเดียว ห้ามมีเด็กเป็นภาระฉัน”“ลันอาจจะเลี้ยงเขาได้” เธอเถียงเสียงเครือ หากชายหนุ่มโบกมือไม่เห็นด้วย“เธอจะเลี้ยงเขาได้ยังไง ในเมื่อทุกวันนี้คนที่เลี้ยงเธอคือฉัน”และเหตุผลนี้เองทำให้ลันตาสงบลง ด้วยสิ่งที่เขาพูดออกมาถูกทุกอย่าง ตอนนี้เธอยังลำบากให้เขาส่งเสียเลี้ยงดูอยู่เลย แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนไปเลี้ยงเด็กอีก********************กรุณาโหลดตัวอย่างมาเทสต์ก่อนตัดสินใจซื้อนิยายด้วยนะคะ ^^ฝากผลงานเรื่องสั้นเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยค่า จุ๊บ

หวน(หา)พารัก

อักษราภัค

www.mebmarket.com

"ห้ามรักฉัน" "ห้ามเผลอท้องเป็นอันขาด"นั่นคือข้อตกลงที่วรชิตกำชับกับลันตา ก่อนที่เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขา*****************“ข้อสุดท้าย ห้ามท้อง” ลันตาวางกระดาษทันทีที่เขาพูดข้อสุดท้ายจบ “แล้วถ้าเราพลาดมีอะไรกัน ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ จะเป็นยังไงคะ”“เอาออกสถานเดียว ห้ามมีเด็กเป็นภาระฉัน”“ลันอาจจะเลี้ยงเขาได้” เธอเถียงเสียงเครือ หากชายหนุ่มโบกมือไม่เห็นด้วย“เธอจะเลี้ยงเขาได้ยังไง ในเมื่อทุกวันนี้คนที่เลี้ยงเธอคือฉัน”และเหตุผลนี้เองทำให้ลันตาสงบลง ด้วยสิ่งที่เขาพูดออกมาถูกทุกอย่าง ตอนนี้เธอยังลำบากให้เขาส่งเสียเลี้ยงดูอยู่เลย แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนไปเลี้ยงเด็กอีก********************กรุณาโหลดตัวอย่างมาเทสต์ก่อนตัดสินใจซื้อนิยายด้วยนะคะ ^^ฝากผลงานเรื่องสั้นเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยค่า จุ๊บ