มลทินบาป (NC20+)

ความรู้สึกผิดยังคงวนเวียนตอกย้ำคำกล่าวหาที่ใครๆต่างหยิบยื่นให้เธอ น้ำคำที่สาดเทกระหน่ำลงมายังหัวใจอันบอบช้ำประหนึ่งน้ำเกลือเทราดลงบนบาดแผลฉกรรจ์ มันทั้งเจ็บแสบและทรมานยากที่จะหาสิ่งใดมาเปรียบกับความรู้สึกที่เธอต้องเผชิญกับมันอยู่ในตอนนี้ ใช่ว่ามีเพียงเขาเท่านั้นที่เจ็บปวด หญิงสาวมีสิทธิ์ประท้วงเขาเพียงแค่คิดในใจเท่านั้น เพราะรู้ดีว่าการตอบโต้เขาด้วยวาจายิ่งจะทำให้เขาโกรธมากยิ่งขึ้น แล้วผลสุดท้ายก็คือเธอเองที่ต้องเจ็บตัว

"กลัวหรือ! จากนี้ไปเธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะร้องขอความเป็นธรรมให้กับตัวเอง นังผู้หญิงไร้ค่า ฉันอยากให้เธอรับรู้ถึงความทรมานของน้องสาวฉัน ครอบครัวของฉัน ฉันจะส่งผ่านความเจ็บปวดที่ฉันได้รับไปให้เธอ เธอจะได้รู้ว่าฉันต้องเจ็บปวดทรมานแค่ไหนกับการสูญเสียคนที่มีค่าที่สุดในชีวิตไป ถึงสองคน" ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด มือข้างหนึ่งของเขาดึงกระชากผมของหญิงสาวจนใบหน้าแหงนเงย น้ำตาไหลพรากและเสียงสะอื้นยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ ลำคอระหงถูกมือหนาของเขาบีบรัดระคนเหมือนอยากจะกระชากลมหายใจของเธอออกไปเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราว

😢ทำไมพระเอกโกรธขนาดนี้ เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขานะ เรื่องราวเป็นมายังไง โปรดติดตามและให้กำลังใจนักเขียนมือใหม่ด้วยนะคะ เรื่องนี้เพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรก แต่เขียนด้วยความตั้งใจและใส่ใจมากๆเลยค่ะ😊

-ศรีวิตรา-