และทันทีที่น้องสาวตื่น...
เธอจะไม่ได้พบกับพี่ชายคนนี้อีกต่อไป....
...
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก/กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" เสียงหนุ่มสาวกรี๊ดร้องด้วยความหวาดกลัว
ฉึก!!! ฉึก!!! เสียงอาวุธปักลงบนผิวกาย ดังสิบๆครั้ง และได้เงียบลงพร้อมกับคดีฆาตกรรมที่น่าสลดใจ
กลิ่นคาวเลือดแรงมาก แรงจนน่าอาเจียน 2ศพ หนุ่มสาว ได้ตกเป็นเหยื่อของคํ่าคืนนี้ คดีฆาตกรรมที่ไม่สามารถจับฆาตกรได้
โดนอาวุธแค่ไหนก็ไม่มีวันตาย ทั้งไฟ ถูกยิง ระเบิด ราวกับเป็นอมตะ นามว่า 'ไมเคิล ไมเยอร์' ฆาตกรโรคจิตที่ไม่
สามารถหยุดยั้งเขาได้.....เขาช่างเลือดเย็นและโหดเหี้ยม
.
.
.
.
.
.
ไมเคิลใช้ชีวิตเร่ร่อน ไม่มีอะไรเลย ช่างว่างเปล่าและไร้ตัวตน....
สิ่งที่เขานำติดตัวมาด้วยหลังจากวันนั้น วันที่ทำลายศีลธรรมกับผู้เป็นน้องสาว นั้นคือปิ่นปักผม
เขาจำมันได้ดี ปิ่นปักผมมีกระดิ่งเล็กๆ2ลูก เขาเป็นคนซื้อให้ลอรี่ตอนเด็กเพื่ออนาคตเธอจำเป็นต้องใช้มัน
วันนั้น หลังการสร้างสายสัมพันธ์ต้องห้ามกับน้องสาว เขาอุ้มเธอไปที่เตียง และเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น
พร้อมกับปิ่นปักผมของเธอ อย่างน้อยก็เป็นของดูต่างหน้าได้ ถึงจะอีกไม่นาน......
ไมเคิลมาพร้อมกับยามรัตติกาลที่หนาวเหน่บและชวนหวาดกลัว ในเวลาเดียว
ลอรี่ช่างแตกต่างกับเขาเหลือเกิน ลอรี่เป็นร่าเริงสดใสและบริสุทธิ์ดุจดวงตะวัน
ต่างกับเขาที่เลือดเย็นและชวนหนาวเหน่บดั่งราตรี
ตะวัน กับ ราตรี ที่ไม่สามารถมาพบกันได้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ปัง!!!! ปัง!!!! ปัง!!! เสียงกลไกของปืนดังขึ้น ผู้ถือกระบอกปืนคือ ดร.Sam Loomis
จิตแพทย์ที่เคยเป็นผู้รักษา ไมเคิล ไมเยอร์ หลังที่ ดร.แซม รู้ว่าไมเคิลได้จับตัวลอรี่มาเพื่อเหตุผลบางอย่าง
เขาจึงรีบขับรถไปหาไมเคิล เพื่อช่วยลอรี่ จนเจอกับโกดังร้าง เขาจึงยิงไมเคิลเพื่อช่วยเธอที่หมดสติอยู่
กริ๊ง เสียงกระดิ่งเบาๆดังขึ้น หลังจากที่ไมเคิลลงไปนั่งกับพื้นโดยมีลังพิงหลังอยู่ กริ๊ง เสียงบางอย่างดังขึ้นเบาๆ
เบาพอที่ลอรี่จะได้ยิน ลอรี่ค่อยๆเดินไปหาไมเคิลอย่างช้าๆ
"เดี๋ยว! ระวังตัวหน่อย เดี๋ยวมันก็ฟื้นขึ้นมา" ดร.แซมเอ่ย ลอรี่คุกเข่าข้างร่างไมเคิลและยืนมือล้วงเขาไปในกระเป๋ากางเกง
".............." เธอค่อยหยิบมันออกมา กริ๊ง ปิ่นปักผมมีกระดิ่งเล็กห้อยด้วยผ้า ".....ฮึก ฮึก" เธอร้องไห้ออกมา
พร้อมกับความเข้าใจอะไรหลายๆอย่าง
ไมเคิลคือพี่ชายแท้ๆของเธอ
คนที่ซื้อปิ่นปักผมให้เธอตอนเด็กๆก็คือเขา
คนที่รักเธอจริงๆก็คือไมเคิล
ไมเคิล..........
ลอรี่ลูบหน้ากากสีขาวโคลนของเขา "ฉันรักเธอนะ...." ลอรี่เอ่ย "ลาก่อน" ลอรี่หยิบอาวุธของไมเคิลแทงไมเคิล
ไม่ยั่ง แทงเขาทั้งนํ้าตา
แทงเขาในฐานะฆาตกร
แทงเขาในฐานะพี่ชาย
แทงเขาในฐานะ คนรัก
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!"
กริ๊ง
FIN