Feeling 1

บลัดกลับมาแล้วววว>o<

วันนี้ก็เป็นคู่ ไมเคิลxลอรี่ เหมือนกานนนนน

หลังจากที่บลัดนั่งอมลม(?) อยู่นาน

ว่าวั้นนี้บลัดจะลงฟิคอะไร

บลัดเลยตัดสินใจว่าจะลงคู่นี้ ให้จบก่อน

คู่อื่นลงอีกที (อย่าโกรธบลัดน้าาา)

ส่วนเรื่องที่บลัดลงฟิควันไหนบ้าง บลัดแจ้งในเพจแล้วน้าาา

เพจ: Carin_Hanna

เอาละ วันนี้มาแนวไหนอะไรยังไง ไปดูกานนนน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

คดีฆาตกรที่ไม่สามารถจับฆาตกรได้จึงกลายเป็นโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า.....และน่าหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน

วันที่30 ตุลาคม ก่อนวันฮาโลวีน1วัน หลายๆคนอาจรู้กันว่า เป็นวันก่อนวันฮาโลวัน1วัน แต่ถ้าทุกท่านได้เหยียบ

เข้าไปในเขตเมือง เมืองหนึ่ง ทุกท่านจะไม่ได้คิดแค่วันที่30 เป็นเพียงวันใกล้ฮาโลวีน....อีกต่อไป

วันที่30 ตุลาคม เวลา:19:59 น.

บ้านของหญิงคนหนึ่ง ที่ใจดีและแสนอ่อนโยน สาวผมทองสั้นดวงตาสีฟ้าดุจท้องฟ้าอันสดใส กำลังเตรียมวัถุดิบในห้องครัว

เพื่อมื้ออาหารคํ่า สำหรับวันนี้ นามว่า ลอรี่ สโตรด เด็กกำพร้าครอบครัวตั้งแต่เด็กเพราะเธอจำได้แค่ว่า เธอโตมาจาก

สถานเด็กกำพร้า และเมื่อเธอโตขึ้น เธอจึงหาบ้านเช่าเพื่อใช้ชีวิตด้วยตัวของเธอเอง

มือเนียนละเอียดกำลังล้างผักด้วยความใจเย็น พร้อมกับร้องเพลงในลำคอ อย่างสนุกสนาน....โดยที่ไม่รู้ว่าความมืดกำลังมา

ณ ขนาดเดียวกัน บ้าน บ้านหนึ่งในเมืองแฮดดอนฟิลต์

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" เลือดของเด็กสาวทะลั่กออกมานอกร่างกาย โดยมีอาวุธสีเงิน

เป็นตัวแทรกระหว่างปอดทั้ง2ข้างของหญิงสาว หญิงสาวที่ลอยอยู่กลางอากาศโดยมีมือแกร่งบีบคอเด็กสาวให้ลอยขึ้น

ไมเคิล ไมเยอร์ ฆาตกรโรคจิต ผู้ไร้ความปราณี แม้กระทั่งเด็กทารก 'ศพที่เท่าไหร่แล้วที่เขาสังหาร ' ความคิดที่ผุดเข้ามา

ในหัวของไมเคิล นั้นเป็นความคิดในมุมอ่อนแอของเขา แต่ความคิดของคนอ่อนแอ มันน่ารำคาญสิ้นดี!

เขาเหวี่ยงร่าง ของเด็กสาวออกไปนอกหน้าต่าง อย่างหน้าตาเฉย โดยไร้ความรู้สึก ไมเคิลได้เดินออกจากบ้านหลังนั้น

โดยไม่หันหลังกลับไปมองแม้แต่น้อย เขาได้เดินพร้อมกลับคิดว่า 'ได้เวลาที่เขาต้องไปหาคนในครอบครัว' สักที

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ลอรี่ได้เตรียมอาหารมื้อคํ่าของเธอ เสร็จ เธอจึงรีบถอดผ้ากันเปื้อนของเธอออกพร้อมที่จะรับประทานอาหาร

แต่ถ้าไม่ไปสะดุดตาบางสิ่งบางอย่างที่ยืนอยู่นอกหน้าต่างของบ้าน....มื้ออาหารคํ่านี่คงเป็นมื้ออาหารที่ดีสำหรับเธอ

จากสถานการณ์ คงเดาได้ไม่ยากว่า ฆาตกรโรคจิตนามไมเคิล ไมเยอร์ ตอนนี้ได้มายืนอยู่หน้าบ้านของเธอแล้ว

เธอรีบวิ่งไปห้องที่ใกล้ที่สุดซึ่งก็คือห้องครัว เธอได้ยินเสียงโครมครามเหมือนกับว่าประตูหน้าบ้านได้ลงไปอยู่กับพื้นแล้ว

เธอรีบหาของที่สามารถบังประตูเพื่อยื้อไม่ให้ไมเคิลมาหาเธอได้ *โครมมมมมมมม* แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร

ไมเคิลก็ได้พังประตูห้องครัวและเห็นลอรี่ที่หน้าซีดมองเขาอยู่ ลอรี่รีบหาข้าวของต่างๆนาๆ ปาใส่ไมเคิล

จนมือไปโดนลิ้นชักเก็บช้อนส้อม และมีด เธอรีบปามีดนับสิบเล่ม ใส่ไมเคิล ที่กำลังเขามาหาเธอ

แต่ลอรี่ก็พลาดทุกเล่ม "อย่าเข้ามานะ!!" ถึงลอรี่จะพูดออกไป ก็ไม่มีคำตอบออกมาจากปากของไมเคิลแม้แต่น้อย

"ต้องการอะไรจากฉันกันแน่!?" คำพูดนั้นทำให้ไมเคิลชะงัก 'นั้นสิ ฉันต้องการอะไร'

ไมเคิลลดมีดลงและก้มหน้าลง "เห?" ลอรี่ งง กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น 'คำพูดของฉันหยุดเขาได้?' ลอรี่คิด

'ไม่!?'

'อะไร!??'

'หยุด!!!'

'บอกให้หยุด !!'

'หยุดดด!!!!!???'

ความคิดของไมเคิลเกิดการคลุ่มคลั่ง เขาคุมสติตัวเองไม่ได้ เขาอาละวาดกวาดสิ่งของรอบตัวกระเด็นไปทั่ว

นั้นทำให้ลอรี่เริ่มตัวสั่นและกลัว ไมเคิลรีบวิ่งไปแทงลอรี่"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!" ซึ่ง...ไมเคิลทำสำเร็จ

เขาแทงลอรี่ ที่หน้าท้อง เลือดของคนในครอบครัวตระกูลไมเยอร์ ได้ทะลั่กออกมาเปื้อนเสื้อทั้งเธอและเขาและพื้น

ที่เคยขาวสะอาด ตอนนี้ได้เปื้อนไปด้วยสีแดง กลิ่นอาหารที่เคยหอมน่ารับประทานกลับกลายมีกลิ่นคาวเลือดทับ

จนแทบอ้วก "กรี๊ดดดดดดดดดดด!!" ลอรี่ได้แต่กรี๊ดร้องด้วยความเจ็บปวด จนสลบไป

ไมเคิลรีบดึงมีดกลับและเหวี่ยงมีดทิ้งและรับประคองตัวลอรี่ และเธอและไมเคิลได้ทรุดนั่งอยู่กับพื้น

ไมเคิลกอดลอรี่แน่น เพราะว่า...............ไมเคิล คิดกับลอรี่....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

จบไปอีกตอนนนนแย้วววววววววววววววว

สงสัยอะสิ๊ ว่าเป็นอย่างไงต่ออ

มีต่อแน่นอนจ้าาาาาาาา><

ฝากติดตามด้วยยน้าาาา

ทุกคอมเม้นต์ ทุกการถูกใจ

เป็นกำลังใจของบลัดน้าาาาาาา

เจอกันตอนหน้าาจ้าาา

นามปากกา: Blood_Carin

รูปภาพโดย:Deathsickle

ปล.ใบ้นิด ตอนหน้ามีเรทด้วยน้าา=///=