นิทานเล่มที่สอง
“พ่อครับวันนี้เล่านิทานให้ผมฟังอีกนะ” เด็กน้อยตัวเล็กในชุดนอนน่ารักกำลังออดอ้อนผู้เป็นพ่อให้เล่านิทานก่อนนอนให้ฟังดังเช่นทุกวัน
“ก็ได้ตั้งใจฟังนะ เอ”
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีอัศวินทั้งหกได้ออกตามล่าหาขุรทรัพย์ในห้วงอวกาศอันกว้างใหญ่ พวกเขาฝ่าอุปสรรมนับไม่ถ้วน ทั้งเอเลี่ยน สัตว์ร้าย และอื่นๆ แต่พวกเขาไม่ย่อท้อเพราะสิ่งๆนั้นที่เขาตามหาอยู่นั้นจะเป็นสิ่งที่ทำให้ทุกๆชีวิตมีความสุขกันถ้วนหน้า แต่แล้วเมื่อเขาเจอมันก็ได้พบกับราชาปิศาจที่ชิงสิ่งนั้นไป ปิศาจร้ายใช้มันทำลายความสงบสุข สร้างความปั่นป่วน อัศวินทั้งหกปฏิญาณจะช่วยเหลือทุกคน สุดท้ายพวกเขาก็โค่นปิศาจร้ายได้และตระหนักถึงความร้ายกาจของมัน พวกเขาจึงนำมันไปเก็บไว้ดังเดิมและซ่อนมันในที่ลึกลับที่สุดที่ไม่มีใครคาดได้ และพวกเขาได้ซ่อนกุญแจทั้งหกดอกเอาไว้ในที่ต่างๆ
“ทำไมพวกเขาไม่ทำลายกุญแจหล่ะครับ จะได้ไม่มีใครหาเจอ” เด็กน้อยขี้สงสัยถามคุณพ่อ
“ก็เพราะ ถ้ามีเหตุร้ายของสิ่งนั้นจะเป็นพลังเพื่อกำจัดความชั่วร้ายยังไงหล่ะ”
“ผมอยากเป็นอัศวินอวกาศฮะ ผมจะเป็นได้มั้ย”
ผู้เป็นพ่อยิ้ม
“ได้สิ ลูกต้องได้เป็นแน่นอน ฝันดีนะ เอ”
แสงโคมไฟที่หัวเตียงดับลงเด็กน้อยหลับฝันดีรอคอยแสงตะวันในวันพรุ่งนี้สาดดส่องเพื่อปลุกเขาอีกครั้ง
Guest
>/\<
