วิวาห์ละมุน
วิวาห์ละมุน
“ตกลงแพรจะแต่งไหม”
“ไม่” แพรดาส่ายหัวอย่างแรงจนผมที่มัดไว้เป็นหางม้าแกว่งไปมา “ทุกอย่างต้องจบวันนี้”
“แต่พี่อยากแต่ง”
“แต่ฉันไม่แต่ง”
“แต่งเถอะนะ”
“แพรดา” เสียงดุๆกับมือหนาที่แข็งแรงแบบคีบหนีบคว้าเอาแขนเธอไปกำไว้แน่นราวกับจะบอกว่าอย่ามากวนเส้นเขาไม่งั้นเดี๋ยวจบไม่สวย “สรุปคือ...”
“ไม่แต่ง”
“แต่พี่อยากแต่งว่ะ”
“ก็บอกว่า...”
“จะเอาคนนี้ และต้องได้คนนี้” นิ้วชี้เรียวยาวจิ้มที่แก้มใสแรงๆ แพรดาปัดนิ้วเขาทิ้งก่อนจะเดินหนีกลับไปทางห้องรับประทานอาหาร
“ไปตายซะ”
“ปากจัด”
“จัดเอาไว้ด่าคนนิสัยไม่ดี”
“แต่คนนิสัยไม่ดีโครตหล่ออ่ะ” แพรดาเปลี่ยนหยุดต่อล้อต่อเถียงทันทีเมื่อเดินมาถึงห้องรับประทานอาหาร