บทนำ
"อีเมียมาร อีอสรพิษ" เสียงด่าทอฉันดังเรื่อยๆ ตากผ้าแค่นี้ไม่ได้ก็ตายไปสิอีผัวเฮงซวย ฉันเหลือบตามองอีหัวเทาที่สวมบ็อกเซอร์ตัวเดียวยืนสะบัดผ้าไปมาตรงระเบียง "แม่งใช้ดีจริงๆนี้ผัวหรือขี้ข้า"
"ปากดีจังเลย ไม่ทำก็เดินออกไปสิใครง้อ" ฉันชี้นิ้วไปที่ประตูก่อนจะหันกลับมาทำเล็บต่อ "เรื่องเมื่อคืนยังไม่เคลียร์"
"เรื่องไรอีก นี้ก็สรรหาเรื่องมาด่าผัวจัง"
มันยืนเท้าสะเอวมองหน้าฉัน ฉันชื่อมัดหมี่ เรียนปี3 คณะอักษรศาสตร์ ส่วนไอที่เท้าเอวใส่ฉัน ชื่อ วอร์ค เรียนวิศวะเครื่องกล ปี3 เราคบกันมาตั้งแต่มัธยมแล้วมาเรียนก็ที่เดียวกันคอนโดก็ห้องเดียวกันสรุปฉันอยู่ไหนมันก็ตามมาอยู่ด้วย แล้วเมื่อคืนมันไปเมาไงบอกไปกับเพื่อนในแก๊งสรุปมันพากิ๊กไปด้วย
"น้ำหวานคนสวยเนี่ย แฟนใหม่หรอ"
"น้ำหวานไหนอีกไม่มีไม่รู้จัก" วอร์คทิ้งตัวลงกับพื้นพรมก่อนจะบีบนวดขาฉันไปมา "เมียจ๋าอย่าใส่ร้าย"
"มันบอกว่าเธอคือแฟนใหม่" ฉันกดเช็คอินเมื่อคืนให้มันดู และน้องน้ำหวานคนสวยก็แท็กเพื่อนมาดูหน้าแฟน "จะเอาไง"
"ไม่เอาไงคะ เค้ารักหมี่คนเดียว" มันยิ้มแป้นแล้นก่อนจะซบหน้าหล่อๆลงกับขาฉัน "ไม่กริ้วนะคะ"
"ไม่อะเพราะตอบเม้นท์ไปละ"
วอร์คเด้งตัวขึ้นวิ่งไปหาโทรศัพท์ก่อนจะมองเม้นท์ที่ฉันตอบ 'แฟนน้องแต่ผัวพี่นะคะ' หน้าซีดกันเลยทีเดียว ทำไมแตะไม่ได้หรอ
"เธอจ๋า ไม่มีอะไรจริงๆ ตอบแบบนั้นน้องตกใจแย่"
"บางทีก็เบื่อนะแคร์มากก็ไปเอามันสิซมซานมานี้ทำไม "
ฉันลุกขึ้นยืนก่อนจะปลายตามองวอร์คที่ยืนเอาลิ้นดันกนะพุ้งแก้มตัวเองอยู่ "ไล่จังว่ะอยู่กันมานี้เธอไล่ฉันมากี่รอบละ"
พูดจบวอร์คก็เดินเข้าห้องไปก่อนจะออกมากับชุดพร้อมออกไปแรดข้างนอกในมือถือกระเป๋าเป้อยู่ใบนึง นี้คิดว่านิยายหรอเออะหนีออกจากบ้าน
"อย่ามางอแงหาผัวละกัน เหอะ"พูดจบก็ปิดประตูเสียงดัง