รอยราคีเทพบุตรมาร
โปรย.....
"โอ..สาวน้อยเธอพูดอะไร คนอย่างฉันไม่มีวันมอบสิ่งนั้นให้เธอแน่เธอ ชักจะเรื่องเยอะเหมือนผู้หญิงทุกคนแต่เล่ห์เหลี่ยมและลีลาเธอมันแพรวพราวฉันเลยยังไม่เขี่ยเธอทิ้งก็เท่านั้น อย่าหวังสูงไปหน่อยเลยลิลลี่ เธอไม่คู่ควรกับทะเบียนสมรสหรอก"
ถ้อยคำเสียดแทงใจลลิลดา มันช่างเหมือนมีดกรีดหัวใจเธอจนเป็นบาดแผลเหวอะหวะ แถมเขายังราดน้ำเกลือให้เธอเจ็บแสบจนใจแทบขาด โอพระเจ้า เธอรักซาตานสาระเลวคนนี้ไปได้ยังไงกัน น่าสมเพชตัวเองชะมัด
"ฉันรู้...และฉันก็ไม่เคยอยากได้มันจากผู้ชายเฮงซวยอย่างคุณ"
****ฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมใจนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ ผิดพลาดประการใดติชมตักเตือนกันได้เนาะ ปกติเคยเป็นแต่ผู้อ่าน ตอนนี้อยากลองแต่งเองบ้าง ฝากด้วยนะจ๊ะ****