ไฟเชื้อเก่า
ใครว่าเชื้อไฟเก่า จะจุดไม่ติด
ใครว่าอยู่ชิด แล้วไฟมันจะไม่คุ
ใครว่าคาสโนว่าอย่างเขาจะไม่หวนกลับมากินเดนของเหลือที่เคยทิ้ง
และใครว่า...นํ้าพริกถ้วยเก่ามันไม่แซ่บ!
ปัฐน์ วรียะเดช ทายาทพันล้าน เครือวียีดี บริษัทซอฟต์แวร์ ยักษ์ใหญ่ หนุ่มเจ้าสำราญ คนมากชู้ หลายกิ๊ก สาวใดเสนอ เขาพร้อมสนอง เพิ่งจะหลุดจากกรงทอง หมดสิ้นพันธะกับนิติภรรยา เป็นโสดอีกครา สาวๆ จึงแห่กันโปรยกลีบกุหลาบทอดสะพาน แต่...สากมันดันกลับไปตำนํ้าพริกถ้วยเก่าซะงั้น!
ผู้หญิงอย่าง ธยาน์ (เทย่า) สหพรทรัพย์ จืดชืด ไร้เสน่ห์ชวนพิสมัยแบบนั้นหรือ เขาจะไยดี จบกันแล้ว หย่ากันขาด เป็นดีที่สุด ทางใครทางมัน นั่นแหละ คือหนทางที่ถูกต้อง แต่...เขาก็แค่อยากได้ค่าหย่านิดเดียวเอง ถ้าเธออยากได้อิสรภาพ ต้องการใบหย่านักหนา ก็ต้องแลกกันล่ะ...นอนกับเขา ทุกครั้งที่เขาต้องการ จนกว่าจะครบหนึ่งปี แล้วจากนั้น...เธอจะบินไปไหน ก็สุดแล้วแต่เธอ!
คนอย่างธยาน์ ไม่จำเป็นต้องทำตามเงื่อนไขงี่เง่าของอดีตสามีอย่าง ปัฐน์ แต่...เพราะกฎหมายมันไม่แข็ง เงินสามารถซื้อได้ทุกอย่าง คดีฟ้องหย่า ไม่มีทางหรอก ที่คนอย่างเธอจะชนะ จึงต้องยอมรับเงื่อนไขเขา...ก็ไม่เห็นต่างจากที่ผ่านมา ทนกับเขามาได้ตั้งห้าปี ทนต่ออีกสักปี จะเป็นไรไป...
คิดเช่นนั้น จึงยอมรับเงื่อนไขเขา แต่...เจ้ากรรมนายเวร บาปบุญ แต่ชาติปางไหน มันช่างกล้าหักหลังเธอได้ ทั้งที่เธอป้องกัน ระวังเป็นดิบดี และเขาหรือ...ใช่จะไม่ป้องกัน แต่...
"ย่าท้อง..."
กลืนก้อนแข็งๆ ลงลำคอ ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเอ่ยต่อ
"...เอาออกไหมคะ จะได้ไม่เป็นภาระเรา ยังไงตอนนี้เขาก็แค่ก้อนเลือด"
"ไม่ต้อง...เก็บไว้แหละ พี่หญิงอยากได้ เดี๋ยวยกให้พวกเขาก็ได้"
"แต่ลูกจะมีปม..."
"แล้วไง ผมก็มีปม ผมไม่เห็นจะตายเลย"
"เลิกใช้ตัวเองตัดสินคนอื่นได้ไหมคะ"
"ก็ผมหายใจด้วยตัวผมเอง แล้วทำไมผมต้องใช้คนอื่นมาตัดสินทุกเรื่องให้ผม"
"พอค่ะ ย่าตัดสินใจแล้ว ย่าจะเอาออก"
ฝากไว้อีกเรื่องค่ะ อิอิ
E-Book ทั้งหมดของไซค่ะ ใครอยากซื้อ
แวะไปอุดหนุนกันได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
Guest
