ไฟพยาบาทจอมมาร (ชื่อเดิมพิศวาสสามีรสแซบ)

ไฟพยาบาทจอมมาร ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์Smile lifeเมื่อปี2557ในชื่อเรื่อง พิศวาสสามีรสแซบ นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหาบางส่วน เพื่อลงebookในนามปากกา วรัมพร โดยใช้ชื่อ ไฟพยาบาทจอมมาร ชื่อเดิมตั้งแต่เริ่มเขียน 

ตัวอย่างบางส่วน 

“ผู้หญิงที่เปรียบเหมือนเศษขยะอย่างเธอ คิดหวังว่าฉันอยากได้ตัวเธอเหมือนที่พ่อฉันอยากได้หรือไง ถึงได้พ่นคำถามโง่ๆ ออกมา” เจ้าของเสียงห้วนเดินเข้าไปกระชากต้นแขนกลมกลึงของหญิงสาวให้ลุกขึ้น 

“คุณมัน...” กิ่งเพชรปากคอสั่น อยากจะต่อว่าชายหนุ่มให้สาสมแต่ก็จนปัญญาจะสรรหาคำมาว่า เธอจึงได้แต่มองลูกชายของคุณพฤกษ์ด้วยสายตาโกรธๆ 

“ฉันมันเป็นยังไง พูดมา! 

” คนถูกมองตวาดถามเสียงกระด้าง ลงน้ำหนักมือบนแขนกลมกลึงมากยิ่งขึ้น 

“ฉันไม่พูด ส่วนคุณ ปล่อยมือจากแขนของฉันได้แล้ว ฉันเจ็บ!” 

“ถ้าฉันไม่ปล่อย เธอกล้ามีปัญหากับฉันหรือไง” ตะคอกถามเสียงห้วนๆ สายตาก็ท้าทาย 

“คุณมันบ้า! ” กิ่งเพชรตะโกนต่อว่าเสียงดังลั่น ใบหน้าสวยก็เหยเกมากขึ้น เมื่อมือใหญ่ออกแรงบีบนจนแขนเธอจะแหลกคามือเขาอยู่รอมร่อ 

“ต่อหน้าพ่อฉันทำเป็นสงบเสงี่ยม แต่อยู่กับฉัน ด่าฉันฉอดๆ เธอมันผู้หญิงสองหน้า ไร้ยางอาย” ภานุภัทรตะคอกใส่ดวงหน้าสวยชนิดที่คนฟังแทบจะหูหนวก 

“ฉันไปทำอะไรให้คุณ ทำไมต้องมาว่าฉันด้วย” หญิงสาวเถียงเสียงดังไม่แพ้กัน 

“ก็แล้วใครใช้ให้เธอไปอ่อยพ่อฉัน จนท่านรับเธอเข้าบ้านกันล่ะ หรือเพราะเงินเดือนพนักงานทำความสะอาดมันไม่พอกินหรือไง เธอถึงคิดจะจับผู้ชายรวยๆ ที่แก่คราวพ่อเอาไว้ถลุงเงิน 

” ภานุภัทรย้อนใส่เสียงกระด้าง เขาโกรธจนอยากจะบีบคอผู้หญิงคนนี้ให้ตายๆ ไปซะ แต่ความตายสำหรับคนหน้าเงินแบบนี้ มันง่ายเกินไป