แชะ! แชะ! แชะ!
เสียงของกล้องที่นักข่าวกำลังกดชัตเตอร์รัวๆใส่ฉัน และยังมีการแถมแสงแฟลชให้ฉันด้วยนะ -...- แน่นอนว่าใครจะไปอยู่หล่ะค่ะ!? วิ่งสิค้ะวิ่ง!! ฉันวิ่งแบบไม่คิดชีวิต ราวกับว่ากำลังวิ่งหนีสึนามิ -...- โอ้พระเจ้า! นี่ฉันอุตส่าห์หนีมาบ้านนอกแล้วนะ!! พวกพี่แกก็ยังจะตามฉันมาอีก!!
"คุณทิฟฟานี่ค่ะไม่ทราบว่าข่าวนั่นคือเรื่องจริงหรอค่ะ"นักข่าวคนนึงตะโกนออกมาจากในฝูงนักข่าวที่กำลังวิ่งไล่ตามฉันอยู่ และแน่นอนว่าถ้ามี 1 ก็ต้องมี 2 ตามมา และต่อไปเรื่อยๆ.........
"ใช่ครับคุณทิฟฟานี่เป็นเรื่องจริงรึปล่าวครับ"
"คุณทิฟฟานี่หยุดก่อนได้มั้ยค่ะะะ"ใครจะไปหยุดหล่ะย้ะ!
"คุณทิฟฟานี่!!"
"คุณทิฟฟานี่!!"
"คุณทิฟฟานี่!!"
"คุณทิฟฟานี่!!"
"คุณทิฟฟานี่!!"
บลาๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยย!! นักข่าวพวกนี้ตะโกนอย่างกับว่าฉันไปฆ่าใครมางั้นแหละ โอ้พระเจ้า!! พ่อแก้วแม่แก้วช่วยฟานี่ด้วยยยย แงงงงงT^T ฉันได้แต่บ่นในใจ และรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเดิม ฉันวิ่งไปซักพักก็เริ่มเหนื่อยและเมื่อหันหลังกลับไปดูฉันก็เห็นว่านักข่าวพวกนั้นเริ่มหยุดพัก และห่างกับฉันมาก ฉันเลยวิ่งไปหลบในซอกๆหนึ่ง
"Why Why ดลราซอ โต นอน Why Why กุมมัน กาดึกแฮ Good Good Good yeah มันนาเก ดเวล โมดึน กอน Great Great yeah กาบยอวอชิน มัมมี Work Work baby~~"
จู่ฉันก็ได้ยินเสียงฝีเท้าพร้อมกับเสียงฮัมเพลงอย่างสบายอารมณ์เข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าตอนนั้นฉันคิดอะไรอยู่ ฉันตัดสินใจที่จะลุกขึ้น
พรึ่บ!
ฉันลุกขึ้นแต่ก่อนที่ฉันจะอ้าปากพูดยัยนั่นก็..........
"กรี๊ดดดดด ผีหลอกกก!!"ยัยนั่นกรี๊ดพร้อมกับตะโกนสียงดัง(มาก) ฉันเลยถลาตัวเข้าไปพร้อมกับเอามือปิดปากยัยเตี้ยที่กำลังกรี๊ดติ๊สแตกอยู่
"ผีบ้านเธอสิ!!"ฉันพูดออกไป ฉันออกจะสวย นี่ฉันเป็นถึงนักร้องชื่อดังเลยนะย้ะ!
"อื้อ อ่อยยยยย"ยัยเตี้ยบ่นอะไรก็ไม่รู้ ฉันเลยเอามือออกจากปากของยัยเตี้ย ตอนนี้มันก็หกโมงเย็นล่ะมันทำให้ฉันเห็นหน้ายัยเตี้ยไม่ค่อยถนัด
"อะไรของคุณเนี้ย คิดจะทำมิดีมิร้ายกับฉันหรอ!?"ยัยเตี้ยนั่นพูดขึ้น อื้อหือกล้าพูดเนอะ ถ้าไม่ติดว่าฉันกำลังหนีนักข่าวและต้องการความช่วยเหลือนะ แม่จะตบให้หงายเลย!!
"บ้านเธอสิ!! แล้วอย่าเสียงดังได้มั้ย"ฉันพูดพร้อมกับจ้องหน้ายัยเตี้ยอย่างเอาเรื่อง
"ทำไมอ่ะ??"ัยัยนั่นถามกลับมา
"ฉันหนีนักข่าวอยู่"ฉันตอบ
"หนีทำไมอ่ะ? แล้วเธอเป็นใคร?"ยัยนั่นยิงคำถามมาใส่ฉัน
"ฉันคือทิฟฟานี่ ฮวังนักร้องสาวที่กำลังดังอยู่ตอนนี้ไง"ฉันตอบพร้อมกับทำหน้าภูมิใจมาก
". . ."ยัยเตี้ยไม่ได้ตอบอะไร แถมยังทำหน้างงใส่ฉันด้วย
"ทิฟฟานี่อะไรไม่เห็นรู้จักเลย"ยัยเตี้ยพูดขึ้น เล่นเอาฉันรู้สึกเหมือนยัยนี่เอามีดมาแทง
"อย่ามาล้อเล่นหน่าาาา ฉันดังจะตาย"ฉันตอบไป
"ฉันไม่ได้ล้อเล่นฉันไม่รู้จักจริงๆ"ยัยนั่นตอบ โอ้แม่เจ้า!! มีคนไม่รู้จักฉันด้วยเรอะ!?
"ชั่งมันๆ แต่ว่าฉันต้องหนีให้พ้นจากนักข่าวพวกนั้น"ฉันตอบยัยนั่นไป
"แล้วไง?"ยัยนั่นถามฉัน
"เอ่อ..คือว่านะจะเป็นอะไรมั้ยถ้าฉันจะขอไปอยู่กับเธออ่ะ??"ฉันถามออกไป เพราะฉันคิดว่าพวกนักข่าวต้องรู้ที่อยู่ฉันแล้วแน่ๆ
"ห..ห๊ะ!!"เมื่อยัยเตี้ยได้ยิน นางก็ร้องแหกปากจนฉันต้องเอามือไปอุดปากนางอีกรอบ
"ทำไมต้องมาอยู่กับฉันด้วยหล่ะ!?"ยัยเตี้ยเอามือฉันออกและพูด
"ก็นักข่าวพวกนั้นคงรู้ที่อยู่ฉันแล้วแน่เลย"ฉันตอบไป ซึ่งยัยเตี้ยนั่นก็ทำหน้าคิดหนัก
"ได้โปรดเถอะ ขอร้อหล่ะนะ ให้ฉันอยู่ด้วยเถอะเดี๋ยวฉันจ่ายค่าทุกอย่างสำหรับฉันเอง"ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าสงสารบวกกับหน้าอ้อน
"ก็ได้ๆ แต่แป็ปนะ"ยัยนั่นพูดพร้อมกับเอาถุงขยะที่นางถือมาไปทิ้ง
"โอเคไปกันเถอะ"ยัยนั่นพูดก่อนที่จะเดินนำไป
"ขอบคุณน......"
"นั่นมันเสียงคุณทิฟฟานี่นี่หน่าทางนี่เร็ว"จู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงของนักข่าวพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่วิ่งเข้ามาอย่างกับเห็นว่าฉันเป็นของที่ลดราคา ชิบหายแล้วตรู!!
หมับ! ตุ๊บ!
ฉันรู้สึกเจ็บนิดๆ แต่พอลืมตาขึ้นมาความเจ็บมันก็หายไปทันที มีแค่ความร้อนที่ก่อตัวขึ้นบริเวณใบหน้า และหัวใจของฉันที่กำลังเต้นรัวจนไม่รู้ว่าจะรัวยังไงแล้ว ยัยเตี้ยกำลังคร่อมฉันค่ะ!! สถาพตอนนี้คือฉันนั่งพิงอยู่ที่กำแพง และยัยเตี้ยที่กำลังคุกเข่าและใช้มือทั้งสองข้างยันกำแพงไว้อยู่ มันก็เหมือนว่ายัยนั่นกำลังคร่อมฉันอยู่ หน้าของฉันและยัยเตี้ยห่างกันไม่ถึง 5 เซนบวกกับแสงของพระจันทร์ที่ส่องลงมามันทำให้ฉันได้เห็นหน้ายัยเตี้ยชัดๆ ฉันบอกได้เลยว่ายัยนี่หน้าตาดีจริงๆสวยพอๆกับฉัยเลยหล่ะ แต่หน้ายัยเตี้ยก็ใกล้จนที่ฉันสามารถรู้สึกได้ถึงลมหายใจของยัยเตี้ยได้เลยหล่ะ........
"นี่ๆๆเสียงมาจากตรงนี้แหละ"ก่อนที่ฉันจะคิดอะไรไปมากกว่านี้เสียงของนักข่าวก็มาหยุดที่หน้าซอก
"ไม่เห็นมีเลย อะไรเนี่ยเสียเวลาจริงๆ"นักข่าวคนนึงพูดขึ้น คงเป็นเพราะมีถังขยะใบใหญ่บังฉันอยู่เลยทำให้พวกนั้นไม่เห็นฉัน เสียงค่อยๆเงียบไป จนฉันมั่นใจว่านักข่าวพวกนั้นไปกันแล้ว จู่ๆยัยเตี้ยก็ลุกขึ้น
"ลุกขึ้นได้แล้ว"ยัยเตี้ยพูดพร้อมกับยื่นมือมาหาฉัน
"ขอบคุณนะ"ฉันพูดพร้อมกับยื่นมือไปจับมือของยัยเตี้ยและลุกขึ้น
"ปะไปกันเถอะ"ยัยนั่นพูดก่อนที่จะเดินนำไป เมื่อกี้ทำไมฉันต้องใจเต้นแรง และก็เขินด้วยนะ ไม่นะฟานี่นั่นผู้หญิงนะ!! ฉันสะบัดหัวรัวๆก่อนที่จะเดินตามยัยเตี้ยไป
. . .
Guest
