ป่วนประสาทนายเย็นชา

เช้าวันแรกก็สายก็สายแล้วจะทันมั้ยเนี่ยยยย

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งที่ฉันเรียนวันเเรกก็มาสายแล้วจะรอดมั้ยเนี่ยตายๆๆๆไม่น่าตื่นสายเลยเรา(ก็ใครบอกให้เธอตื่นเต้นจนนอนไม่หลับยะยัยบื้อ)

อ่า...นอกเรื่องแป๊ปน๊าฉันชื่อนิชา เรียนอยู่ม.5แล้วล่ะแต่ก็ยังตื่นสายเฮ้ออจะไหวมั้ยนะเอาล่ะกลับเข้าเรื่องเลยดีกว่าละกัน

พลั่ก(!o~o!)

โอ๊ย!!อะไรเนี่ยใครชนชั้นห๊า!!ไม่ดูตาม้าตาเรือเลยนะยะ(ใครกันแน่ที่วิ่งไม่ดูทางยะหล่อนมาสายไม่ใช่รึไง)

"นายกล้าดียังไงถึงได้มาชนชั้นเนี่ย"นิชาหงุดหงิดเพราะกลัวเข้าเรียนสาย

"เทอนั่นแหละวิ่งยังไงถึงได้มาชนคนอื่นเค้าแล้วยังมาว่าชั้นเป็นคนชน"ชายหนุ่มพูดเป็นเสียงน่ารำคาญเพราะเขากำลังฟังเพลงสบายๆอยู่แท้ๆ"ไม่เป็นไรละกันชั้นเห็นว่าเธอเป็นแค่เด็กม.5"

หน็อย ว่าชั้นเป็นแค่เด็กม.5รึไงยะ เอ๊ะ!!แย่แล้วววว ฮึ่ยยยเพราะนายนั่นแท้ๆชั้นถึงได้เข้าห้องกิจการนักเรียน ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้บ้า(เอิ่ม..ที่จริงเทอเป็นคนผิดนะยะยัยนิชา)

2 สองสัปดาห์ผ่านไป ณ บอร์ดประกาศรายชื่อพี่รหัสน้องรหัส

นิชารีบไปดูอย่างใจจดใจจ่อ #เฮโย ใครฟะ??และแล้วก้อได้เวลาเห็นหน้าพี่รหัสแล้ว

กึก.."นาย/เธอ"พูดแทบเป็นเสียงเดียวเลยนะยะ "นี่อย่าบอกนะว่าเธอ/นายเป็นพี่/น้องรหัสของชั้น"

"ชิ นายคนไม่มีตา" เงียบ..นายนี่กวนประสาทจริงๆ

ปึก!!นิชาโยนกระเป๋าลงและนอนบนเตียงนุ่มม อยากจะบ้าตายหมอนั่นเป็นพี่รหัสของชั้นหรอเนี่ยโอ้ยยยอยากจะเอาหน้าโขกกับผนังจะแย่อยู่แล้ว(กลัวเจ็บละสิโฮะๆเด็กน้อย)ชั้นจะทำยังไงต่อดีเนี่ยนายนั่นหน้าตากวนทีนชะมัด

จะเป็นยังไงรอติดตามอาทิตย์หน้าวันเสาร์นะค้าา วันจันทร์คนแต่งสอบค่าา(T_T)