ชื่อเรื่อง #ชาติเสือต้องไว้ลายชาติชายต้องได้กันเอง
บทนำ
"หวัดดีผู้กอง"เสียงทักของชายคนหนึ่งเรียกชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าทำงานในห้อง
"สวัสดีครับท่าน"เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายคือใครเขารีบลุกทำความเคารพอีกฝ่ายยิ้มขำเล็กน้อย
"ไม่ต้องพิธีรีตองมากหรอกฉันเกษียรไปตั้งสองปีแล้วเอาล่ะนั่งลงฉันมีเรื่องให้ช่วยหน่อย"ชายคนดั่งกราวตอบก่อนที่จะลงตรงหน้าผู้กองหนุ่มเสียหน้าที่ดูเป็นมิตรเริ่มเครียด"ฉันมาในฐานะตาแก่คนหนึ่งที่ไม่ได้มียศอะไรเธอจะตอบรับคำขอฉันไหม"เขามองไปที่ผู้กองที่ยื่นอยู่ตรงหน้า
"ไม่ว่าเรื่องอะไรผมก็จะช่วยครับคุณเป็นผู้มีพระคุณที่สอนผมฝึกฝนผมจนผมมีวินัยขนาดนี้ผมต้องช่วยอยู่แล้วครับ"ผู้กองหนุ่มตอบอย่างไม่ลังเล"ว่าแต่คุณอยากให้ผมช่วยอะไรหรอครับ"ผู้กองหนุ่มนังลงบนเกาอี้ที่เขานั่งก่อนหน้านี้
"ช่วยฝึกหลานชายฉันที่"เขาตอบซีหน้าเครียด
"หลานคุณ??ทำไมคุณไม่ฝึกเองล่ะครับผมว่าคุณฝึกได้ดีกว่าผมอีกน่ะครับ"
"มันหมดยุคของฉันไปแล้วตอนนี้ฉันกลายเป็นตาแก่แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปฝึกมันล่ะไอ้เจ้าหลานคนนี้มันแสบใช่เล่นหัวแข็งไม่ฟังใครส่งมันไปเรียนต่างประเทศก็เรียนไม่จบสักอย่างพูดถึงแล้วก้อเครียด"ชายชราจับสันดั่งตัวเอง
"แล้วผมจะทำได้หรอครับ"ชายหนุ่มเริ่มมีสีหน้ารำบาคใจ
"นี้ฉันจะบอกอะไรให้"ชายชรายิ้มเจ้าเลห์
"อะไรหรอครับ"ผู้กองหนุ่มมองหน้าชายชรา
"ทำตามที่สมควรได้ไม่ต้องนึกถึงว่าเป็นหลานชายของฉันจัดเต็มได้เลยถือว่าฉันขอล่ะ"เขายิ้ม
"จะดีหรอครับคือมันโหดเอาการเลยน่ะครับการฝึกของผมน่ะ"น้ำเสียงที่ดูกังวนทำให้ชายชราหัวเราะออกมา
"ดีสิทำให้ได้น่ะ*ผู้กองฟาโร*"พูดจบชายชราก็เดินออกไปชื่อเรื่อง #ชาติเสือต้องไว้ลายชาติชายต้องได้กันเอง
บทนำ
"หวัดดีผู้กอง"เสียงทักของชายคนหนึ่งเรียกชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าทำงานในห้อง
"สวัสดีครับท่าน"เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายคือใครเขารีบลุกทำความเคารพอีกฝ่ายยิ้มขำเล็กน้อย
"ไม่ต้องพิธีรีตองมากหรอกฉันเกษียรไปตั้งสองปีแล้วเอาล่ะนั่งลงฉันมีเรื่องให้ช่วยหน่อย"ชายคนดั่งกราวตอบก่อนที่จะลงตรงหน้าผู้กองหนุ่มเสียหน้าที่ดูเป็นมิตรเริ่มเครียด"ฉันมาในฐานะตาแก่คนหนึ่งที่ไม่ได้มียศอะไรเธอจะตอบรับคำขอฉันไหม"เขามองไปที่ผู้กองที่ยื่นอยู่ตรงหน้า
"ไม่ว่าเรื่องอะไรผมก็จะช่วยครับคุณเป็นผู้มีพระคุณที่สอนผมฝึกฝนผมจนผมมีวินัยขนาดนี้ผมต้องช่วยอยู่แล้วครับ"ผู้กองหนุ่มตอบอย่างไม่ลังเล"ว่าแต่คุณอยากให้ผมช่วยอะไรหรอครับ"ผู้กองหนุ่มนังลงบนเกาอี้ที่เขานั่งก่อนหน้านี้
"ช่วยฝึกหลานชายฉันที่"เขาตอบซีหน้าเครียด
"หลานคุณ??ทำไมคุณไม่ฝึกเองล่ะครับผมว่าคุณฝึกได้ดีกว่าผมอีกน่ะครับ"
"มันหมดยุคของฉันไปแล้วตอนนี้ฉันกลายเป็นตาแก่แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปฝึกมันล่ะไอ้เจ้าหลานคนนี้มันแสบใช่เล่นหัวแข็งไม่ฟังใครส่งมันไปเรียนต่างประเทศก็เรียนไม่จบสักอย่างพูดถึงแล้วก้อเครียด"ชายชราจับสันดั่งตัวเอง
"แล้วผมจะทำได้หรอครับ"ชายหนุ่มเริ่มมีสีหน้ารำบาคใจ
"นี้ฉันจะบอกอะไรให้"ชายชรายิ้มเจ้าเลห์
"อะไรหรอครับ"ผู้กองหนุ่มมองหน้าชายชรา
"ทำตามที่สมควรได้ไม่ต้องนึกถึงว่าเป็นหลานชายของฉันจัดเต็มได้เลยถือว่าฉันขอล่ะ"เขายิ้ม
"จะดีหรอครับคือมันโหดเอาการเลยน่ะครับการฝึกของผมน่ะ"น้ำเสียงที่ดูกังวนทำให้ชายชราหัวเราะออกมา
"ดีสิทำให้ได้น่ะ*ผู้กองฟาโร*"พูดจบชายชราก็เดินออกไป
"รับทราบครับผมลาก่อนครับ"ผู้กองตอบรับทำความเคารพอยู่ด้านหลังอีกคน
เมือชายชราเดินออกไปจากห้องผู้กองหนุ่มยิ้มออกมาหลังจากดูรูปในซอง
"พยศมากเลยสิน่ะดูสิว่าจะพยศขนาดไหน*ชีตาร์*น้อย"แล้วฟาโรก็ขำออกมา
Guest
