สวาทรัก พี่ชายข้างบ้าน

นิยายเรื่องนี้เคยลงให้อ่านไปแล้วนะครับ แต่เนื่องด้วยปัญหาส่วนตัวทำให้ไม่ได้มาอัปจนจบ 

เลยต้องขออภัยคนที่เคยอ่านมาแล้วด้วยนะครับ 

ไรท์ได้ทำการรีไรท์เนื้อหาบางส่วนให้มีความสมบูรณ์มากขึ้น และทำการอัปใหม่อีกครั้ง 

ศตวรรษ อัญวัชรไพศาลกุล 

หนุ่มหน้าหล่อวัย 

23 

นักศึกษาแพทย์ปีสุดท้าย 

ว่าที่กุมารแพทย์หนุ่มหล่อไฟแรง 

คนเจ้าระเบียบ เจ้าวางแผน จริงจังกับชีวิต 

แพรวฟ้า เพชรอดิศร 

สาวน้อยหน้าสวยวัย 

18 

นักเรียนม.ปลาย ปีสุดท้าย ที่ต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย 

สาวน้อยร่าเริง สดใส ลูกสาวคนเดียวของบ้านที่เรียนเก่งแต่ขี้เกียจ 

เพรียวที่เห็นคนตรงหน้ายืนนิ่ง ก็กระยิ่มยิ้มได้ใจขึ้นไปอีก เด็กน้อยเป่าลมร้อนๆรินรดซอกคอแกร่ง “อ่านหนังสือน่ะ มันจะไปสู้การปฏิบัติจริงได้ยังไงล่ะเนาะ พี่มิลานว่าม่ะ?” ขาข้างหนึ่งยกขึ้นเกี่ยวเข้ากับขาของชายหนุ่ม ส่วนมือก็เลื่อนลงมาหยุดที่กระดุมเสื้อของเขา 

“แรด”  

“อ้อ เหรอคะ” คำพูดของมิลานไม่ได้ผลกับเพรียวเลยสักนิด ด่าขนาดนี้แล้วยัยเด็กนี่ยังยิ้มหน้าบานไม่เปลี่ยน 

“ร่าน!”  

มิลานกัดฟันกรอดด้วยความเดือดดาลเมื่อมือเล็กปลดกระดุมเสื้อออกไปเกือบหมด สายตาคมกริบจ้องมองเธอที่ส่งยิ้มระรื่นมาให้เขา ไม่มีท่าทีขัดเขิน ไม่กระดากอาย หากแต่ดูเชี่ยวชาญจนน่าหมั้นไส้  

“ไร้ยางอายสุดๆ” 

“แล้วไง?”  

นอกจากเพรียวจะไม่สะทกสะท้านกับคำพูดของหนุ่มแล้วเธอไหวไหล่เล็กน้อยเหมือนไม่ใส่ใจ เขย่งปลายเท้าขึ้นจูบปลายคางของครูหนุ่มด้วยความมั่นหน้าสุดๆ เธอแลบปลายลิ้นเรียวออกมาแล้วลากเลียไปตามกลีบปากของมิลานอย่างนึกสนุก  

“...” 

หากแต่การกระทำนี้มิได้ทำให้ชายหนุ่มต่อว่าอย่างที่คิด  

มิลานยืนนิ่งให้เธอจูบเฉยๆโดยไม่ปริปากพูดอะไร นั่นยิ่งทำให้เด็กสาวได้ใจเพิ่มแรงดูดดึงกลีบปากของเขาแรงขึ้น จนมันเผยออ้าออกนิดๆพอให้ปลายลิ้นเรียวได้ลุกล้ำเข้าไป  

“อืม...”  

มิลานกดจูบหนักๆตอบ ชายหนุ่มละเลงเรียวลิ้นลงบนกลีบปากบางสลับควานหาความหวานภายในจนนักเรียนจำเป็นอย่างเพรียวครางฮือฮาในลำคอ  

ใครจะไปคิดว่านอกจากมิลานจะไม่ต่อต้านแล้วหนำซ้ำยังให้ความร่วมมือกับเธอได้เป็นอย่างดี การตอบสนองกลับของชายตรงหน้าทำให้เพรียวยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่ คึกคะนองสุดๆ 

“อ่า...”  

เด็กสาวอ้าปากเผยอขึ้นเมื่อมิลานผละออกชั่วครู่ก่อนจะบดเบียดริมฝีปากเข้าหาเธออีกครั้ง  

จูบของครูหนุ่มเร่าร้อนและเหนือความคาดหมายมากสำหรับเพรียว เคยอ่านแต่ในหนังสือมา พอเจอสถานการณ์จริงแบบนี้มันทั้งตื่นเต้นและอยากรู้อยากลอง อยากสัมผัส  

อยากให้ชายหนุ่มตรงหน้าสอนเธอให้มากกว่าการสอนหนังสือ เป็นครั้งแรกที่เพรียวรู้สึกว่าเธออยากลองดูสักครั้ง อยากปฏิบัติจริงสักครั้งหนึ่งก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร 

“อื้อ...พี่มิลาน”  

ร่างบางถูกช้อนตัวขึ้น มิลานอุ้มเธอตรงไปที่เตียงนอนกว้างแล้ววางเพรียวให้เอนหลังนอนราบไปกับเตียง โดยไม่เว้นช่องว่างให้เด็กสาวได้พักหายใจแม้แต่น้อย  

ครูหนุ่มตามติดลงประกบชิดตัวเด็กสาวทันที ฝ่ามือหนาโอบรัดเอวบางไว้มือหนึ่งปัดป่ายไปทั่วร่างกายขาวเนียนละเอียดก่อนจะถลกกระโปรงสั้นสีฟ้าขึ้นเผยให้เห็นชั้นในตัวจิ๋วสีชมพู โดยไม่รอช้าฝ่ามือใหญ่รีบเคลื่อนเข้าหาส่วนอ่อนไหวของเธอทันที 

“อ่า...เสียว” 

 เพรียวครางเสียงสั่นเมื่อปลายนิ้วเรียวแตะเข้าที่เนินเนื้อที่ไม่เคยมีผู้ใดได้สัมผัสมาก่อน พร้อมกันนั้นครูหนุ่มยังลงน้ำหนักที่ปลายนิ้วพลางเกลี่ยหนักๆตามรอยแยกแทบปิดสนิท มันสร้างความรู้สึกซาบซ่านเสียวกระสันให้เด็กสาวยิ่งนัก 

“อะ...อา...พี่...อ่า...พี่มิลาน”  

เด็กสาวอ้าขากว้างอย่างลืมตัวไม่กลัวอาย รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทุกอณูร่างกายอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกไม่เหมือนในหนังสือนิยายที่เธออ่านเลยสักนิด ของจริงมันทั้งเสียดเสียว ซ่านสยิวจนร่างกายร้อนผะผ่าว 

“อ้าส์...เร็วกว่านี้”  

อะไรกันความรู้สึกเร่าร้อนและเต็มไปด้วยความปรารถนาแบบนี้ มันรู้สึกดีสุดๆเลย  

“อ้าส์...เสียวจัง แรงอีกๆ”  

เด็กน้อยร้องขออย่างรัญจวน “พี่มิลาน...อ้า”  

ปลายนิ้วกลางละเลงลงบนตุ่มเล็กๆเต็มแรงก่อนที่มือหนาอีกข้างจะบีบขย้ำหน้าอกสร้างความเสียวกระสันให้แก่เด็กสาว 

“อืม...เพรียว”  

ครูหนุ่มครางเสียงต่ำแล้วโน้มหน้าจรดปลายจมูกเข้ากับปลายจมูกเล็ก ลมหายใจหอบกระเส่าด้วยกันทั้งคู่  

“อื้อ...เสียวจังพี่มิลาน อ่า ทรมาน”  

นิ้วใหญ่แหวกกลีบสาวอ้าออกเล็กน้อย เขาผลักดันปลายนิ้วเรียวฝังลึกเข้าไปสัมผัสความนุ่มนิ่มที่อยู่ภายในส่งผลให้เพรียวตัวสั่นระริก  

เผลอขยับสะโพกบิดส่ายไปมาสลับกับร้องครางอย่างเสียวซ่าน เจ็บก็เจ็บแต่ความเสียวกลับมีมากกว่า 

“ชอบมั้ย?” เสียงเข้มเอ่ยถามก่อนจะเพิ่มการขยับให้แรงขึ้นอีกนิด  

“อื้อ...ชอบค่ะ เพรียวชอบที่สุดเลย”  

เด็กสาวร่อนสะโพกเข้าหานิ้วแกร่งไม่หยุด ความแปลกใหม่ที่ครูหนุ่มสอนให้ช่างวาบวามและยอดเยี่ยมจนเธออยากเรียนรู้จากเขาให้มากกว่านี้ 

แต่ทว่า… 

“อื้อ...หยุดทำไมอ่ะ”  

เพรียวลืมตาขึ้นมองหน้าพี่มิลานของเธอตาเยิ้มปรือ กำลังได้ที่เลยเชียว จู่ๆก็หยุดขยับนิ้วไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาใบหน้าหวานงองุ้มอย่างขัดใจ 

“หึ! ชอบแบบนี้สินะ” มิลานแสยะยิ้มเหยียดๆ ส่งให้อีกฝ่าย  

“…” เพรียวนอนค้างมองครูสอนพิเศษด้วยความฉงน  

งง งงตาแตก ไม่รู้ว่ามิลานคิดจะทำอะไร 

“ถ้าชอบมากขนาดนั้น ทำไมไม่ไปเปิดม่านรูดซะเลยล่ะ”  

มิลานชักนิ้วออกจากร่องหลืบแล้วเช็ดคราบสีขาวใสที่เปรอะตามนิ้วตัวเองลงบนชั้นในของเพรียว พลางทำหน้ารังเกียจประกอบการกระทำของตัวเองให้อีกฝ่ายรับรู้ ริมฝีปากหนาขยับยิ้มเยาะ ตาคมเข้มเหยียดมองเด็กสาวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอีกครั้ง  

“หรือว่า...เธอจะลองใช้นิ้วตัวเองดู พี่ว่าก็ไม่เสียหายอะไรนะ” 

“พี่มิลาน!” 

ถ้าอยากรู้ว่า.. 

เรื่องราวของครูสอนพิเศษจำเป็นอย่างมิลานกับเด็กช่างเรียนรู้แบบเพรียว 

จะลงเอยกันได้อย่างไร... 

ติดตามเลยสิ!! 

...... 

ถ้อยคำนับล้านที่นักเขียนบรรจงแต่ง มิได้มีเฉพาะความบันเทิงเพียงเท่านั้น หากแต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวละครทุกตัวล้วนแล้วแต่มีเหตุและผลให้ดำเนินไปในทิศทางของมัน 

หวังว่านักอ่านที่น่ารักจะซึมซับความหมายและความต้องการที่นักเขียนอย่างเราต้องการสื่อให้เห็น 

ด้วยความรักและหวังดีจากใจนักเขียน 

Sweet dream 1993