รามจันทร์ที่รัก.. (NC20+)

" รามจันทร์.. เจ้าได้โปรดมองมาที่ข้าบ้างในสักครั้ง.. จะได้ไหม.. "

เสียงทุ้มต่ำของร่างใหญ่กระซิบพร่าข้างใบหูรามจันทร์

" แต่ดวงใจข้า.. มีเพียงนางสีดาผู้เดียวจริงๆ.. "

เหมือนดั่งหอกแหลมทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจ คนตัวโตคุกเข่าลงตรงหน้าคนตัวเล็กกว่า มือหยาบเกี่ยวกอดเอวคอดไว้แน่น

" ข..ข้าจะต้องทำให้เจ้ามองเพียงแต่ข้า "

ไม่ใช่เพียงคำพูด ทศกัณฐ์ให้สัจกับคนตรงหน้า และให้เหล่าสัตว์น้อยใหญ่เป็นพยานในคำพูดนั้น

" ข้าจะรอวันที่หัวใจข้าเปิดรับเจ้าเข้ามานะ ทศกัณฐ์.. "

" ข้าจะทำให้วันนั้นมาถึงให้เร็วที่สุด " ร่างสูงดึงกระชากข้อมือเล็กเข้าหาตัวเองพลางคลอเคลียใบหน้าคมเข้ากับแก้มใสของรามจันทร์

" จ..เจ้านี่มัน.. ;//////; "

ทำได้เพียงทุบเร้าอกแกร่งของทศกัณฐ์ไปรัวๆ ก่อนจะถูกอีกคนอุ้มพาดบ่าแล้วเดินเข้าไปในห้อง

..

# ต๊ะเอ๋ แหะๆ ไรท์เห็นว่าตอนนี้กำลังมีกระแสเถียงกันอย่างหนักหน่วง เรื่องพระรามกับทศกัณฐ์ ไรท์เลยจับทั้งสองมาจิ้นให้ฟินกันแบบแปลกๆเจ้าค่ะ แอ้ะ 555555555 ไรท์ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่หรือดูหมิ่นทำลายวรรณคดีไทยแต่อย่างใด แค่อยากลองหาแนวใหม่ๆ ให้นักอ่านที่น่ารักลองอ่านดู เปิดใจรับทศรามไว้ในอ้อมใจด้วยนะเจ้าคะ ฮริ้งงง~ <3

(สำหรับคนที่ได้อ่านไปแล้ว ไรท์รบกวนคอมเม้นด้วยได้ไหมเจ้าคะ เพื่อเป็นกำลังใจในการสร้างตอนต่อๆไป และช่วยให้ไรท์ได้ฝึกฝนในการแต่งให้ดีขึ้นกว่าเดิม ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเจ้าค่ะ เย้!!)