‘
โอ๊ย
...
นังมะลินี่เห็นหงิมๆ แบบนี้ แต่ก็ไม่เบาเหมือนกันนี่หว่า ดูซิไม่รู้ไปนอนกับใครมา ถึงได้พาลูกติดท้องมาให้ยัยกรองเลี้ยงเพิ่มขึ้นอีกคน
’
'สงสัยคิดจะจับผู้ชายรวยๆ เลยใช้หุ่นเตี้ยๆ ล่ำๆ คล้ำๆ ประเคนให้เขาไป แต่อย่างว่าล่ะนะ ผู้ชาย ถ้าใครให้แล้วไม่รับ ก็คงจะโง่เต็มทีล่ะ แล้วเป็นไงล่ะ ซมซานกลับบ้าน ไหนยัยกรองคุยนักคุยหนาว่าลูกตัวเองนิสัยดีรักนวลสงวนตัว มีความคิดความอ่าน ถุย
!!!
ยังไงก็ท้องไม่มีพ่อเป็นกับเขาเหมือนกันล่ะว้า
’
นึกหรือว่าเธอจะหนีฉันพ้นแม่มะลิน้อย แล้วเราจะได้รู้กันว่าเธอจะได้รับบทลงโทษยังไงที่กล้าขัดคำสั่งฉัน
“
อุ้ย
!”
มือเรียวยกขึ้นปิดปาก “พี่มาร์คขา ใครคะนั่น คนรับใช้ใหม่หรือคะ ทำไมแต่งตัวซ่อมซ่อจังเลย” สายตาสวยกวาดมองมะลิวัลย์และหมูอ้วนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างดูถูกดูแคลน บนใบหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจ
มือเรียวยกมือขึ้นปิดปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อ ดวงตากลมโตเปล่งประกายสดชื่นแจ่มใส ยิ่งได้มองเห็นใบหน้ากระดำกระด่างของหญิงสาวตรงหน้าแล้วอินทิรายิ่งอยากจะหัวเราะให้ดังลั่นห้อง
นี้นะหรือสภาพคู่แข่งของเธอ โหย
...
ไม่รู้ว่าพี่มาร์คหลงเข้าไปได้ไงหน้าตายังกับซากศพเดินได้ แล้วยังจะเอาไอ้ลูกหมูเหม็นมาดึงพี่มาร์คไปจากเธออีก
“หวัดดีนังมะลิเน่า ลูกแกเป็นยังไงบ้างล่ะ ได้ข่าวว่าเกือบจะเป็นหมูหันอยู่ในโลงแล้วไม่ใช่หรือ”
มะลิวัลย์จะต้องเจอเรื่องร้ายอีกสักเท่าไหร่ ถึงจะอยู่เป็นสุข
นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสนพ.แล้วนะคะ
ตอนนี้หมดสัญญาแล้ว
นักเขียนนำมาทำอีบุกค่ะ
ตอนนี้อยู่ในขั้นตอนการหาคำผิด เสร็จแล้วจะรีบอัพให้อ่าน
ขอบคุณที่ติดตามเป็นกำลังใจให้เสมอมา
ปูริดา - รัตน์วรา