ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

แคว้นทั้ง3

​​​​​เรื่รา​ทั้ห​เริ่​าจา​จุเริ่ต้​ข​เ็หุ่​ค​หึ่​แห่​โ๊ต​แล์​ ​เื่้​โล​ไ้​ถึ​จุสูสุ​แห่​เท์​ต์​เหล่า​สูร​า​ปีศาจ​ภูต​ต่าๆ​ที่​เหล่า​ผู้ใช้​เท์​สร้า​ขึ้​ทำให้​โล​ต้​เข้าสู่​ุคื​ใทัที​ ​โล​ุค​ี้​ถู​แ่​​เป็​แค้​ใหญ่​3​แค้​้ั​ ​แค้​า​โรู​ซา​ ​แค้​ที่​ี​แต่​เหล่า​ปีศาจ​และ​ริาร​ข​ั​า​ที่สุ​ผู้ค​ที่​ไป​ู่​ที่​ั้​จะ​ีา​็​คื​เหล่า​พ่​​แ่​ที่​ี​ำ​าสู​ส่​ใช้​ที่​แห่​ี้​หลซ่​ตั​เพี​เท่าั้​ที่​พเห็​ ​แค้​แซ​ตา​เี​เป็​แค้​ที่​ี​เหล่า​ประชาร​ุษ์​า​ที่สุ​ั​เิ​จา​ารชะ​ศึ​หา​เท์​ครั้หึ่​ ​และ​แค้​สุท้า​แค้​ั​เาท์​ ​เป็​แค้​ที่​ี​ประชาร​ภูติ​ ​ปีศาจ​ ​และ​ุษ์​ ​าศั​ู่ร่​ั​ใ​ที่​แห่​ี้​ ​แค้​ี้​เป็​แค้​ที่​ใหญ่​แต่​เป็​แค้​ที่​ี​ประชาร​้ที่สุ​แค้​ี้​ัจะ​ถู​ล่า​า​จา​แค้​แซ​ตา​เี​เพื่​ไป​ขา​ใ​ตลาื​ ​หรื​ถู​ปีศาจ​ที่​้าถิ่​า​ขัไล่​เพื่​หา​ที่ู่าศั​า​ จึ​่​เป็​แหล่​ร​แห่​เท์​ต์​ ​และ​ ​ศาสตร์​ื​ข​เหล่า​พ่​ื​แ่​ต่าๆ​

​​🕸🕷💐🕸🕷💐🕷💐🕸🕷💐🕸🕷💐🕸🕷

​​​รา​า​ๆ​ะที​่​หา​ไป​ตั้​6​เื​T^T​ ​หู​า​เะะ​(​ข้้า​)​ ​ขโทษ​ะ​ทุค​ร่า​เื้เรื่​แล้​แท้ๆ​หา​ไป​เฉ​เล​ ​ลัา​แล้​ค่ะ​ใ​ตี้​^^​ ​็​ครา​ๆ​ค​่ะ​ ​จะ​ลัา​ัพ​ให่​พรุ่ี้​ะ​ค่ะ​สัสี​ค่ะ​^^

ก็สวัสดีทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านอะนะ กระผมมีนามปากกาแว้ ฟลอดิรันเต้ เซสเธอร์

 ชื่อเล่นชื่อ การ์ตูน นะฮะ อย่าเรียก กระตุ๋น นะไม่ดีไม่งาม เราก็เป็นคนกันเองอะนะ มีไอเดียก็ลงไม่มีก็นอนเป็นตัวขี้เกรียจอยู่บ้านไปวันๆอะนะ  

ส่วนตัวแล้วผมมักจะเล่นเกมส์การีน่า อะไรงี้มากกว่านะ แต่ว่าเนื่องด้วยตัวผมน่ะเข้ากับคนอื่นๆได้ง่ายแต่ว่า โดนเพื่อนใน รร. แกล้งหนักจนต้องพบจิตแพทย์อะนะ ทำให้ผมก็ห่างเหินกับส่วนๆนี้ไป

แต่ส่วนตัวผมชื่นชอบ ธรรมชาติ ความงดงามของการเขียนและการรังสรรค์เนื้อเรื่องในรูปแบบต่างๆ หรือ ความสร้างสรรค์ที่ออกมาจากใจของเราออกมาจากจิตนาการของเรา หรือโลกที่เรารังสรรค์ขึ้นมาตามที่เราต้องการในรูปแบบของตัวอักษร 

ผมเป็นคนๆหนึ่งล่ะที่ชอบการอ่าน แน่นอนว่าไม่ใช่หนังสือเรียนนะ แต่เป็นหนังสือจำพวกแฟนตาซีอะไรงี้ ในส่วนตัวผมในตอนนี้ ไม่ว่าอะไรๆก็ล้มเหลว ผมสามารถบอกทุกๆท่านเกี่ยวกับประวัติส่วนตัวของผมได้ 

ผมก็แค่เด็กขี้เบื่อ ผมอยากจะเป็นนักเขียน แต่ผมก็ได้แค่เขียนในสมุด ในความรู้สึกผมผมมองว่ามันคือที่สุดของผมมันคือทุกสิ่งทุกอย่างของผมในตอนนี้ อาจจะดูเป็นเด็ก ช่างฝัน ก่อนหน้านี้ผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน ผมเปิดหาแรงบัลดาลใจจากนักเขียน และแน่นอนไม่มีอะไรที่คนเราเก่งมาตังแต่เกิด ผมวาดรูปไม่ค่อยเก่ง และไม่เคยใส่ใจ ปัจจุบันนี้ผมมีความฝันว่าอยากจะใช้ชีวิตโดยการ 

อยู่คนเดียว เล่นหุ้น รายวันกับรายเดือน เขียนนิยายลงเว็บหรือส่งไปตามบริษัท  แค่นั้นแหละชีวิตผม ผมเป็นคริสเียนและมีหลายๆสิ่งที่พ่อแม่อยากให้ผมรับผิดชอบในเรื่องนี้ ทั้งการพาคนมาเชื่อ การเพิ่มความเชื่อในตัวเอง ผมยอมรับ ผมชอบอะไรวายๆ และแน่นอนสำหรับผมผมไม่รู้ว่ามันผิดมั้ยแน่นอนมันอาจจะผิด

แต่ผมว่าผมจะทรมาณมากกว่าที่ไม่ได้ทำในสิ่งที่ผมชอบ ผมเคยคิดว่าจะเปิดคาเฟ่สาวดุ้นนะ แต่ถ้าทำจริงๆ พ่อแม่จะว่าไง... มีหลายๆสิ่งที่ผมสิ้นหวังกับมัน

จำได้ม้้ยที่ผมบอกว่าอยากเป็นนักวาดการ์ตูน ผมขอของขวัญวันเกิดเป็นสมุดวาดภาพผมมีความสุขมาก จนกรทั้งเพื่อนฉีดมันต่อหน้าต่อตาคุณ.....ผมยอมรับว่านั้นทำให้ผมใจสลายมาก ผมสิ้นหวัง ตอนนั้นผมคิดแต่ว่าผมไม่เหลืออะไรแล้ว แต่แล้วผมก็ตั้งต้นเริ่มทุกอย่างใหม่หมด จากที่อ่านมานี้ผมไม่ใช่เด็กเนอร์นะ ผมเป็นเด็ก พิเศษ ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าผมด้อยเรื่องอะไร แต่ผมก็พอรู้ว่าเยอะ และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนลง แน่นอนว่าตอนแรกๆไม่มีใครมาเม้นเท่าไหร่ แต่ว่านะ ตอนนี้พอผมมานึกย้อนดูผมไม่ได้ต้องการเขียนลงเพื่อต้องการให้คนมาเม้นแต่ผมทำเพราะ มันคือโลกที่ผมได้รังสรรค์ออกมาให้ทุกๆคนที่อ่านได้มีความสุขกับสิ่งที่ผมสร้างขึ้นมา ทั้งหัวเหราะและร้องให้

 

จนกระทั่งพิมพืมาถึงนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าผมพิมพ์แบบนี้ทำไม= = แค่จะเป็นการแนะนำตัวในแบบของผมล่ะมั้ง สุดท้ายของฝากให้ทุกคนได้มีความสุขกับสิ่งที่ผมได้รังสรรค์ให้ทุกคนสนุกไปกับโลกของผม ขอบคุณครับ 

แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น