ซันเป็นใคร [100%]
-
___
-
นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่สามกำลังเดินออกจากห้องเรียนวิชาสุดท้ายของวันพร้อมๆ กันทว่ากลับชะงักฝีเท้าเมื่อเจอกับรุ่นน้องคนคุ้นเคยอย่างเฟิร์สยืนดักรออยู่
-
เฟิร์ส
-
เฟิร์ส
ซื้อมาฝากครับ
-
พราว
...
-
เฟิร์ส
ผมให้สายรหัสทุกคนครับ
-
เฟิร์ส
พี่ไม่ต้องห่วงมาผมจะลำเอียง
-
เฟิร์ส
รับไว้ด้วยนะครับ
-
เฟิร์ส
ถ้าพี่ไม่รับ ผมจะคิดว่าพี่ไม่อยากได้ผมเป็นสายรหัสเพราะผมกับแฟนพี่ไม่ถูกกันแล้วนะ
-
พราว
ไม่ๆ
-
พราว
ไม่ใช่
-
พราว
ขอบคุณนะ
-
พราว
วันหลังไม่ต้องซื้อให้บ่อยขนาดนี้ก็ได้
-
พราว
ถ้าจะซื้อน่ะ ซื้อให้พี่ปีสี่ ปีห้า ปีหกเถอะ
-
พราว
ถือว่าซื้อเป็นกำลังใจการเก็บเคสในโรงพยาบาล
-
พราว
วันหลังไม่ต้องแล้วนะ
-
พราว
พี่เกรงใจ
-
เฟิร์สยืนยิ้มเงียบๆ
-
พราว
งั้นพี่ขอตัวก่อนนะ
-
เฟิร์ส
ครับ
-
เพียงเท่านั้นกลุ่มของพราวก็เดินออกไปจากหน้าห้องเรียนทันที
-
กุ้งนาง
น้องมันไม่ถอยหรอกพราว
-
กุ้งนาง
ดูดินั่นน่ะในถุง
-
กุ้งนาง
ช็อกโกแลตดูไบกล่องนึง
-
กุ้งนาง
บาร์นึงก็หกร้อยกว่าแล้ว
-
พราวมองขนมในถุง
-
ดาหวัน
กินทันไหม ถ้าไม่ทันนี่มีถุงก๊อบแก๊บ
-
ดาหวัน
แบ่งได้
-
กุ้งนาง
หาของฟรีจากเพื่อนสัดเลยมึงนี่
-
พราว
เอาไหมล่ะ
-
พราว
แต่ขอไว้ให้ซันสักสองอัน
-
กุ้งนาง
เหอะๆ
-
กุ้งนาง
จะกินไหมก่อนรายนั้น ถ้ารู้ว่าใครให้มา
-
กุ้งนาง
ไม่ใช่เอาโยนลงถังขยะนะ
-
ดาหวัน
พราว ถ้าน้องทำงั้นจริงโทรหาด่วนๆ
-
ดาหวัน
จะไปคุ้ยเอา
-
พราว
5555
-
พราว
ก็ว่าไปนั่นน่ะ
-
พราว
อ่ะ หยิบเอา
-
พราว
แต่เหลือให้ซันสองอัน
-
พวกเขาสามคนที่ยืนแบ่งขนมกันอยู่ สักพักจึงเริ่มก้าวเดินออกมาด้านหน้าคณะ แน่นอนว่ายังเหมือนเดิมมาตลอดสามปีคือรถคันคู่ใจและคนรู้ใจกำลังรอเขาอยู่ข้างหน้า
-
พราว
ไปก่อนนะ
-
กุ้งนาง
จ้า พ่อคนติดแฟน
-
พราว
ติดแฟนอะไรเล่า ไปแล้วๆ
-
ดาหวัน
พราว! อย่าลืมนะ!
-
ดาหวัน
ถังขยะที่ไหนโทรมาบอกด้วย!
-
ดาหวันตะโกนตามหลังเพื่อนตัวเองที่วิ่งห่างออกไป
-
ซัน
วิ่งทำไม
-
ซัน
เดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก
-
พราว
บันไดเล็กๆ ไม่ตกหรอก
-
พราว
วิ่งมาสามปีละ
-
ซัน
ทำไมคุณหมอชอบเถียงจังอ่ะครับ
-
ซัน
คนเขาเป็นห่วงอ่ะครับคุณหมอ
-
พราวมองซันพลางยิ้มหวานก่อนจะยื่นถุงขนมในมือให้อีกคนไป
-
พราว
อ่ะ ขนม
-
ซัน
ของผม?
-
ซันรับมันมาและล้วงหยิบมันขึ้นมาดู
-
ซัน
-
ซัน
ช็อกโกแลต
-
ซัน
ไอ้ช็อกโกแลตนี่ัเขาบอกมันแพงไม่ใช่เหรอ
-
ซัน
พี่ซื้อมาทำไม
-
ซัน
เปลือง
-
ซัน
ผมกินแค่อันละไม่กี่บาทในเซเว่นก็พอละ
-
ซัน
แบบนี้กินไม่เป็นอ่ะ
-
ซัน
พี่เก็บไว้กินเถอะ
-
พราว
กินไม่เป็นยังไง ก็แค่เอาใส่ปาก
-
ซัน
ไม่ใช่ ผมหมายถึงมันแพงเกิน
-
ซัน
ไม่กล้ากิน
-
พราว
อือ พี่ให้
-
พราว
ไม่ใช่ของพี่หรอก
-
พราว
มีคนให้มา
-
พราว
แบ่งกับกุ้งนางแล้วก็ดาหวันเมื่อกี้
-
พราว
มันมีหกอันพี่เลยขอสองอันมาหานาย
-
พราว
เดี๋ยวพี่กินด้วย
-
ซัน
ไม่ใช่ของพี่
-
ซัน
แล้วของใคร?
-
พราว
ทีงี้ล่ะหูผึ่ง
-
พราว
หูผึ่งไม่พอ คิ้วยังจะติดกันอีก
-
พราวเอ่ยพลางเอื้อมมือไปคลายหว่างคิ้วของซันออกจากกันทว่ามือสวยกลับถูกจับกุมจากแฟนเด็ก
-
ซัน
ตอบก่อน
-
ซัน
ใครให้มา
-
ซัน
ไอ้นั่นเหรอ
-
พราวมองซันเงียบ
-
ซัน
ไม่ตอบก็รู้ละ
-
ซัน
งั้นยิ่งไม่กินใหญ่เลย ถ้าพี่จะกินพี่ก็กินไปคนเดียว
-
ซันยื่นถุงขนมคืนให้พราว
-
พราว
เป็นอย่างที่กุ้งนางพูดไม่มีผิด
-
พราว
สงสัยดาหวันจะได้มาคุ้ยขยะจริงๆ
-
ซัน
คุ้ยขยะทำไม..?
-
พราว
เอาเป็นว่าปัดตกเรื่องขนมไปก่อน
-
พราว
เขาให้พี่มาแต่พี่ก็อยากให้ซันต่อ
-
พราว
ถ้าซันไม่กินไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่เก็บไว้ที่ห้อง
-
พราว
อยากกินเมื่อไหร่ค่อยมาเอา
-
ซันมองพราวนิ่ง
-
พราว
มองงั้นหมายความว่าไง
-
ซัน
ทำไมต้องเอาของมันไปเก็บไว้ในห้องด้วยอ่ะ
-
พราว
ก็ให้นายแล้วแต่นายไม่เอา
-
พราว
พี่ก็เก็บไว้ให้สิ
-
พราว
จะให้เอาไปไว้ไหน
-
พราว
อยากกินเมื่อไหร่ค่อยมาเอาไปกิน
-
ซัน
อยากกินวันนี้
-
ซัน
แต่ไม่อยากเอากลับห้องตัวเอง
-
ซัน
งั้นผมไปนั่งกินห้องพี่แล้วกัน
-
พราว
...
-
ซัน
เคนะ
-
พราว
ไม่เคอ่ะ
-
ซัน
ปะ ไปครับ
-
ซัน
ไปหากินข้าวกัน
-
พราว
เดี๋ยวซันอย่าพึ่งสวมหมวก อื้อ!
-
ซัน
-
ซันครอบหมวกกันน็อคลงศีรษะพราวโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้คัดค้านเขาเสร็จ
-
ซัน
พร้อมแล้วครับ
-
ซัน
เดี๋ยววันนี้พาไปกินขนมจีนบ้านแม่
-
ซัน
แม่ทำหนมจีนยากะทิรอละ
-
พราว
ฮะ?
-
พราว
ทำไว้รอ???
-
ซัน
ครับ ทำไว้รอ
-
ซัน
ผมบอกแม่ว่าจะพาพี่กลับเข้าไปกินข้าวเย็นที่บ้าน
-
ซัน
แม่ก็เลยทำน้ำยาที่พี่ชอบ
-
ซัน
ไม่ได้มีแค่หนมจีนหรอกอย่างอื่นก็มี
-
พราว
รบกวนแม่อีกแล้วซัน
-
พราว
แม่เรายิ่งทำกับข้าวเยอะซะด้วย
-
พราว
แล้วมีกันไม่กี่คนเนี่ย
-
ซัน
พ่อก็อยู่ ช่วยกินเหมือนเดิมนั่นแหละ
-
ซัน
ลูกรักแม่ผมนิพี่อ่ะ ทำไงได้
-
ซัน
ขึ้นมาได้แล้วครับ ผมจะได้กลับไปกินช็อกโกแลตที่ห้องพี่ต่อ
-
พราว
ใครจะให้ขึ้นไปกินเล่า!
-
ซัน
ขึ้นมาเร็วครับ
-
ซัน
หรือพี่จะมานั่งข้างหน้า ได้นะ
-
พราว
ไม่ๆๆๆๆ
-
ร่างบางปฏิเสธก่อนจะขึ้นนั่งซ้อนหลังแฟนเด็กของตน
-
ซัน
เอามาขนมไอ้นั่นอ่ะ
-
ซัน
เดี๋ยวห้อยเอา
-
ซัน
ไม่ต้องถือหรอก
-
พราวส่งถุงขนมให้ซันไป
-
ซัน
-
ซัน
พี่ต้องกอดผม
-
ซัน
จะไปมัวถือถุงขนมมันอยู่ได้ไง
-
พราว
...
-
ซัน
กอดแน่นๆ ครับ เดี๋ยวจะพาไปหาพ่อปู่แม่ย่าละ
-
เพียะ
-
พราวฟาดมือลงแผ่นหลังบนของซันเบาแต่ไม่ได้ลงแรงมากนักเชิงหมั่นเขี้ยวกับคำพูดคำจา สักพักมือหนาจึงค่อยๆ บิดแฮนด์รถขับออกไปจากหน้าคณะแพทย์
-
-
ณ รถเมล์
-
เกี๊ยว
-
เกี๊ยวนำมือถือขึ้นมาและกดเข้าอินสตราแกรม สิ่งแรกที่เขาเห็นคือโพสต์เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วของซันได้ขึ้นหน้าฟีด
-
เกี๊ยวwcp.sun
ถูกใจ 79 คน
wcp.sun โดนไอ้ป๊อกแป๊กที่แม่ซื้อมาเลี้ยงแทนลูกชายตก ล่าสุดถามแฟนไม่ตอบ แต่หมาเห่าทีนึงตอบเป็นเรียงความView all 4 commentTunstagramwcp.sunถูกใจ 79 คน
wcp.sun โดนไอ้ป๊อกแป๊กที่แม่ซื้อมาเลี้ยงแทนลูกชายตก ล่าสุดถามแฟนไม่ตอบ แต่หมาเห่าทีนึงตอบเป็นเรียงความ
g.gibbโปรดเห็นใจคนโสดด้วยจ้าเพื่อน reply
takotakoพี่พราวหายโกรธแล้วเหรอ reply
iuจ้าอีซันนนนน วันนั้นยังนั่งเครียดอยู่เลยจ้าาา reply
wcp.sun@iu @takotako เน็ตมึงเต่าเหรอ reply -
เกี๊ยว
...
-
You liked a post
-
เกี๊ยวรีบเลื่อนไปยังโพสต์อื่นเมื่อความรู้สึกแปล๊บๆ มันกำลังเกิดขึ้นภายในใจตัวเอง
-
-
บ้านซัน
-
ซัน
แม่!
-
ซัน
เอาไอ้ป๊อกแป๊กไปหน่อย
-
ซัน
ซื้อมาเลี้ยงทำไม
-
ซัน
พี่พราวไม่สนใจซันเลยเนี่ย
-
" หมาหัวเน่าไงเราอ่ะ แล้วลูกแม่ก็ไม่ได้ชื่อป๊อกแป๊ก ลูกแม่ชื่อ ซูบิน
-
ซัน
เกาหลีเข้าไปอีก
-
ซัน
เลิกดูได้แล้วนะเกาลงเกาหลีอ่ะ
-
ซัน
ไปหลงมันมาก เติมเข้าไปเหอะแอปหนังอ่ะ
-
ซัน
เสียกี่บาทกับเกาหลี
-
" เสียกี่บาทก็ไม่เสียดายเท่าเราเอาไปเติมเกมไร้สาระหรอก "
-
ซัน
-
ซัน
มีลูกใหม่แล้วก็งี้ ลูกคนเดียวไม่เห็นหัว
-
ซัน
แล้วพี่ขำอะไร
-
ซัน
เล่นแต่กับมันไม่สนใจผม
-
พราว
เป็นไง
-
พราว
ได้ข่าวว่าถูกเรียกให้ไปคัดตัวเดือนคณะ
-
ซัน
?
-
ซัน
อ่อ
-
ซัน
ไอ้หน้าตึงนั่นบอกใช่ปะ
-
พราว
อือ
-
พราว
แล้วเป็นไงอ่ะ
-
พราว
ดาวคณะสวยไหม
-
ซัน
ไม่รู้ ไม่ได้มอง
-
ซัน
นั่งเล่นเกมอยู่
-
ซัน
ก็เลยไม่ทันมอง เขาแจงไรกันยังไม่รู้เรื่องเลย
-
ซัน
คัดไปก็เท่านั้นอ่ะ ไม่ผ่านหรอก
-
พราว
ถ้ารู้ตัวว่าจะไม่ผ่าน ทำไมไม่ปฏิเสธ?
-
ซัน
-
พราว
ทำหน้าแบบนี้คือ???
-
ซัน
พี่สโมบอกจะเติมเกมให้ก็เลยทำ
-
พราว
โอ๊ย
-
พราว
นายนี่มันพวกหวังผลจริงๆ เลย
-
พราว
แล้วเขาเติมให้เท่าไหร่
-
ซัน
เอ้า ก็ผมไม่อยากเสียเงินอ่ะ
-
ซัน
เก็บเงินอยู่ ช่วงนี้ไอเท็มใหม่ออกเยอะนะ
-
ซัน
แต่ไม่ได้ซื้อ
-
ซัน
มีเรื่องอื่นสำคัญกว่าต้องเก็บเงิน
-
พราว
เรื่องอะไร?
-
ซันขยับเข้าไปใกล้พราวก่อนจะอุ้มลูกสุนัขที่อยู่บนตักพราวออกไปไว้ที่อื่น
-
พราว
อะไร
-
พราว
อื้อ ไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนี้ซัน
-
พราว
พ่อกับแม่ก็อยู่เนี่ย
-
ซัน
พ่อกับแม่อยู่ข้างนอก
-
ซัน
-
พราว
ซัน
-
ซัน
เสียงดุอีกละ
-
ซัน
ทำไมหมอดุเก่งจังอ่ะ
-
ซัน
แบบนี้ใครจะกล้าไปรักษาด้วย
-
พราว
แค่กับนายคนเดียวนั่นแหละ
-
พราว
ไป ถอยออกไป
-
พราว
นี่กลางบ้านนะ นั่นก็หน้าต่าง
-
พราว
เกิดมองเข้ามาก็เห็น
-
ซัน
ผมได้ยินเสียงแม่เมาท์กับป้าบ้านตรงข้ามอยู่
-
ซัน
ประมาณสิบนาทีได้
-
ซัน
ยังไงก็ไม่เห็น
-
พราวพยายามดันซันออกแต่อีกฝ่ายก็เอาแต่โน้มตัวลงมาไม่เลิก
-
พราว
ซันนน
-
ซัน
จุ๊บก่อน
-
พราว
ไม่
-
ซัน
งั้นไม่ลุก
-
พราว
เอ๊ะ
-
พราว
บอกให้ลุกออก
-
ซัน
จุ๊บผมก่อน
-
ซัน
เดี๋ยวผมลุก
-
พราว
ทำไมต้องต่อรอง
-
" จ้าๆๆ เดี๋ยวไปดูหม้อแกงในครัวก่อน เด็กๆ มาบ้านกลัวเขาจะหิว ไปก่อนนะ "
-
เสียงของผู้เป็นแม่ดังแว่วเข้ามาใน้บ้าน
-
" พ่อเปลี่ยนกระถางแล้วไปล้างมือ เตรียมกินข้าว "
-
" เอ้อๆ "
-
ซัน
เร็วครับ
-
ซัน
แม่จะเข้ามาแล้วนะ
-
พราว
...
-
ซัน
ใกล้แล้วพี่พราว
-
พราว
...
-
ซัน
กำลังมาเปิดประตูแล้วพี่พราว
-
พราว
-
ผลั่ก !
-
ซัน
โอ๊ย!
-
ร่างหนาถูกร่างบางใช้เท้าถีบออกจนตัวเองล้มกลิ้งไปนอนหน้าประตูบ้าน
-
" เฮ้ย อะไรซัน มานอนทำไมหน้าประตู ทางเข้าออกเห็นไหม มันขวางทางไปนอนนู่นโซฟา ลุกเลย "
-
ซัน
โอ๊ยแม่ จะเตะก้นทำไม
-
" ก็มานอนกองก้นกองตูดอะไร น่าเกียจ อายแฟนตัวเองไหมน่ะ ขึ้นมหาลัยก็ยังทำตัวเหมือนเด็กอนุบาลจริงๆ ไม่โตสักที "
-
" ไปพราวลูก ไปล้างมือเตรียมกินข้าว แกงเสร็จแล้วล่ะ เดี๋ยวแม่ไปดูให้ "
-
ซัน
-
พราว
ครับ
-
พราว
เดี๋ยวพราวไปช่วยครับแม่
-
ว่าแล้วร่างบางก็ลุกเดินตามผู้เป็นใหญ่เข้าครัว ไม่พอยังหันมาหัวเราะเขาอีก
-
ซัน
....
-
" ซูบินลูก กินข้าวเร๊ววว "
-
" โฮ่ง! แฮ่ๆๆ "
-
ซัน
....
-
ซัน
(กูเป็นใคร ใช่บ้านกูไหมทำไมไม่มีคนเรียกกูกินข้าววะ)
-
ซัน
แม่!!
-
ซัน
ซันลูกแม่ปะ
-
ซัน
ทำไมไม่เรียกซันกินข้าวบ้างอ่ะ
-
" อยากก็ลุกมากินสิเอ้อ โตรึยัง ยังต้องให้เรียกเป็นเด็กๆ อีก "
-
ซัน
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง



กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()


