รอวันดอกไม้บาน

ร อ วั น ... ด อ ก ไ ม้ บ า น 

แววตาเศร้า ๆ ทำให้ดาษดามั่นใจว่าตัดสินใจไม่ผิด 

หลังจากนี้กุลปาลีจะกลายเป็นหนึ่งในความรับผิดชอบของเขา 

แถมยังเป็นความรับผิดชอบที่เขาเต็มใจรับไว้เสียด้วย 

---------------------------------------------------------------- 

‘ ดาษดา ’  

หนุ่มชาวสวนผู้ที่เคยปวารณาเอาไว้ว่าจะมอบชีวิตที่เหลือให้กับงาน 

กลับถอนคำพูดตัวเองแทบไม่ทันเมื่อความชิดใกล้นำพามาสู่ความรู้สึกดี ๆ 

เธอไม่ใช่เพียงแค่ผู้หญิงที่เขาต้องปกป้อง 

แต่เป็นผู้หญิงที่เขาอยากมอบอ้อมกอดให้ตลอดชีวิต 

‘ กุลปาลี ’ 

หญิงสาวที่ชีวิตพลิกผันไปพลิกผันมาจนหาความแน่นอนในชีวิตไม่เคยได้ 

แต่ยังหวังลึก ๆ ว่าวันใดวันหนึ่ง ชีวิตของเธอจะพบเจอกับความสุขเหมือนอย่างใครเขาบ้าง 

กระนั้นกลับไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วย 

นอกจากช่วยให้เธอหลุดพ้นจากเรื่องร้าย ๆ แล้ว 

ยังทำให้หัวใจเธอเต้นแปลก ๆ เพียงแค่ความใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขามอบให้ 

---------------------------------------------------------------- 

“จะไปโรงพยาบาล ทำไมไม่บอกพี่” 

“เกี้ยวไปที่ออฟฟิศแล้วค่ะ แต่คนงานบอกว่าพี่ตั้มติดธุระ” ดวงตากลมโตก้มมองมือตัวเอง หากมองหน้าดาษดาในเวลานี้ น้ำตาเจ้ากรรมต้องไหลออกมาแน่แล้ว เขาเองไม่ใช่หรือที่ไม่อยู่ให้เธอได้บอกกล่าว 

“ต่อให้มีก็ยกเลิกได้ ผัวที่ไหนจะเห็นงานสำคัญกว่าพาเมียไปหาหมอ หรือจำไม่ได้แล้วว่าพี่กับเกี้ยวเป็นอะไรกัน” 

หัวใจดวงน้อยพองโตจนใหญ่กว่าปอดกับสรรพนามที่เขาแทนตัว รวมไปถึงสถานะที่ยกให้เธอ ทว่ากลับพองโตได้ครู่เดียว 

“เกี้ยวจำได้ค่ะว่าเป็นภรรยาพี่ตั้ม ภรรยาในนาม” กุลปาลีเอ่ยเสียงแผ่ว หาใช่ตอบคำถาม แต่เป็นการตอกย้ำว่าตัวเองเป็นใคร ดาษดาจดทะเบียนสมรสกับเธอเพราะไม่ต้องการให้พ่อเข้ามาวุ่นวายในชีวิตก็เท่านั้น เป็นความสงสาร ไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก หนำซ้ำเรื่องระหว่างเธอกับเขามีคนรู้เพียงไม่กี่คน 

“แค่นั้น ?” 

หญิงสาวกัดริมฝีปากจนรู้สึกเจ็บ เธอระลึกอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยลืมว่าเขาเป็นผู้มีพระคุณต่อครอบครัว 

“พี่ตั้มใช้หนี้ให้พ่อ ก็เท่ากับว่าเกี้ยวเป็นลูกหนี้” 

“เดี๋ยวนี้เก่ง ใครสอนให้ช่างต่อปากต่อคำ หืม” ฝ่ามือกรำงานสวนงานไร่วางลงบนศีรษะหญิงสาวแล้วโยกเบาๆ เจ้าหล่อนจะรู้หรือเปล่าว่าที่เขาเป็นแบบนี้เพราะหวงเพราะหึง 

ลมหายใจหนักๆ ถูกพ่นออก ร้อนในอกเพียงแค่จินตนาการว่าดอกไม้ที่ตนเฝ้าทะนุถนอม รอคอยวันเบ่งบานดอกนี้ตกไปอยู่ในมือชายอื่น 

หรือถึงเวลาแล้วที่เขากับกุลปาลีต้องเป็นสามีกันจริงๆ...ไม่ใช่แค่ทางกฎหมาย