“หนูจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด รับหนูเข้าทำงานเถอะนะคะ”
สายตาสีนิลหลุบต่ำลงเล็กน้อย มองนิ้วเรียวสวยที่กดทับอยู่บนต้นขา กลิ่นน้ำหอมอ่อนจากเรือนกายนุ่มนิ่มที่เขาได้สัมผัสเมื่อสักครู่
ทำให้เขารู้สึกอยากดูความกล้าหาญของเธอต่อ
“งั้นรึ หมายถึงจะให้ผมฝากให้ใช่มั้ย”
เขาถามเสียงเรียบ มือจับคางเรียวมนตรงหน้ามาจ้องตาคู่สวยที่ปรือแดงเพราะฤทธิ์เหล้า
ทำไมพอเมาแล้วดูมีเสน่ห์แปลกๆ
“ค่ะ”
อาจจะเป็นคำตอบที่ดูไร้ศักดิ์ศรีนะ แต่หากการได้ทำงานที่ JWP แล้ว ถึงจะต้องเป็นเด็กฝากเด็กเส้นเธอก็ยอม
“จะเป็นเด็กฝากผม ไม่ใช่จะเก่งแค่เรื่องงานนะ”
เสียงนั้นเอ่ยราบเรียบ แต่แผงด้วยคำปฎิเสธกลายๆ ตัวเขาเองอยู่ในตำแหน่งประธานใหญ่ เรื่องเล็กน้อยพวกนี้ไม่เคยลงมาคลุกคลี และเขาไม่จำเป็นต้องทำตามทุกสิ่งที่คนอื่นเรียกร้อง หากตัวเองไม่ได้ผลประโยชน์อะไร
การทำธุรกิจก็เป็นแบบนี้
“หนูเก่งหลายเรื่องค่ะ รับรองคุณโจต้องประทับใจแน่ๆ”
ขวัญข้าวเขยิบเบียดร่างเข้ามาใกล้ มือที่จับต้นขาเขาไล่ขึ้นสูงจนเกือบถึงโคนขา ตาสีเข้มของโจนาธานดำมืดลงเมื่อเห็นกริยานั้น
“ค่อยน่าสนใจหน่อย”
ปากหยักได้รูปเอ่ย ก่อนกระดกน้ำสีทองลงไปอีกครั้ง คงเป็นครั้งแรกที่มีคนขอสมัครงานบริษัทเขาด้วยวิธีแบบนี้
“งั้นทดลองงาน ก่อนสักคืนดีมั้ยครับ”
*************************
Guest
