อย่าเย็นชานักสิคุณชาย

ประวัติ & เกริ่น 

พระเอก 

นายภูริสิทธิโชค มหัทธนธรรม (ภูริ) 

อายุ : 32 ปี 

ส่วนสูง : 180 เซนติเมตร 

บุคลิก : นิ่ง สุขุม เย็นชากับทุกคน (ยกเว้นเมีย) 

รายละเอียดเพิ่มเติม : ภูริกับบลูคบกันตอนที่บลูอายุได้ 25 ปี ซึ่งปัจจุบันนี้ก็ครบรอบหนึ่งปีที่ทั้งสองคนคบกัน แม้เวลาจะล่วงเลยผ่านมาหลายเดือน แต่สิ่งหนึ่งที่ภูริไม่เคยเปลี่ยน นั่นคือเขามั่นคงในความรักของเขาเสมอ ต่อให้จะมีผู้คนมากมายเข้าหาเขา เขาก็ไม่สนใจ และต้องขอบคุณความเย็นชาของเขาเอง ที่ทำให้ใครหลายคนต่างต้องเกรงกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้  

นายเอก 

นายนันทพิวัฒน์ จันทรโสภากุล (บลู) 

อายุ : 26 ปี 

ส่วนสูง : 173 เซนติเมตร 

บุคลิก : ท่าทางเรียบร้อย พูดจาสุภาพอ่อนโยน ขยัน 

รายละเอียดเพิ่มเติม : ตั้งแต่ช่วงที่บลูเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยใหม่ ๆ เขาได้บังเอิญไปพบกับภูริเข้าตอนระหว่างที่เขากำลังเดินทางไปสมัครงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง โดยครั้งแรกภูริก็รู้สึกถูกชะตากับบลูในทันที ภูริตามจีบบลูนานถึงสองปีกว่าเจ้าตัวจะยอมใจอ่อน ปัจจุบันนี้บลูถูกขอให้ลาออกจากงานแล้วมาอยู่ที่บ้านของภูริ เนื่องจากเจ้าตัวไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายและเข้าใกล้บลูจนเกินไป เพราะเขาหวงบลูมากกว่าสิ่งใด 

________________ 

"สวัสดีครับเพื่อน" 

"มีอะไร" 

"โห่ เจอหน้ากันจำเป็นต้องมีเรื่องหรือยังไง แล้วนี่ช่วยทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยได้ไหม คนเขากลัวหมด" 

คนมาใหม่เอ่ยแซวเพื่อนสนิทของตัวเองที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะอย่างเอาจริงเอาจัง เขาไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองอีกคนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเลยด้วยซ้ำ แถมยังก้มหน้าตรวจเอกสารต่ออีกต่างหาก 

"เฮ้ย ๆ เพื่อนรักอุตส่าห์มาหาทั้งที ไม่ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันเลยอ๋อวะ" 

"ชื่อบลูก่อนสิค่อยมาคุย" 

"หึ หึ ไม่ใช่เรื่องยาก เตงขาาา น้องบลูมาหาแล้วนะคะ" 

พรึบ 

มือหนาวางปากกาบนมือของเขาลง นัยน์ตาคมเขม็งตาด้วยความไม่พอใจใส่เพื่อนสนิทของตนเอง ที่กำลังทำท่าทางล้อเลียนเป็นเมียสุดที่รักของเขาอยู่ อีกฝ่ายเมื่อเห็นสายตาของอีกคนจึงเลิกแสดงละครในทันที เนื่องจากเกิดความรู้สึกกลัวขึ้นมาราวกับจะโดนขู่ฆ่า 

"อุ๊ย ไม่เล่นแล้วจ้า ขอนั่งสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ตรงนี้ดีกว่าเนอะ" 

ชายหนุ่มหย่อนก้นนั่งลงตรงโซฟาสีเทาอยู่ทางด้านขวาของโต๊ะทำงานภูริ หลังจากนั้นหยิบริโมตคอนโทรลขึ้นมาเปิดดูรายการโทรทัศน์ไปพลาง ๆ เพราะรอเวลาให้เพื่อนสนิทของเขาเคลียร์งานต่อจนเสร็จ นัยน์ตาคมจับจ้องดูการกระทำของเขาชั่วครู่หนึ่งก่อนจะก้มหน้าลงทำงานต่อ 

ฟูววว เกือบไปแล้วไหมกู 

________________ 

คำเตือน : เนื้อหาอาจมีคำพูด ภาษา หรือการกระทำที่ไม่เหมาะสม นักอ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน ดังนั้นหากมีข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 

ปล. ไรต์ไม่ได้มีเจตนาว่าหรือใส่ร้ายใคร ฉะนั้นควรทบทวนและไตร่ตรองเนื้อหาให้ดีเสียก่อน 

ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องของผมนะครับ^^ 

*นิยายเรื่องนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2558 ผู้เขียนไม่อนุญาตให้คัดลอกเนื้อหา 

รวมถึงนำไปดัดแปลง ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาทั้งหมด หรือแม้แต่ส่วนหนึ่งส่วนใด* 

ฝากกดติดตามและเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะครับ🥰 

Thank you 🙏🏻 💕