“ คุณ ผมรู้ครับว่าคุณผู้ชายน่ะ อีกนานกว่าจะกลับนะ”
“ดีไม่ดีอาจจะไปที่อื่นอีก”
“ผมอยู่ที่นี่มานานรู้ดีเป็นที่สุด”
“และผมก็แน่ใจว่าคุณก็มีความต้องการเหมือนกันใช่ไหมครับ”
“ให้ช่วยนะ”เขากระซิบที่ข้างหู
“ ไม่นะ ปล่อยฉันเถอะนะ
“ปล่อยฉันเถอะนะ”
เห็นแก่เจ้านายของคุณเถอะนะ ”
ฉันบอกเสียงสั่น แต่ก็พยายามสลัดจากวงแขนของเขาอยู่ตลอดเวลา ที่ด้านท้ายนั้นก็สัมผัสกับสิ่งหนึ่งอยู่ตลอดเวลาเพราะเขาเขาตั้งใจเอาอาวุธมาถูไถไปมานั่นเอง
“ ผมขอโทษจริง ๆ ครับ”
“แต่ผมก็แย่เหมือนกันครับคืนวันแต่งงาน”
“คุณยังลงมาที่สระน้ำได้เลยนะเห็นนะ….”
เขาขู่ฉันถึงกับสะดุ้งและหยุดการดิ้นรนลงบ้าง
“ เขา…เห็นอะไร..เธอไม่ได้มาที่สระน้ำเสียหน่อย”
“เห็นอะไร ” เธอเริ่มใจไม่ดีแต่ก็พยายามกลบเกลื่อน
“ ก็เห็นคุณกับใครไม่รู้ล่ะ แต่ไม่ใช่สามีของก็แล้วกัน