มาเฟียเด็กเลี้ยงของชินเกอ - ปิดตอน

​ 

​ 

จางอี้ชิน ลูกชายคนโตของเจ้าพ่อมาเฟียที่ปกครองเขตเหนือของจีน เขานั้นเบื่อที่จะต้องมาวิ่งหลบลูกกระสุนศัตรูของป๊าที่จ้องจะเอาชีวิตคนในครอบครัวเขา จางอี้ชินเลยตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่ไทย ในช่วงอายุวัย 25 ปี 

จางอี้ชินนั้นมีเด็กเลี้ยงอยู่หลายคน เพราะเขาไม่อยากที่จะใช้ของร่วมกับใคร ไหนจะโรคติดต่อทางเพศที่อาจจะเกิดขึ้นได้ถ้าไม่ป้องให้ดี 

ดังนั้นในเมื่อตัดสินใจที่ย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้วเขาจึงต้องจำใจบอกลาเด็ก ๆ ของเขาอย่างเสียไม่ได้ 

ตอนกลับบ้านขณะที่จางอี้ชินกำลังขบคิดอยู่ว่าจะหาเด็กเลี้ยงคนใหม่ในไทยได้จากที่ไหน ยังไงบ้าง ตาของเขาก็ไปปะทะกับร่างของชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะถูกทำร้ายและนำมาทิ้งไว้กลางป่าที่เป็นทางเข้าบ้านของเขา แถมชายคนนี้ก็ยังมีหน้าตาที่ หล่อเหลา! หุ่นแซ่บ! แน่นอนว่าคนสวยและใจดีอย่างเขาต้องเข้าไปช่วย… 

ว่ายังไงน่ะ! คนคนนี้ความจำเสื่อมงั้นเหรอ...!!! 

"นายเป็นเด็กเลี้ยงของฉันเด็กดี ไหนลองเรียก ชินเกอ สิครับ" 

"ช ชินเกอ" 

"เด็กดี" 

จางอี้ชินนึกสงสารเลยตัดสินใจรับอีกคนเป็น เด็กเลี้ยง อย่างเต็มใจ 

แล้วเรื่องราวความวุ่นวายก็เกิดขึ้นเมื่อเจ้าลูกหมาที่รับเป็นเด็กเลี้ยงนั้นดันติดเขายิ่งกว่าอะไร ด้วยนิสัยน่ารัก ใสซื่อจนทำให้จางอี้ชินกินไม่ลง 

ดังนั้นการที่เขาจะไปหากินนอกบ้านนั้นเป็นอะไรที่ยากมากเพราะ... 

"ชินเกอ! มันเป็นใคร ทำไมชินเกอต้องไปกินข้าวกับมัน" 

คนตัวโตตะโกนถามเสียงดัง ดวงตาแดงก่ำเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาที่ตอนนี้ได้ไหลอาบสองแก้มเป็นที่เรียบร้อย 

"เด็กดี... ฟังเกอก่อน เขาเป็นแค่คู่ค้าของเกอครับ" 

จางอี้ชินกอดเด็กน้อยตัวโตที่ตอนนี้ร้องไห้ไปแล้ว เขาพยายามเอ่ยปลอบคนน้อง เพราะคนน้องนั้นเป็นคนที่หวงเขากับทุกคน 

"จริงเหรอครับ เขาไม่ใช่เด็กเลี้ยงของชินเกอใช่ไหม ก้องพูดว่าชินเกอมีเด็กเลี้ยงหลายคน ผมไม่อยากให้ชินเกอไปมีคนอื่น" 

“...” แล้วจางอี้ชินคนนี้ก็กายเป็นคนที่อดอยากปากแห้งโดยสมบูรณ์ 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 

ห้ามทำการคัดลอก เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่ง 

เว้นแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น 

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น 

เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป 

 นามปากกา : วาฬสีด๊ำดำ  

​