ดุจกรงเพลิง

- คำโปรย - 

“นายมันโรคจิต! คิดเหรอว่าการที่จับฉันมามันจะทำให้นายหายแค้นได้น่ะ มันมีแต่จะทำให้นายกลายเป็นวัวสันหลังหวะเพราะนายทำชั่วกับฉันแบบนี้!” 

“ปากดี! ถ้าหากฉันเดาไม่ผิดคนอย่างเธอก็คงไม่ต่างจากแม่ตัวเองสินะ เพราะฉะนั้นก็จงอยู่ให้ฉันทรมานเล่นจนกว่าฉันจะพอใจก็แล้วกัน” 

จิณณ์บีบแก้มของหญิงสาวอย่างแรงแต่ก็ยั้งแรงไว้อยู่เพราะกลัวว่าขากรรไกรจะหักเสียก่อน แต่ถึงแม้เขาจะยั้งแรงเอาไว้เพียงใด เเรงบีบนี้ก็สามารถทำให้เธอเจ็บปวดรวดร้าวปานเนื้อจะฉีกออกจากกัน 

เจ็บจนน้ำตาจะไหล! 

“ฉันเกลียดนาย ถ้าฉันออกไปจากที่นี่ได้ฉันจะฆ่านาย!” 

“เอาเลย ฉันก็จะรอวันที่เธอมาฆ่าฉันเหมือนกันแต่ก่อนที่เราจะพูดถึงเรื่องในอนาคตอันแสนยาวไกล เรามาเริ่มการทรมานอย่างแรกของเธอก่อนดีไหม” 

--------------------------------------------------- 

- เเนะนำตัวละคร - 

จิณณ์ 

อายุ 32 ปี อาชีพ กิจการรีสอร์ต 

นิสัย หนักเเน่น เด็ดขาด เเค้นฝังหุ่น ใครดีมาก็ดีกลับเเต่หากใครร้ายมาก็ร้ายกลับไป 'หลายเท่า' 

สิ่งที่จิณณ์อยากบอก "หากรักใครสักคนเข้า คุณควรจะรู้ตัวเองให้เร็วกว่านี้ ก่อนที่มัน...จะสายเกินไป" 

ปลายฝัน 

อายุ 26 ปี อาชีพ ทำธุรกิจหลายด้าน (รับช่วงต่อจากพ่อ) 

นิสัย มีเหตุผล อัธยาศัยดี ภายนอกนุ่มนวลเเต่ภายในเข้มเเข็ง 

สิ่งที่ปลายฝันอยากบอก "ฉันเฝ้าถามกับตัวเองอยู่ทุกวันว่าคนที่ฉันรัก...คือเขาจริงๆ ใช่หรือเปล่า" 

------------------------------------------------- 

เมื่อความเเค้นสุมในอก จึงทำให้เขา 'จิณณ์' ต้องการชำระเเค้นเเทนผู้เป็นเเม่ของตนเอง เเต่ในเมื่อจับชู้พ่อมาชำระเเค้นไม่ได้ เขาก็ขอจับ 'ลูกของชู้' มาชำระเเทนเเล้วกัน! 

ยิ่งเธอ 'ปลายฝัน' ทรมาน วิงวอนร้องขอเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกสะใจมากเท่านั้น! 

เเต่หารู้ไม่ว่าการกระทำของตนเองนี้กำลังจะนำพา 'ความวิบัติ' เข้ามาหาตนเองโดยไม่รู้ตัว 

'ความวิบัติ' ที่เปรียบดั่งหอกเเหลมตีพุ่งกลับมาทิ่มเเทงร่างกายของเขาให้พรุนจนเเหลกลาญ 

เเละตอนนั้นเขาก็ได้ค้นพบความจริงกับตัวเองว่า...เขารักเธอมากมายเพียงใด 

คำเตือนเเละคำเเนะนำ 

 นวนิยายเรื่อง 'ดุจกรงเพลิง' มีความรุนเเรงทางด้านร่างกายเเละจิตใจ ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

เรื่องนี้ล้วนเป็นจินตนาการของผู้เเต่งโดยทั้งสิ้น หากชื่อตัวละครไปซ้ำกับผู้ใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย 

- ติดเหรียญหลังจากอัพจบ -