'ชาลล์ บาร์ตัน'
มาเฟียหนุ่มหัวใจมัจจุราช เจ้าของนิยามของคำว่าเลือดเย็น หัวใจเขาดำทมิฬ กำแพงที่ล้อมรอบตัวนั้นสูงชันดั่งหน้าผา ลมปากเสมือนมียาพิษอยู่ในนั้น เพราะทุกคำที่พ่นออกมามันสามารถฆ่าคนได้ทั้งเป็น!
แต่............
ชาลล์คิดมาเสมอว่าไม่มีใครหน้าไหนกล้าต่อกรกับตน
จนกระทั่ง...
'เฌอบี เดลล่า'
สาวน้อยวัยยี่สิบปีแห่งตระกูลผู้ดีเก่าที่เหลือดีแค่ชาติตระกูลไว้ชูหน้าชูตา ทว่าสถานะทางการเงินกลับต่ำเตี้ยเรี่ยดิน!
คุณหนูไฮโซผู้มีดีแค่หน้าตาทว่าคำด่านั้นแทบล้นทะลักออกมาจากหัวสมอง!
เธอปากร้ายชนิดที่สุนัขทั้งกรงยังต้องชิดซ้าย
อารมณ์ร้ายและแปรปรวนยิ่งกว่าพายุเฮอริเคนที่ทุกคนต้องชิดขวา!
ทว่า...สาวเจ้ากลับเกิดมาพร้อมความซวย ซวยซ้ำซวยซ้อน จนกระทั่งวินาทีนี้!
"พ่อผู้ตกอับและโกงเงินกูไปเป็นร้อยล้าน มีปัญญาแค่ส่งลูกสาวไร้สมองมาขัดส้วมให้กูเนี่ยนะ!" ชาลล์พ่นควันบุหรี่ออกจากปาก สายตาอันเฉียบคมของเขาปลายตามองหญิงสาวที่ยืนกำมือแน่นอยู่ตรงหน้า
"พ่อส่งฉันมาให้เป็นเมียแก ไม่ได้ให้มาขัดส้วม! อ้อ...แต่ว่าหน้าอย่างแกเนี่ย ฉันเอาไม่ลงจริงๆว่ะ!" เฌอบีกระตุกยิ้มมุมปากสะใจ ทันใดนั้นเสียงของแข็งบางอย่างก็ถูกทุบลงบนโต๊ะจนกระจกแตกกระจุยกระจาย
"ไอ้หิน! มึงเอามันไปมัดไว้ใต้ต้นไม้หน้าบ้าน พรุ่งนี้ตอนเย็นค่อยเอามันเข้ามา!" ชาลล์ตะโกนออกคำสั่งดังเกรี้ยวกราด
"มวยถูกคู่จริงๆ" บอดี้การ์ดหนุ่มได้แต่พึมพำกับตนเอง จากนั้นจึงทำตามคำสั่งเจ้านายหนุ่มเลือดร้อน...