มปศ7

มปศ1

เอาความดีเป็นแกนกลางทางชีวิต เอาความคิดเป็นเครื่องมือช่วยอำนวยผล เอาแรงกายเป็นกลไกภายในตน… นี่คือคนมีคุณค่าราคางาม

มปศ2

ตนเตือนตนของตนให้พ้นผิด ตนเตือนจิตเตือนได้ใครจะเหมือน ตนเตือนตนไม่ได้ใครจะเตือนตน ตนเชือนเเชใครจะช่วยให้ป่วยการ

มปศ3

เมื่อทำผิดพลั่งไปให้รู้คิด สำนึกผิด กลับตน ตั้งต้นใหม่ ทุกคนพร้อมยอมให้อภัย ไม่มีใคร สายสำหรับการกลับตัว

มปศ4

ตั้งอกตั้งใจตั้งไว้ให้ดีตั้งแต่บัดนี้ขอจงตั้งใจ ตั้งตัวตั้งต้น ตั้งตนตั้งมั่น ฝึกฝนใฝ่ฝัน ฝ่าฟันฝันไฝ่ อบรมบ่มเพาะเจาะจิตเจาะใจ ส่งเสริมสอดไส้สวมใส่ศีลธรรม

มปศ5

จะปลูกพืชต้องเตรียม ดินจะกินต้องเตรียมอาหาร จะพัฒนาการต้องพัฒนาประชาชน จะพัฒนาคนต้องพัฒนาที่จิตใจ จะพัฒนาใครเขาต้องพัฒนาตัวเองก่อน

มปศ6

จะก้าวไปแม้ไฟจะไหม้โลก จะก้าวไปแม้โชคจะอับเฉา จะก้าวไปแม้ใครจะด่าเรา จะก้าวไปแม้ใครเขาเฝ้านินทา จากก้าวไปเพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ จะก้าวไปเพื่อขจัดมวลปัญหา จากก้าวไปเพื่องานของประชา จากก้าวไปเพื่อพัฒนาประชาชาติไทย

มปศ7

ได้แต่คิด แต่ไม่ทำ ให้สำเร็จ ได้แต่จะก็ไม่เสร็จตามที่หมาย ได้แต่รอ ก็ยิ่งช้า เนิ่นนานไป ขี้เกียจไซร้ ก็ไม่เสร็จสำเร็จเอย