ภายในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นสถานที่ที่ "ปาวลัย" ต้องเดินทางมาเป็นอาจารย์สอนหลังจากที่เรียนจบปริญญาโทมาหมาดๆ จากต่างประเทศ เนื่องจากแม่ของเธอเเต่งงานกับชายต่างชาติหลังจากที่ที่พอ่จากไป ทำให้เธอมีโอกาสได้เรียนในมหาลัยอังกฤษ ตามสันชาติของพ่อเลี้ยง ที่รักและเอ็นดูเธอดี ที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง ที่หลายๆ คนคงใฝ่ฝันอยากจะเข้าเรียน และนับว่าเป็นความสำเร็จที่หญิงสาวสามารถสอบเข้าเรียนที่นี่ได้ ทำให้ปาวลัยดีใจมากที่ได้ย้านกลับมาสอน ณ ประเทศเมืองเกิดของเธอและแม่ หญิงสาวซื้อคอนโดอาศัยอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย เนื่องจากวันนี้ยังไม่ใช่วันที่ต้องทำหน้าที่อาจารย์ แต่ปาวลัยอดทนความตื่นเต้นที่จะได้เป็นอาจารย์สอนที่นี่ไม่ไหวจึงแอบมาดูมหาลัยก่อนมาจริงวันพรุ่งนี้ ที่นี่น่าอยู่่น่าเรียน และใหญ่มากในความคิดของปาวลัย
ในขณะที่ดูมหาลัยเพลินๆ อยู่ สิ่งหนึ่งก็พุ่งเข้ามาชนเธออย่างจังจนหญิงสาวล้มลงไป และสิ่งนั้นก็ทับตุ้มเข้าที่ร่างบางของเธอ พลันริมฝีปากของเธอก็ถูกสิ่งหนึ่งทับลงมาปิดไว้ นั่นก็คือริมฝีปากหนาของใครอีกคนนั่นเอง ร่างทั้งสองค้างอยู่ชั่วครู่ด้วยความตกใจ ปาวลัยเบิกตากว้าง ก่อนที่ชายหนุ่มผู้นั้นจะรีบดันตัวลุกขึ้นอย่างตกใจเช่นกัน
"เป็นอะไรมากไหมคุณ มายืนอะไรอยู่ตรงนี้โทษทีผมไม่ทันมองเห็นเลยชนปั้งเข้าให้" ชายหนุ่มพูดพลางช่วยปาวลัยลุกขึ้น
"อยู่ปีไหนนี่ หน้ายังเด็กๆ อยุ่เลยปี 1 หรือ ปี 2"
ชายหน่มผู้นี้คือ ชานนท์ หนุ่มเนื้อหอมของมหาลัยแห่งนี้นี่เอง สายตามจองมองไปที่หน้าหญิงสาวที่กำลังลุกขึ้นช้าๆ ใบหน้าหวานนั้นงดงามชวนมองน่ารักยิ่งนัก จนทำใจหัวใจหนุ่มน้อยเต้นตุูมตามอยู่ในเสื้ออย่างไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
"เดินยังไงคุณชนโค่มเข้ามาได้ กระดูกหักหรือเปล่านี่"
ปาวลัยเสียงแหวว
"เธอก็เดินไม่มองเหมือนกันละน่า เราเจ๊ากัน เจ็บตรงไหนบ้าง ไปห้องพยาบาลไหม เดี๋ยวฉันพาไป"
" ไม่ต้องหรอก เธอเป็นนักศึกษาที่นี่เหรอ"
"ช่าย"
ชานนท์ตอบทันควัน ปาวลัยคิดในใจงั้นต่อไปก็ต้องเป็นลูกศิษย์เรานะสิ ใบหน้าคมสันผิวขาวสะอ้าน ทำให้ เมื่อสักครู่ทำหญิงสาวใจเต้นเป็นตีกองเพล ที่อยู่ๆ ริมฝีปากนั้นก็มาทาบลงกับปากของเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ
"ผมเรียนที่นี่ ปี 4 แล้ว เธอ ละเรียนปีไหนแล้ว"
"ฉันไม่เรียน ฉันจบแล้ว งั้นก็ต่างคนต่างไปฉันเองก็ผิดเหมือนกันที่มัวแต่เดินเหม่อ"
หญิงสาวพูดพลางเดินหนีไป เพราะไม่อยากยืนหน้าแดงต่อหน้านักศึกษาหนุ่มหล่อผู้นี้ แต่ชานนท์ วิ่งตามมาดึงแขนเอาไว้
"เดี๋ยวสิ ยังไม่รู้จักชื่อเลย เผื่อเจอกันวันหลังจะได้รู้จักไว้"
ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้หญิงสาวไปโดยที่เขาไม่รู้จักชื่อเธอผู้ที่ทำให้หัวใจเขาเบิกบานขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
"ชื่อ ปาวลัย เดี๋ยวคงได้พบกันไม่ต้องห่วงหรอกฉันอยู่มหาลัยนี้ แล้วคุณชื่ออะไร" "ชื่อชานนท์ เรียกนนท์ก็ได้คับ"
ทั้งสองจากหันหลังเดินจากกัน ต่างหลบซ่อนความเก้อเขินที่เมื่อสักครู่ต้องประกบปากกันโดยไม่ตั้งใจ และด้วยความที่กำลังจะมาเป็นอาจารย์อยู่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ปวลัยยิ่งคิดว่าเธอควรทำตัวให้น่านับถือกับนักศึกษาทุกคน
"อาจารย์ปาวลัย มาสอนได้วันพรุ่งนี้เลยนะคะ"
หญิงสูงวัยใกล้วัยเกษียนซึ่งเป็นอธิการบดีผ่องฉวี อธิการประจำมหาวิทยาลัย และเจ้าของมหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนี้ กล่าวต้อนรับกับหญิงสาวแสนสวยในชุดกระโปร่งลูกไม้ เสื้อเข้ารูปเก๋ไก๋
"แต่พรุ่งนี้อาจารย์ต้องแต่งตัวให้แก่กว่านี้นะ"
ปาวลัยยิ้ม
"ค่ะท่านอธิการ"
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
"นั่นอาจารย์วิชัยมาพอดี"
หญิงสูงวัยมองเลยไปที่หน้าประตู หนุ่มวัยทำงาน อายุราว 28 ปี เดินเข้ามาในห้อง
"จะให้พาอาจารย์คนใหม่ไปแนะนำสถานที่นะ พรุ่งนี้ก็มาทำงานได้เลย"
"คับผม"
อาจารย์วิชัยรับคำสั่ง ก่อนสายตาอาจารย์หนุ่มจ้องมาที่สาวสวยตรงหน้า
อ่านต่อ บทแรกนะคะ ***
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
ดินสอ^^