คำเตือน
เรื่องนี้คือนิยาย ชายรักชาย หากท่านใดรับไม่ได้ กดออก ค่ะ
ผู้ใดที่ไม่พอใจกดออกเลยค่ะ ถ้าคิดว่าภาษาฟืดหรืออย่างไรก็ตาม
โปรดแสดงความคิดเห็นแบบมีมารยาทด้วยนะคะ ไม่ชอบ ไม่พอใจ กดออก
เรื่องนี้หวานไปนาน มีแต่พระเอกเลว ไม่พอใจออกเถอะค่ะ
{Pregnant 3P}
เมื่อผมท้อง...
:: ไวท์ ::
" เหอะ! ห่างจากกูไม่กี่ปี ร่านมากจนท้องเลยเหรอว่ะ?! "
:: เรย์ ::
" ร้องอีกสิ ร้องอีก ยิ่งกูเห็นน้ำตามึงมากเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้กูอยากทำให้มึงเจ็บจนร้องไม่ออก! "
:: รันเวย์ ::
" อึก พวกคุณลุงเป็นคนไม่ดี ทำร้ายแม่ทามของรันเวย์ทุกวันเลย รันเวย์เกลียดคุณลุง!!... "
:: ทาม ::
" ไม่ ฮึก อย่าเอาลูกไปจากผม ฮึก ได้โปรด ฮืออ ผมยอมแล้ว ทำอะไรผมก็ได้ "
:: แอล ::
" เป็นได้แค่ลูกหนี้ อย่าคิดว่าจะได้เชิดหน้ามาแทนที่คนอย่างกู! "
เพียงเพราะ แค้น คำเดียว กลับทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรือ?
แต่เมื่อ สำนึก ได้ กลับขอความเห็นใจ อ้อนวอน และรั้งให้คนที่ตนเองทำร้ายนั้นกลับมา
" พี่ขอโทษทาม พี่ขอโทษ อึก... กลับมาหาพี่นะครับคนดี อย่าทิ้งพี่ไป "
ในยามที่ทำร้ายเขากลับแต่มีความสะใจ และความสมเพช
ในยามที่รู้ความจริงหมดทุกอย่าง พยายามขอร้องให้เขากลับมา
แต่สิ่งที่ทำไปนั้นมันเกินกับคำว่าให้อภัย
" เวรกรรมมันตามทันแล้วล่ะ "
ทวงนิยายได้ที่
twitter : _DreamSlow
ติดแฮชแท็ก #รันเวย์ลูกแม่ทาม
แจ้ง : ไรท์ได้ทำการลบเนื้อหาเก่าและเปลี่ยนเนื้อหาใหม่แล้วนะคะ