“ว้าย!”
“ข...ขอโทษครับ ขอโทษครับ!”
เสียงร้องตกใจของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเสียงขอโทษของเด็กผู้ชายวัย 14 ปีนอกจากที่จะกล่าวขอโทษยังยกไหว้และก้มหัวลงอย่างสำนึกผิด แต่คงไม่ทันการ...
“พาย! นายอีกแล้วหรอ!”
“ผ..ผมขอโทษครับ หัวหน้า”
เสียงดังที่ตะคอกอย่างหัวเสียงของเจ้าของร้านวัย 18 ปี ลูกชายที่รับหน้าที่ต่อกำลังตำหนิลูกจ้างของเขาด้วยเสียงจริงจังจนคนรอบข้างก็เกิดสงสารเด็ก
“ม...ไม่เป็นไรหรอกคะ คุณคริส แกแค่จะหกล้มโดนฉันเลยเกิดตกใจน่ะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ ยังไงเด็กคนนี้ก็ผิดเพราะเขาทำคุณตกใจ ผมจะจัดการให้เองครับ ตามผมมาด้วย”
“ค..ครับ”
เสียงตอบแผ่วเบาของเด็กน้อยที่ก้มหน้ากำลังจะตามนายไปนั้น ก็มีเพียงความสงบของร้านเหมือนดังเดิม ตอนนี้เด็กน้อยดูหวาดผวามากพอที่จะทำให้เด็กเกิดอาการซึมเศร้าได้
“พายนายทำผิดรอบที่เท่าไรแล้ว!”เสียงตะหวาดดังขึ้น
“ร..รอบที่20ครับ...”ตอบอย่างแผ่วเบา
“ดังๆซิ!”
“20 ครับ! คุณคริส”
“ฉันเตือนนายมามากพอแล้ว”หยิบกระเป๋าตังขึ้นมา
“ค...คุณคริสจะเลิกจ้างผมหรอครับ”รีบถาม
“ใช่ ฉันทนดูแลนา-----“
“ผมขอร้องให้ผมอยู่ต่อนะครับ ผมแค่หมดแรงที่ขาในวันนี้เท่านั้นครับ”
“นั้นสิ ผมรู้สึกว่านายจะเจ็บขาทุกๆวันเสาร์ อยากรู้จริงๆนายไปทำอะไรมา”
“!!!”
สีหน้าแตกตื่นของเด็กน้อยแสดงออกมาอย่างลืมเก็บอาการ เขามองซ้ายทีขวาทจนทำให้ดูเหมือนมีความลับบางอย่างที่น่าแปลก
“ถามว่าทำไม!”
“ผมทำงานอย่างหนึ่งมาก่อนตอนดึกครับ!”สะดุ้ง
“งานที่ว่าคือ”
“ผม...”
“อะไร?”เสียงเข้ม
“ผม...”
“ไม่บอกก็ออกไป!”ตะหวาด
“ทำงานบริการที่ผับครับ”
“...”
“อ๊ะ!”ปิดปาก
ทุกอย่างเงียบก่อนใบหน้าเจ้าของร้านจะเผยรอยยิ้มมุมปากอย่างน่าประหลาดก่อนจะกล่าวบางอย่างออกมาที่ทำให้เด็กหนุ่มต้องพยักหน้าตอบเท่านั้น
“ดังนั้นคืนนี้นายต้องมาเป็นโฮสต์ของฉัน ไม่งั้นนายเตรียมตัวออกจากร้านฉันไปซะ”
“ครับ...”
.
.
.
“อ๊า
”
“การตอบสนองนายเยี่ยมมากเด็กน้อย”
เสียงครางของเด็กน้อยที่ถูกมัดติดกับเก้าอี้และเจ้านายที่กำลังสอดนิ้วเล่นช่องด้านหลังของเด็กน้อยอย่างสนุกสนานโดยที่ตัวเองนั้นไม่ต้องทำอะไรให้มาก
“อ...อื้อ
”
“ทำไมมึงไม่ยอมออกจากร้านกูไปละ”กระซฺบข้างหูแล้วขบเบาๆ
“ผ...ผมชอบที่นั้น”
“ทำไมถึงชอบ มึงชอบเพราะอะไร”
“ผมชอบเพราะมีนาย”
“ร่านจริงๆนะมึง”ขยับนิ้วเร็วๆ
“อ๊า
เพราะที่ผมยอมร่านเพื่อนายไง”
“ไอ้เด็กร่าน”กดลงเตียง
“ผมพร้อมจะแรดและร่านกว่านี้นะ”กอดคอคริส
“หึ”เสียบแกนเข้าภาพใน
“อ๊าง
”
เสียงเสียวที่ดังลั่นนั้นสร้างบรรยากาศห้องที่ไร้เสียง บัดนี้ได้แทนด้วยเสียงและไออุ่นของร่างกาย อบอวนทั่วห้อง
“แรดไม่เบานะ หึๆ”
“ผมแรดและร่านเฉพาะนายคนเดียว”
“ต่อไปมึงเป็นของกู ห้ามไปเป็นกระหรี่ที่ไหนเข้าใจนะ”
“ครับ ผัว”
*หัดแต่งขอโทษนะครับ *หวังว่าจะจะชอบ
*เอสไปหน่อย *เตือน 18+ แล้วนะ