"เดิมพันที่ต้องแลกด้วยความเจ็บปวด เพียงเพื่อความปรารถนาที่จะครอบครองหัวใจที่เฝ้ารอมานาน"

***คำเตือน  : นิยายเรื่องนี้มีคำบรรยาย ฉากที่ใช้ความรุนแรงทางเพศ การร่วมรักแบบไม่สมยอม คำหยาบคาย บังคับ และขืนใจ เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง แต่งเพื่อความบันเทิง ไม่ได้มีเจตนาในการยุยง ส่งเสริม ให้เกิดการกระทำที่รุนแรง หรือก่อให้เกิดความเสียหาย หรือมีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคล หรือวิชาชีพใดวิชาชีพหนึ่ง และไม่ได้มีเจตนาละเมิดต่อกฎหมาย นิยายเรื่องนี้เหมาะสมสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป เพราะอาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมต่อพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*** 

 

 

ปรารถนารัก เดิมพันร้าย 

"เพราะความรักที่ถูกเก็บซ่อนมานาน ทำให้เธอข่มขู่เขาเพื่อสร้างเงื่อนไขที่มาพร้อมกับเวลา  จะทำเช่นไรเมื่อสิ่งที่ต้องการไขว่คว้า  กลับกลายเป็นความสัมพันธ์เพียงแค่ร่างกาย  เขาตีค่าเธอเพียงของไร้ราคา  ในขณะที่เธอใช้หัวใจทั้งหมดเดิมพัน" 

 

กรินทร์  สีหราชเดชา  

“สายตาของเขามีไว้มองเพียงเธอ หัวใจของเขามีไว้มอบให้เธอ” 

อายุ 28 ปี นักออกแบบเฟอร์นิเจอร์ และผู้บริหารหนุ่มผู้น้องแห่งบริษัทส่งออกเฟอร์นิเจอร์ชื่อดัง ภายใต้ท่าทีที่แข็งกระด้าง และนิ่งเฉย เขากลับมีจิตใจที่อ่อนโยน 

 

ปราณปริยา อนันตกาลไพศาล 

“เธอพร้อมจะเสี่ยง และเสียสละทุกอย่างเพื่อให้สายตาของเขามองมาที่เธอ” 

อายุ 27 ปี นักออกแบบเสื้อผ้า เธอสร้างเปลือกที่ดูเข้มแข็ง มั่นใจ เพื่อซ่อนตัวตนที่อ่อนแอ 

 

กวินท์  สีหราชเดชา 

“เขามุ่งมั่นที่จะเอาชนะใจผู้หญิงที่เขารัก ด้วยความรักทั้งหมดของเขา” 

อายุ 32 ปี ผู้บริหารผู้พี่แห่งบริษัทส่งออกเฟอร์นิเจอร์ชื่อดัง เขาสุขุม ใจดี และมีความเป็นสุภาพบุรุษ 

 

นภิสา ศิริโอภาสกาล 

“ต่อให้เธอดีแค่ไหน เขาคนนั้นก็ไม่มีวันหันมามอง” 

อายุ 27 ปี สาวน้อยเจ้าของร้านกาแฟ เธออ่อนโยน อ่อนหวาน และใจดี 

................................................................................... 

........เรียกน้ำย่อยสักนิด......... 

“กรินทร์” เธอส่งเสียงเรียกชายผู้เป็นที่รักแผ่วเบา 

“ทำอะไร ปราณ!!”  เสียงทุ้มเอ่ยอย่างตกใจ 

“ปราณ...อยากได้...กรินทร์” ปราณปริยาพูดความต้องการอย่างตรงไปตรงมา เธอตัดสินใจแน่นอนแล้วไม่ว่าวิธีใดก็ตามเธอจะต้องครอบครองผู้ชายตรงหน้านี้ให้ได้ 

“ใส่เสื้อผ้าซะ” เขาก้มลงหยิบเสื้อผ้าพร้อมส่งให้หญิงสาว ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกทางเพื่อสะกดกั้นอารมณ์ 

“ไม่..กรินทร์ต้องมองมาที่ปราณเท่านั้น” 

หญิงสาวพร่ำบอกในใจ พร้อมนั่งลงบนโซฟาอีกครั้งก่อนยื่นหน้าเนียนเข้าไปใกล้ปากหยักได้รูปอย่างสั่นเทา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำสิ่งที่น่าอายถึงเพียงนี้ การกระทำของเธอทำให้กายแกร่งของเขาร้อนรุ่มได้ไม่ยาก ถึงแม้จะมิได้มีความรู้สึกใดๆมากไปกว่าเพื่อน แต่เขาก็เป็นผู้ชายเมื่อเห็นแม่เสือสาวแทบจะเปลือยเปล่ายั่วยวนอยู่เบื้องหน้าเขาจะอดใจได้อย่างไร 

.............................. 

 

นิยายเรื่องนี้ได้รับการคุ้มครองตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ โดยเจ้าของลิขสิทธิ์มีสิทธิแต่เพียงผู้เดียว ห้ามผู้ใดทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลง ซึ่งการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0