เราเป็นนักเขียนหน้าใหม่น้าาา
ถ้าเขียนไม่ดีก็ต้องขออภัยมานะที่นี้เลยน้าาาา
(เราจะแก้ไขเนื้อหาเริ่มต้นใหม่หมดเลยนะ)
จุดเริ่มต้น.........
ทุกความสัมพันธ์ย่อมมีที่มาเสมอ ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ที่หลงผู้หญิงคนหนึ่ง อาจจะดูไม่มีอะไร ความสัมพันธ์ในตอนเด็กของเราคือ "พี่ชาย-น้องสาว" แต่ผมกลับคิดไกลกว่านั้น คิดว่าเราอาจจะรักกันได้ แต่ก็นะมันก็แค่"อาจจะ" ..........พอโตขึ้น จากพี่น้อง กลายมาเป็นเจ้านาย-ลูกน้อง หน้าที่ของผมคือ ทำทุกอย่างที่"ผู้อาวุโส"สอนใว้ ครอบครัวเป็นมาเฟีย สิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ก็คือ"มาเฟีย" ..การฆ่า..การพรากคนที่รักออกจากกัน พวกเราต้องทำเพราะมันเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้เเล้ว เพราะมั้งสวรรค์เลยสั่งให้ผมห้าม"รักกับลูกน้อง"
"ผมก็แค่อยากที่จะรัก....มันเป็นแค่ความฝันที่อยากให้เป็นจริง"
สิ่งที่ทุกคนห้ามได้คือความคิด สิ่งที่ทุกคนห้ามไม่ได้คือความรัก
ทุกความสัมพันธ์ย่อมมีเหตุผลเสมอ รู้อยู่แก่ใจทุกๆอย่าง ว่ามันมีเหตุผลเสมอ แต่ความรักมันเอาเหตุผลมาอ้างได้ด้วยหรอ...ในเวลานี้"สมอง"ก็จัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้...มันไม่มีเหตุผลเลยที่เราจะรักกันไม่ได้..แต่ว่าเขาอยู่ในจุดสูงสุดของชีวิตเรา..เเค่ทั้งชีวิตเรายังเทียบไม่ได้เลย
"สิทธิ์ที่คุณจะรักใครมันก็เรื่องของคุณ.เเค่ สิทธิ์ที่ฉันจะรักคุณมันไม่มีก็เท่านั้น"
ขอแค่ได้รัก