บทนำ....
“อะไรนะคะ!!..ท่านจะให้เอมไปเป็นแม่อุ้มบุญให้กับลูกชายของท่านหรอคะ?”หญิงสาวตะโกนออกมาด้วยความตกใจ คิดไว้ไม่มีผิดทำไมคุณท่านมารดาของเจ้าของบริษัทถึงเรียกเธอเข้ามาพบทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักหรือคุยกันเป็นการส่วนตัวมาก่อน
“ใช่จ๊ะ...เธอเหมาะสมที่สุดเท่าที่ฉันเห็นมา”หญิงวัยกลางคนยิ้มตอบกลับมา
“แต่ว่า....”
“ถือว่าฉันขอร้องนะ..ฉันไม่รู้ว่าฉันจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้..ฉันแค่อยากให้ลูกชายของฉันได้มีทายาทสืบทอดสกุลไว้จ๊ะ..ตาแอนดิวไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย..ฉันเลยต้องจัดการเองทุกอย่าง..ถือว่าฉันขอร้องนะหนูนะ...”
“แต่ว่า..ดิฉันคิดว่า..ตัวเองไม่เหมาะสมหรอกค่ะท่าน”หญิงสาวพูดเสียงเบาตอบกลับไป
“ฉันเลือกมาแล้วจ๊ะ..ว่าหนูเหมาะสมที่สุด..ตรวจร่างกายทุกอย่างของหนูแล้วก็เหมาะสมและพร้อมด้วย”
“แต่ว่า...” นี่คุณท่านถึงขนาดรู้ผลการตรวจร่างกายเราแล้วหรอเนี่ย
“แค่อุ้มท้องนะหนูเอม..จะไม่มีอะไรเกินเลยมากกว่านี้จ๊ะ..ฉันสัญญา นะหนูถือว่าช่วยป้าแก่ๆคนหนึ่งก็ได้นะจ๊ะ..”
หญิงสาววัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงข้อร้องพร้อมจะร้องไห้ได้ตลอดเวลา
“เอ่อ..คือ..ขอโทษจริงๆนะคะคุณท่าน..แต่เอมทำไม่ได้จริงๆค่ะ..เอมขอตัวนะคะ”หญิงสาวตัดสินใจยกมือไหว้ลาและหันหลังเดินออกจากห้องไป
“หนูเอม..หนูเอมจ๊ะ.เฮ้อ!”
ปึก ปึง!
“เฮ้อ! นี่ฉันทำอะไรลงไป..เอมขอโทษนะคะคุณท่าน” หญิงสาวรำพึงกับตัวเองด้วยความรู้สึกผิดแล้วก้าวเดินผ่านไป...
“เดี๋ยวจ๊ะหนูเอม!!”
สวัสดีค้ารีดเดอร์ทุกๆคน..ไม่รู้จำไรท์ได้หรือป่าวนะค่ะ..SIRINPA เองเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองนะคะที่ไรท์ได้แต่งขึ้นมาห่างหายไปนานมากกกก((ขอโทษ..))...แต่มาแล้วน้า.มีฉาก nc บ้างแต่ไม่บ่อยค่ะ เพราะกลัวว่าตัวเองแต่งไม่ค่อยถนัดด้วย ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
********มีคำผิดหรือส่วนไหนให้ไรท์เพิ่มเติมหรืออยากติชมสามารถบอกไรท์ได้เลยนะคะ
********ภาพบุคคลที่นำมาประกอบเนื้อหาในเรื่องเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านมากขึ้นเนื้อหาในเรื่องไม่เกี่ยวข้องใดๆกับตัวบุคคลจริงขอขอบคุณภาพประกอบจาก Google คะ
***ไรท์ขออนุญาติติดเหรียญบางตอนนะคะเพื่อส่งเป็นกำลังใจให้กับไรท์คนนี้รบกวนนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ🙏🙏
***นิยายมีการแก้ไขคำผิดและจัดหน้าใหม่นะคะ
สามารถติดตามและร่วมพูดคุยกับ SIRINPAได้ที่ Twitter: @SIRINPA_93 มาร่วมพูดคุยและให้คำแนะนำกับเราได้ตลอดเลยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของนักเขียนมือใหม่คนนี้ค่ะ