กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหนูน้อยหมวกแดงคนหนึ่งได้รับหน้าที่ให้ไปเยี่ยมคุณยายในป่าที่ไกลออกไปจากหมู่บ้านแห่งนี้
"เอก ลูกวันนี้ไปเยี่ยมคุณยายแทนแม่หน่อย"คุณแม่ของเอกพูดขึ้น ก่อนที่จะเดินไปหยิบตะกร้าที่ใส่พวกของกิน น้ำดื่ม แล้วนำมาให้เอกถือ
"แม่ครับ วันนี้ผมต้องไปคนเดียวหรอครับ?"เอกมองคุณแม่ของเขา ด้วยความสงสัย ปกติแล้วคุณแม่จะไปกับเขาด้วย เพราะข้างนอกมันอันตราย
"จ้ะ ลูกต้องไปคนเดียว ลูกโตแล้วนะ อย่าทำตัวเป็นเด็กไปล่ะ"คุณแม่พูดพร้อมลูบหัวเอกไปพลางๆ
"ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ!"เอกพูดติดงอนๆ
"จ้ะๆ รีบๆไปได้แล้ว เดี๋ยวจะเย็นซะก่อน"คุณแม่พูดก่อนเดินไปส่งเอกที่หน้าบ้าน
"ผมไปก่อนนะครับ!"เอกตะโกนบอกแม่ของเขาพร้อมคลุมด้วยผ้าคลุมสีแดงและเดินออกจากบ้านไป
"เดินทางปลอดภัยนะลูก ระวังตัวด้วย!"แม่ตะโกนกลับเช่นกัน เพราะลูกใครใครก็ห่วง
ณ ป่าทางเข้าบ้านคุณยาย
"ที่นี่ ดูเงียบเกินไปแล้วนะ"เอกเดินไปพร้อมมองไปรอบๆ
กึก! กึก!
"เอ้ย! อะไรอ่ะ"เอกตกใจพร้อมมองซ้าย มองขวา แต่กลับไม่พบอะไรเลยนอกจากกระต่ายที่ดิ้นอยู่ในพุ่มไม้
"เฮ้อ นึกว่าเสียงอะไร ที่แท้ก็แค่กระต่าย"เอกถอนหายใจก่อนจะเดินต่อไป
ตึก! ตึก!
"เสียงอะไรอ่ะ?"เอกเดินไปเรื่อยๆก่อนที่จะพบนายพราน
"เอ้า! นี่ใครปล่อยเด็กมาในป่าอีกแล้วเนี่ย!"นายพรานพูดด้วยเสียงหงุดหงิด
"เอ่อ..คุณเป็นใครครับ"เอกถามออกไปแบบกล้าๆกลัวๆ
"อ๋อ เราเป็นนายพราน เราชื่อเชฟ แล้ว..."
"ผมชื่อเอกครับ"
"แล้วกำลังจะไปไหนหรอ"
"ไปบ้านคุณยายครับ ไปเยี่ยมคุณยาย"
"แล้วบ้านคุณยายไปทางไหนล่ะ?"
"ไปทาง..."เอกบอกทางไปบ้านคุณยายกับนายพรานเชฟ
"อ๋อหรอ งั้นโชคดีนะ เดินทางปลอดภัย"นายพรานเชฟพูดพร้อมโบกมือลากับเอก
"ครับ"เอกโบกมือลาเช่นกัน
ณ อีกด้านของป่า
"หึหึ เจอเหยื่อแล้ว..."เสียงของหมาป่าผู้หื่นกระหายพูดขึ้น
"อย่าบอกนะว่าพี่ออยจะกินหมูน้อยหมวกแดงอ่ะ!!"หมาป่าอีกตัวพูดขึ้น
"แน่นอน วันนี้ฉันจะกินให้หมดทั้งตัวเลย..."และแล้วเสียงนั้นก็เดินหายไป
ณ บ้านคุณยาย(ฝั่งหมาป่า)
แอ๊ด~
หมาป่าเดินเข้าไปในบ้านของคุณยาย พร้อมกับจับคุณยายมัดด้วยเชือกแล้วยัดเข้าตู้ พร้อมหมาป่าในร่างคนแต่งตัวเป็นคุณยายแล้ว
"เสร็จฉันแน่ หมูน้อยหมวกแดง"และหมาป่าออยก็ดำเนินการตามที่วางแผน
แอ๊ด~
"คุณยายครับ ผมมาเยี่ยมครับ!"เอกเปิดประตูทันทีที่ถึงบ้านคุณยาย
"คุณยายไม่สบายหรอครับ ไม่เป็นไรนะมีผมอยู่ทั้งคน"เอกพูดพร้อมทุบอกมาที่ตัวเองเบาๆ2-3ครั้ง
"จ้ะ วันนี้มีอะไรให้ยายกินไหมจ้ะ"ออยดัดเสียงให้เหมือนคุณยายมากที่สุด
"มีครับ มีของกิน แล้วก็..."เอกยังพูดไม่จบแต่กลับโดนออยตอบกลับมาแบบนี้
"ยายขอกินหลานได้ไหมจ้ะ"ออยพูดจบก็ดึงเอกขึ้นมาบนเตียงพร้อมคร่อมทันที
"คุณยาย อะ..อย่านะครับ.."เอกร้องห้ามออยออกมาเบาๆ แต่กลับสังเกตเห็นหน้าของออยไม่ใช่คุณยาย
"สังเกตดีๆนะ ว่าใช่คุณยายที่เธอรู้จักรึเปล่า..หนูน้อยหมวกแดง"ออยพูดพร้อมกับกระชากเสื้อของเอกจนขาดอย่างแรง
"คุณไม่ใช่คุณยายนิ ใครกัน ปล่อยผมนะ"เอกพูดก่อนจะผลัก แต่แรงที่มีน้อยเกินไปทำให้ไม่ส่งผลเลย
แอ๊ด~
"เห้~ ทำอะไรกัน ห้ะ!"แขกผู้ไม่ได้รับเชิญเดินเข้ามาในบ้านมาขัดจังหวะทำให้ออยหงุดหงิดขึ้นมา
"คะ..คุณ..ช่วยผมด้วย"เอกร้องขอความช่วยเหลือจากนายพรานเชฟ
"ชิ"เสียงออยดังขึ้นเบาๆอย่างอารมณ์เสีย
"แม้ๆ คุณหมาป่า คุณไม่ต้องอารมณ์เสียหรอกครับ ผมแค่ต้องการส่วนแบ่งเฉยๆ"เชฟเดินเข้ามาและขึ้นมาบนเตียงที่มีเอกและออยอยู่
"อ่าๆ ถือว่าชดเชยในเรื่องหลายๆเรื่องเลยล่ะกันนะ"ออยพูดพร้อมขยับให้เชฟขึ้นมา
"เอ๊ะ!"เอกถึงกลับร้องอุทานพร้อมมองการกระทำของทั้งสอง
"ศึกนี้อีกยาวนะครับ หนูน้อยหมวกแดง~"ทั้งสองพูดพร้อมกันพร้อมเริ่มขย้ำตามร่างกายของเอก
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย"นั้นคือเสียงสุดท้ายของหนูน้อยหมวกแดง
Guest
