สวัสดีคะเรื่องนี้เปนเรื่องที่2ของไรท์เน้อ(เรื่องแรกเขีบนได้ห่วยมากเนื่องจากไรท์เปนมือใหม่ด้วยแหละแหะๆ)เลยจะขอไถ่โทษด้วยนิยายเรื่องใ้่่ีหม่กันนะคะ
เริ่มต้น...
อ่า ที่นี่ที่ไหนทำไมมันถึงไม่คุ้นตาผมเลยนะ เอ๊ะทำไมรู้สึกเหมือนมีอะไรมาถ่วงที่ขาเลย แกร๊กๆเสียงเหมือนโลหะกระทบกันเลย นะ...นี่มันอะไรกันทำไม..ทำไมผมถึงมีโซ่ล่ามอยู่ที่ข้อเท้าละ
"อ้าว...ตื่นแล้วหรอครับ...คนสวยของพี่" "พี่วิน!?นี่มันอะไรกันครับพี่แล้วที่นี่มันที่ไหนทำไม..." "อย่าพึ่งพูดมากสิครับน้องชิเอล...ที่นี่เป็นคอนโดของพี่ที่พี่ซื้อไว้เผื่อ..มาเป็นรังรักของเราไงครับ^-^"อะไร!?พี่วินพูดอะไรของเค้า"พี่วินหมายความว่าไงรังรักของเรา!?อะไรของพี่ผมไม่เค้าใจ แล้วพี่จะล่ามผมไว้ทำไมเนี่ย!ปล่อยผมไปนะไม่งั้นผมจะไปบอกพ่อแม่แน่"ผมพูดขู่พี่วินไป"หึ..น้องชิเอลนึกว่าพีจะกลัวหรอครับ...ถ้าพี่กลัวพี่คงไม่จับเอลมาหรอกนะ" "แล้วพี่จับผมมาทำไมว่ะ" "หึ เอลอยาหรู้จริงๆหรอ...อ่ะถ้าอยากรู้มากพี่ก็จะบอกให้ก็ได้ที่พี่จับเอลมาเพราะ...มาทำเมียยังไงล่ะ" "พี่จะบ้าหรอนี่ผมน้ิงพี่นะถึงจะเป็นน้องที่ติดแม่มาก่อนพ่อกับแม่จะมาเจอกันก็เถอะแต่ผมก็น้องพี่นะเว้ย" ผมตะโกนบอกพี่ชายต่างพ่อต่างแม่ของผมไป"หึ..นึกว่าพี่สนหรอเชลพี่ไม่เคยคิดว่าเชลเป็นน้องเลยนะเพราะว่าพี่..รักเชลตั้งแต่เขอเชลครั้งแรกแล้ว แต่วันนี้พี่ว่าเชลยังไม่พร้อมจะเป็นของพี่หรอก...วันนี้พี่จะปล่อยเชลไปก่อนแล้วเจอกันพรุ่งนี้นะครับ...ว่าที่เมียในอนาคตอันใกล้ของพี่...จุ๊บ" พี่เชลก้มลงมาจุ๊บปากผมก่อนจะออกจากห้องโดยทิ้งให้ผมนั่งคิดเรื่องที่พี่วินพูดจนเผลอหลับไป...
คอมเม้นให้ไรท์ด้วยเน้อเพื่อเป็นกำลังใจในการแต่งต่อของไรท์ค่า~
Guest
