" ยัยเอ๋อ " ผมค่อยๆก้าวไปประชิดร่างบางตรงหน้า เรื่อยๆ จนถึงเตียงนอนสีชมพูลายพิกเล็ต
" ชื่อเอย ไม่ได้ชื่อเอ๋อ เจ้าขุนอย่ามาเรียกมั่วๆนะ " คำพูดออกแนวดุนั่นช่างแตกต่างกับสีหน้าของยัยเอ๋อตอนนี้ แววตาตื่นตระหนก แก้มนุ่มนิ่มที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อ นั่นทำให้ผมยิ่งอยากแกล้ง
" จะเรียกเอ๋อ ทำไม? มีปัญหา? " ผมผลักเธอลงบนเตียงก่อนจะคร่อมร่างเธอไว้ ขณะที่มือซ้ายก็รวบข้อมือของคนตัวเล็กตรึงไว้เหนือศีรษะ
" ปะ...ปล่าว ปล่อยเอยนะ "
" ไม่อยากปล่อยเอยเฉยๆ เปลี่ยนเป็นปล่อยในตัวเอยได้มั้ย " ผมแกล้งยิ้มหื่นๆใส่เธอ ทั้งๆที่กลางลำตัวเริ่มปวดหนึบ ยัยเอ๋อนี่เร้าอารมณ์ชิปหาย
โอ้วมายก็อด พี่ขุนเค้ามาเหนือเมฆจริง อยากสิงร่างเอย•,•
ไรต์จะอัพเจ้าขุนที่รักก่อนนะคะ แฟนพี่นายรอไปก่อน อ่านพี่ขุนรอก็ได้
เรื่องนี้มีฉากnc นะคะ แต่อาจจะไม่เยอะเพราะเราไม่ถนัด แฮร่
คอมเม้นท์ติชมได้นะคะ เราเพิ่งหัดแต่ง อาจจะบกพร่องบ้าง พร้อมรับคำติเอาไปปรับปรุงตัวค๊าาา
ปล. รักพี่ขุน ก็โหวตให้พี่ขุนหน่อยนะคะ ไม่มีโหวตพี่ขุนน้อยใจนะเออ555++