น้ำผึ้งกลางไฟ

ความสาวแหลกสะบั้นลงแล้ว… พร้อมๆ กับแรงบดอัดจากบั้นท้ายของเขาที่โถมกระแทกเข้าใส่เธอไม่ยั้ง ดูเหมือนว่าการดิ้นรนจะหมดความหมายลงทุกที… เมื่อกลีบเนื้อตรงกึ่งกลางกายของหล่อนรับรู้อยู่แต่ความคับแน่น เจ็บ จุก จนลมหายใจเกือบจะขาดห้วงหาย

หญิงสาวยังไร้เดียงสาเกินกว่าจะรู้ว่าของผู้ชายคนอื่นเป็นยังไง? แต่เท่าที่เห็นไวๆ… ของเขาใหญ่กว่าข้อมือของหล่อนด้วยซ้ำ ใหญ่จนรู้สึกได้ถึงความปริแปลบ คับแน่น ระบมบวม เมื่อเยื่อใยบอบบางจำต้องขมิบรัดให้รอบความอลังการของเขาอย่างปฏิเสธและหลีกเลี่ยงไม่ได้

ที่หล่อนไม่พยายามดิ้นรนขัดขืนหรือขยับกายหนีนั้น… ไม่เชิงว่ายินยอมเสียทีเดียว แต่เป็นเพราะรู้ว่าอาจจะเจ็บยิ่งขึ้น ในวินาทีที่ร่างกายเสมือนถูกตรึงเอาไว้ด้วยลำลึงค์ของเขาที่ชำแรกเข้าไประหว่างกลีบเนื้อสีชมพูหนึบแน่นที่ไม่เคยมีชายใดได้ล่วงล้ำก้ำกรายมาก่อน