เมียหนึ่งเดียว (ท่านประธานคลั่งรัก)

พระเอกชื่อ เฮคเตอร์ เอลมัส ประธาน บริษัทกลอเรียส เอลมัส จำกัด  

นางเอกชื่อ แก้วทับทิม  

💎💎💎 

“..ยังจะเอาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาใส่ตะกร้าล้างน้ำให้เป็นเจ้าสาวของผมอีก” 

ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้..? ใส่ตะกร้าล้างน้ำ..? 

แก้วทับทิมไม่อยากเชื่อเลยว่า รักแรกที่ดีแสนดีของตนในวัยเด็กจะกลายมาเป็นเจ้าบ่าวปากร้ายที่ลดคุณค่าในตัวเธอได้ขนาดนี้ ความรู้สึกเสียใจที่กัดกินภายในเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความไม่พอใจ เมื่อแม้กระทั่งกับคุณย่าจรรยาที่เธอรักและเคารพสุดหัวใจ เฮคเตอร์ยังไม่คิดจะไว้หน้า 

“ถ้าอยากแต่งงานกับฉันมาก ฉันก็จะยอมแต่งให้ แต่อย่าหวังเลยว่าแต่งไปแล้วเธอจะมีความสุข รอรับผลจากการอยากได้ใคร่มีของตัวเองเอาไว้ได้เลย ยัยหน้าจืด” 

…… 

เฮคเตอร์เดินออกจากเรือนหอโดยไม่เหลียวหลังอีก มือหนายกขึ้นมองแหวนแต่งงานที่นิ้วนางข้างซ้ายของตัวเองด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะถอดมันออกแล้วเก็บใส่กล่องกำมะหยี่ราวกับจะผนึกไว้อีกนานแสนนาน ในหัวคำนึงถึงแต่เมืองบรัสเซลส์ที่ตนจากมา เขาไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องเหลียวหลังกลับไปหาเศษแก้วไร้ราคาอีก เพชรลิลี่คัทน้ำดีกำลังรอเขาอยู่ 

ถูกต้องตามกฎหมาย.. มันจะไปสู้ถูกใจได้ยังไงล่ะ 

……

“ฉันไม่ชอบกาแฟร้อน อยากได้กาแฟเย็น ช่วยไปชงมาใหม่ทีสิ”

ยิ่งได้ยินแบบนั้นแก้วทับทิมก็ยิ่งมั่นใจว่าตัวเองกำลังโดนก่อกวนจากคนที่มีอำนาจเหนือกว่า ใบหน้านวลปั้นเป็นรอยยิ้มแม้ว่ามันจะส่งไปไม่ถึงดวงตาพร้อมกับรับแก้วที่ตนเพิ่งวางไว้ขึ้นมาคืน “ได้ค่ะบอส รอสักครู่นะคะ”

เลขาฯสาวรีบเดินออกไปนอกห้องอย่างรวดเร็ว โดยไม่ทันได้หันกลับมามองว่าประธานหนุ่มกำลังกระตุกยิ้มด้วยความชอบใจที่ได้กลั่นแกล้งจนเก็บสีหน้าไม่อยู่

(กูไม่ยักรู้นะเนี่ยว่ามึงชอบแดกกาแฟเย็นตอนไหน หาเรื่องแกล้งเลขาฯคนใหม่หรือไงไอ้ลุกซ์) เสียงของชานนท์ดังออกมาจากโทรศัพท์ที่คว่ำหน้าเอาไว้อยู่ (ขอดูหน้าหน่อยได้ไม่ได้เหรอวะ อัญมณีชิ้นใหม่ในคอลเลกชันมึงเนี่ย)

“ไว้มึงแวะมาหากูที่บริษัทก็จะเจอเอง” เฮคเตอร์ตอบพร้อมกับพลิกหน้าเอกสาร “ยกเว้นเธอจะชิงลาออกก่อนเพราะทนกูไม่ไหว”

(ไอ้สัส ก็ไปแกล้งน้องเขา)

“เป็นถึงทับทิม ตามมาตรวัดของโมห์อยู่ที่ความแข็งระดับที่ 9 เป็นรองแค่เพชร โดนใช้งานแค่นี้ถ้าทนไม่ไหวก็ไม่สมชื่อหรอก มึงไม่คิดแบบนั้นหรือไง”

(ใครจะบ้าเอาผู้หญิงไปเทียบกับเพชรพลอยได้ตลอดเวลาอย่างมึงล่ะวะ กูไม่คุยด้วยแล้ว อย่าแกล้งน้องเขามากนะเว้ย เอาแค่พอหอมปากหอมคอ ไม่งั้นมึงจะได้แปะป้ายตามหาเลขาคนใหม่ซะก่อนนะเว้ย)

นิยายเรื่องนี้ มีเนื้อหาโจ่งแจ้งบางช่วง ชื่อตัวละคร สถานที่ และการกระทำล้วนเป็นเรื่องสมมติ เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงค่ะ

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุด