คำโปรย
กว่าต้นมะกอกจะเจริญงอกงาม สร้างมูลค่าให้ตัวเองได้ขนาดนี้ ล้วนใช้เวลานานนับพันปี แต่ไม่มีใครรู้อายุที่แท้จริง เพราะต้นมะกอกมีช่วงที่จำศีล หยุดการเจริญเติบโต เพื่อเอาตัวรอดในระหว่างที่รอบด้านเต็มไปด้วยภัย ก่อนจะกลับมาเติบโตใหม่ เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง
นั่นแหละเหตุผลที่ทำให้มันอายุยืนกว่าต้นไม้ชนิดอื่นๆ ก็เพราะการอยู่อย่างไร้ตัวตน และแกล้งตายในยามจำเป็น เหมือนอย่างเขาในตอนนี้ ที่สูญเสียชีวิตของตนเองไปสิบสี่ปีเต็ม นับจากนี้ไป เขาจะไม่ซ่อนตัวอยู่ใต้เงาของใครอีกแล้ว เขาจะกลับมาทวงความยุติธรรมให้กับตนเอง
“คนสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจหรอก” เธอปัดมือไล่ “ว่าแต่นายโจ้ ชื่อจริงว่าอะไรกันนะ”
“อะ...เอ่อ... โจ้ เฉยๆ ครับ” เขาตะกุกตะกัก ไม่ได้คิดเตรียมการมาล่วงหน้า
“โจ้เฉยๆ ชื่อจริงว่าเฉยๆ งั้นเหรอ” เธอจ้องตาเขาหมายจะจับผิด
“เฉยๆ ที่แปลว่า แค่โจ้อย่างเดียว นายโจ้ จันทร์กระจ่าง ลูกตาจ้าง ยายจวน ครับ”
เขาเหลือไปเห็นป้ายร้านค้ามีรูปดวงจันทร์ จึงใช้มาต่อคำสร้อยเป็นนามสกุล กลายเป็นครอบครัวตัวจ.จาน ที่อุปโลกน์ขึ้นมาภายในเสี้ยววินาที
“หวังว่าถามอีกรอบ คงจะตอบเหมือนเดิมนะ นายโจ้ จันทร์กระจ่าง”
‘เจ้าทรัพย์’ บุตรชายรัฐมนตรีนามสกุลดัง ต้องระหกระเหินหลบหนีไปอยู่ต่างประเทศ เพราะปาร์ตี้ด้วยความคึกคะนองช่วงวัยรุ่น ทำให้เขาตื่นขึ้นมาพร้อมคดีติดตัวว่าเป็นฆาตกร ทั้งที่เขามั่นใจว่าไม่ได้ทำ บิดาเส้นสายหาแพะรับบาปเข้าซังเตแทน แต่เขาจะไม่ยอมอยู่ตราบาปไปตลอดชีวิต เขากลับมาอีกครั้ง ในฐานะ ‘ไอ้โจ้’ คนงานในสวนมะกอกของ ‘คุณโอลีฟ’ เจ้านายสาวแสนสวย ที่มีอิทธิพลต่อหัวใจของเขา