"..หนูหลิน...ลุง...ลุงขอลอง...ได้ไหม?"
แววตาของหลินก็เต็มไปด้วยความปรารถนาไม่แพ้กัน เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ อย่างยินยอม
"..ตะ..แต่..." น้องหลินเอ่ยเสียงสั่น "แค่...นับหนึ่งถึงยี่สิบ...แล้วก็...แช่ไว้เฉยๆ...ห้ามขยับเอวนะคะ" เธอออกข้อแม้ด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสั่นเครือ
ลุงบุญมีคลี่ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ "ตกลงจ๊ะๆ...ตกลง...ลุงสัญญา..." แกรีบตอบอย่างรวดเร็ว
ด้วยความมืดมิดและพื้นที่ที่จำกัดในห้องน้ำ ลุงบุญมีจึงจับน้องหลินให้นั่งอยู่บนขอบโอ่งดินใบใหญ่ ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่แนบชิดกันอย่างใกล้ชิด
ท่อนลำที่พองตัวขยายแข็งขึ้นและร้อนผ่าวของลุงบุญมีถูกเล็งตรงไปยังกลีบสวาทที่ชุ่มฉ่ำของน้องหลินทันที แม้ในความมืดแกยังสามารถคะเนจุดเป้าหมายที่อ้ารออยู่แบบไม่พลาด ลุงบุญมีค่อยๆใช้ส่วนหัวที่มีน้ำเงี่ยนซึมออกมาจนเยิ้มหัวเข้ากับกลีบน้อยๆเนียนใส ก่อนจะค่อยๆเขี่ยปากถ้ำไถหัวบานไปตามรอยแยกของแคมอวบอูม