เสียงฟ้าร้องคำรามกึกก้อง ม่านเมฆสีเทาถูกสายฟ้าฟาดเฉือนจนสว่างวาบ มองเห็นทิวเส้นคอนโดที่สูงเสียดตัดเส้นขอบฟ้า
ในห้องพักบนชั้นสูงสุด เสียงปกหนังสือนิยายปะทะกับกระจกดัง ปัง! จนถ้วยกาแฟกระเพื่อม
อาริสา สะบัดผมยาวอย่างรุนแรง ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ พวงแก้มแดงจัดจากอารมณ์ที่ล้นทะลัก
“ยัยนางเอกบ้า! ทำเป็นใสซื่อ แต่ฆ่าคนเพื่อแย่งผู้ชายเนี่ยนะ?!” เธอคำรามเสียงต่ำอย่างคนคลุ้มคลั่ง
“เพื่ออะไร?! เพื่อเห็นนางร้ายถูกฆ่าตายเพราะรักคนเดียวงั้นเหรอ?!”
เธอกระแทกเท้า เดินวนในห้องอย่างกราดเกรี้ยว กลิ่นฝนและไอน้ำจากภายนอกแทรกเข้ามาในห้องแอร์เย็นเฉียบ ราวกับพายุไม่พอใจกับเสียงสบถของเธอเช่นกัน
เธอชี้นิ้วไปทางหน้าต่าง
“ถ้าเป็นฉันนะ... ฉันจะฟาดผู้ชายทั้งวัง! ฟาดให้หนำใจ! ทั้งองค์รัชทายาท ทั้งราชา ทั้งอัศวิน! แม้แต่พ่อบุญธรรมก็ไม่เว้น!!”
เปรี้ยง!!
เสียงสายฟ้าฟาดลงบนหลังคา เสียงแรงจนแสงไฟกระพริบ เสี้ยววินาทีถัดมา โลกของเธอก็ดับวูบ…
…
"ชิบหายละ !!!"