“ค่ะ และปันอยากได้ยินคำตอบจากปากพี่เกล้าว่าไอ้ที่ปันได้ยินมาทั้งหมดมันจริงหรือเปล่า?” ถามพลางหลุบดวงตาคู่ลงอย่างหม่นหมอง
คนถูกถามหัวใจโหวงหวิว เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ในขณะที่รอยยิ้มค่อย ๆเลือนหาย ไม่คิดว่าความลับที่ปกปิดไว้จะถูกเฉลยเร็วกว่าที่คิด เธออยากจบกับปาลิดาด้วยความเข้าใจ แต่ดูท่าคงจะจบไม่สวยเอาเสียแล้ว ไม่นานดวงตาคู่นั้นพลันกลับคืนสู่ความเย็นชาคมกริบดังเดิมในชั่วพริบตา
"อยากได้คำตอบแบบไหน ระหว่างความจริงกับรักษาน้ำใจ?” คนถูกถามย้อนชาไปทั้งตัว พอเดาทุกอย่างได้ราง ๆ แล้วว่าความสัมพันธ์นี้จะมีจุดจบเช่นไร แต่ก็ยังต้องการคำตอบที่ตรงไปตรงมา
เธอระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ ข่มกลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า
"ปันเลือกความจริงค่ะ ปันต้องการความจริง” แม้จะเจ็บแต่เธอก็ยังอยากได้คำตอบที่ตรงไปตรงมา ไม่ใช่ถนอมน้ำใจเลี้ยงไข้ให้เจ็บไปวัน ๆ
"ฉันไม่ได้รักเธอ ไม่มีวันรัก”
แววตาและน้ำเสียงของเกวลินหนักแน่นจนคนฟังแทบล้มลงทั้งยืน อุตส่าห์เชื่อมาตลอดว่าถูกรัก แต่ที่ไหนได้ก็แค่ถูกหลอกให้รัก
“แล้วที่ผ่านมาคืออะไร?” น้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาช้า ๆ และตามมาอีกหลายหยด
“แค่ละครฉากหนึ่ง ไม่มีความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวและที่สำคัญคือ ไม่มีผลกับหัวใจ” เกวลินยอมรับออกมาตรงๆ ว่าหลอกใช้ปาลิดา พอหมดประโยชน์ต้องตัดให้ขาด ไม่เอาใจลงไปเล่นให้ความสัมพันธ์มัดตัว
“ทำแบบนี้ทำไม...ฮึก ทำทำไม?” มือเรียวเล็กง้างขึ้นหมายฟาดไปที่ใบหน้างามของเกวลิน ทว่าความรักที่มีให้ก็ทำให้ต้องค่อย ๆ ลดมือลง นึกโกรธตัวเองที่ถูกกระทำจนชอกช้ำเพียงนี้กลับไม่อยากทำให้อีกฝ่ายต้องเจ็บตัว
เกวลินมองการกระทำเมื่อคู่แล้วเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเบนสายตาไปมองทางอื่น ไม่อยากเห็นน้ำตาของปาลิดา หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ วางสีหน้าให้เรียบนิ่ง เพื่อแสดงให้เห็นว่าน้ำตาของคนที่เธอหลอกใช้ไม่ได้มีผลกับความรู้สึกสักนิด
“คนโง่ต้องกลายเป็นเหยื่อของคนฉลาด เธอหมดประโยชน์แล้ว และฉันเป็นนักธุรกิจไม่จำเป็นต้องเก็บของที่หมดประโยชน์ไว้ใกล้ตัว”
เจ็บ...ปาลิดาสัมผัสความรู้สึกนี้ได้อย่างลึกซึ้ง ราวกับได้ยินเสียงหัวใจตัวเองถูกฉีกทึ้งแล้วเขวี้ยงทิ้ง ทุกประโยคที่เกวลินเอื้อนเอ่ยเป็นเหมือนปลายมีดแหลมคมที่กรีดลงบนหัวใจซ้ำๆ
ความเงียบเข้าปกคลุมการสนทนา วินาทีนี้ปาลิดาไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะพูดอะไรต่อ ทำได้เพียงปล่อยให้น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าร่วงหล่นอย่างเงียบงัน
“อย่าอินกับความสัมพันธ์จอมปลอม รับความจริงให้ได้ แล้วก็ใช้ชีวิตบนเส้นทางของตัวเอง”
คนถูกตอกย้ำเผลอกัดริมฝีปากตัวเองจนเกิดแผล นี่คือประโยคบอกเลิกที่เจ็บที่สุดในชีวิต คำพูดของเกวลินชัดเจนและหนักแน่นว่าไม่อยากมีเธออยู่ในชีวิต