สวัสดีมนุษย์ยังมีชีวิตอยู่ไหม

*คำเตือน* 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ทั้งกาวและเบาสมอง เน้นไปที่ความเบียวของตัวละครหลักเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

เรื่องย่อ 

ในวันที่แสนธรรมดา อัญชัน ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนหลับอยู่ในห้องเรียนซึ่งเหลือเพียงตัวเธอที่นอนกองอยู่บนพื้น เสียงกรีดร้องอันแสนวุ่นวายทำให้เด็กสาวรู้สึกมึนงง ร่างกายของเธอเริ่มหนาวสั่นคาดว่าจะเป็นเพราะพิษไข้ อัญชันจึงหยิบเสื้อคลุมของใครสักคนขึ้นมาสวมใส่ 

           “หายไปไหนกันหมดละเนี่ย” เธอพึมพำออกมาพร้อมทั้งพยุงร่างของตนไปที่ประตูห้องเรียน 

           ทันทีที่ประตูได้เปิดออก ทุกสายตาหันมาจับจ้องที่เธอ เสียงคำรามดังขึ้นในลำคอราวกับสัตว์ป่าที่พร้อมจะขย้ำคอได้ทุกเมื่อทำให้อัญชันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ 

           คราบสีแดงที่นองอยู่บนพื้นมีอยู่ทุกพื้นที่ของโถงทางเดิน บวกกับนักเรียนตรงหน้าที่เหมือนจะเสียสติไปแล้ว ร่างของบางคนนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นรอบตัวของร่างนั้นมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งรุมทึ้งด้วยความหิวกระหาย 

           “ซะ...ซอมบี้?” อัญชันโพล่งออกมาอย่างตกใจ นั่นเป็นสิ่งเดียวที่เด็กสาวนึกออก เธอจ้องมองซอมบี้ตรงหน้าที่กำลังพุ่งเข้ามา หากเป็นเพียงความฝันจังหวะนี้เธอคงจะได้ตื่นขึ้นเสียที 

           ทว่า แทนที่จะโดนกัดแต่มันเพียงดมกลิ่นของเธอสองสามครั้ง ท่าทีก็กลับมาสงบลงอีกครั้ง ไม่นานซอมบี้ตัวนั้นจะเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงความสงสัยภายในใจของเด็กสาว 

           นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!! 

คุยกับนักเขียน 

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ 

จะเข้ามาอัพอีบุ๊คให้เร็ว ๆ นี้ค่ะ