ริ้วเสน่หา

ปรมัช...แต่งงานกับอารตาเพราะพันธะสัญญาระหว่างสองครอบครัว 

เมื่อถึงเวลาที่ไม่จำเป็นต้องรักษาสัญญานั้นไว้ 

จึงไม่แปลกที่เขาจะหย่ากับเธอทันที 

เพื่อกลับไปหาคนรักของเขา 

อารตา...พยายามจะลืมเขาให้ได้ แม้ว่ามันจะยากเย็นสักแค่ไหน 

เธอไม่อยากร้องไห้ไปตลอดชีวิต เพราะหลงรักคนที่ไม่เคยมีใจตอบ 

แม้สักเศษเสี้ยวของใจก็ไม่เคยมีให้! 

:::::::::::::::::::: 

“กลับบ้านกับพี่นะต้า” 

“ต้าไม่อยากกลับไปอยู่กับพี่ ต้าไม่ได้รักพี่แล้ว” 

ถ้อยคำที่หลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มสวยนั้นทำให้ 

ปรมัชนิ่งงันไปชั่วอึดใจ ก่อนเขาจะเอ่ยเสียงแผ่วถามออกไปราวกับอยากจะแน่ใจ 

“ต้าไม่รักพี่แล้วงั้นเหรอ” 

“ใช่ ต้าไม่รักพี่แล้ว และไม่อยากอยู่กับพี่” เสียงที่ตอบกลับมานั้นชัดเจน ใบหน้าสวยก็นิ่งเรียบ แววตาเด็ดเดี่ยวเสียจนคนมองใจหายวาบ และเจ็บร้าวในโพรงอก 

::::::::::::