"หยุดเดี๋ยวนี้ จะบีบแตรหาพ่อมึงหรือไง" ภูผาทนไม่ได้กับพฤติกรรมของคริส เขาเลยพูดไปแบบนั้น
"กูมาตามมึงไปทำงาน...มาขึ้นรถ" เขาออกคำสั่ง แต่แน่นอนว่าภูผาไม่ทำตาม เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเขายังจำมันได้แม่น ถึงแม้ว่าจะเมามากก็เถอะ
"กูไม่ไป แล้วกูก็จะขอลาออก" ภูผาไม่พูดมาก เขาขอออกตรงนั้นเลย
"กูไม่ให้ออก มาขึ้นรถเดี๋ยวนี้" ตอนนี้คริสเริ่มหัวเสีย เขาเลยตัดสินใจลงไปอุ้มภูผาขึ้นรถมา ถึงเขาจะดิ้นแค่ไหนก็สู้แรงกล้ามแขนของคริสไม่ได้
"ปล่อยกู กูไม่อยากทำงานให้มึงแล้ว" ภูผาตะโกนออกไปสุดเสียง
"แต่เมื่อวานมึงเป็นคนมาขอกูเองนะ แล้วกูก็พูดออกไปชัดเจน ว่าให้มึงมาเป็นเด็กกู"
"แต่กูไม่ได้คิดแบบนั้น กูคิดว่ามึงจะให้กูไปเป็นบอดี้การ์ดในสังกัดมึง"
"โธ่ ความคิดมึงนี่เด็กน้อยมาก...แต่กูชอบว่ะ" คริสยิ้มมุมปากก่อนที่จะออกรถไปยังบ้านของตัวเอง