อติภพวิวาทรัก

อติภพ หมอเดย์ปากแซ่บ เป็นเพื่อนกับ เฮียริช กับพี่ทีม และ เฮียโขน 

กัดกับหนูรุ้งตลอด เหตุเกิดจากไปเจอกันที่โรงพยาบาล แต่นั้นมาก็กลายเป็นคู่กัดทุกคราว 

หนูรุ้งงาม เป็นเพื่อนกับ หนูชูท หนูฟ้า 

ต้องไปรักษาตัวเพราะอาการไม่สบายที่โรงพยาบาล แต่นั้นมาก็เรียกว่าหมอปากหมา หมอปากเสีย หมอปากแซ่บมาตลอด 

คำโปรย 

ตอนนี้เหมือนตนเองกลายเป็นเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายซึ่งอยู่ท่ามกลางรถไฟหลายขบวน ส่วนคนตรงหน้าที่มานั่งกินอาหารอยู่นั้นคือพี่เตนท์ ถ้าขืนนั่งต่อมีหวังพังแน่นอน” รุ้งงามนึกอย่างคาดการณ์ จึงรีบเอ่ยขอตัวกับอีกฝ่ายโดยเร็วแบบร้อนรน 

“พี่เตนท์คะ” รุ้งขอตัวไปห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะคะ เดี๋ยวกลับมาค่ะ” 

“ได้สิรุ้ง” อีกฝ่ายก็พยักหน้าตอบอย่างยินดี เพียงเท่านั้นฉันก็รีบลุกขึ้นเพื่อจะวิ่งไปยังห้องน้ำทันที ชายหนุ่มที่ชื่อแก๊ปก็เดินตามหลังมาเหมือนรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาคนที่รู้จัก ฉันหลับตาปี๋และพูดออกมาขณะที่กำลังจะวิ่งไปยังห้องน้ำแต่ก็คิดขึ้นมาว่าออกไปเลยดีกว่าเพราะอีกฝ่ายเดินตามมาแล้ว พร้อมกับหันกายกลับมาและก้มลงทรุดร่างลงไปต่ำๆ ยังพื้น เพื่อไม่ให้ทั้งสามคนเห็นตนเอง พลางบ่นออกมาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์เป็นที่สุด 

“โอ๊ย! วันนี้มันวันโลกาวินาศอะไรกันเนี่ย ถึงได้มากินอาหารที่นี่พร้อมกันสามคนแบบนี้” 

“โอ้ รถไฟชนกันโครมเบอเริ่มสามขบวนเลย สมน้ำหน้าจริงๆ ก็เล่นอ่อยไปทั่วอย่างนี้” ได้ยินคำพูดไม่เข้าหู ฉันก็สบถออกมาแบบไม่ชื่นชอบและเงยหน้าขึ้นไปดูหน้าคนปากเสีย 

“ใครเห่าวะ ปากหมาชะมัด” พอหันมาก็เจอกับใบหน้าที่คุ้นเคย ไม่ใช่ใครเลยไอ้หมอปากแซ่บน่ะเอง 

“เธอด่าใครเห่า แล้วด่าใครปากหมา” เมื่อรู้ว่าถูกด่าอติภพก็รู้สึกไม่พอใจมากๆ วันนี้บังเอิญเขามากินข้าวที่ร้านนี้พอดี 

“ใครที่เห่าเมื่อกี้ก็คนนั้นล่ะ”